Του γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Μπράβο ρε Λευτέρη. Τους έσκισες όλους κι΄ ανέβηκες στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος, για να ακούσεις τον εθνικό μας ύμνο και να τον ψιθυρίσεις σε αντίθεση με άλλους αθλητές που ακούνε τον εθνικό ύμνο με σφιγμένα χείλη.
Χάρη στη νίκη σου έμαθα κι΄ εγώ το σύνθημά σου «Ναι ρε φίλε, Ναι Ελλάδα». Μπράβο αγόρι μου. Συγκρατημένος και συγκροτημένος στις δηλώσεις σου έδειξες πως το κρανίο σου δεν μπάζει. Χίλια μπράβο. Και να δεις που σαν γυρίσεις στην πατρίδα θα σου σφίγγουν όλοι το χέρι. Υπουργοί, αναπληρωτές υπουργοί, υφυπουργοί, Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς, Φαρισαίοι γενικών καθηκόντων, βουλευτές και πάσης φύσεως σφουγγοκωλάριοι και παρατρεχάμενοι, για να δαγκώσουν ένα μικρό κομματάκι από τη δόξα σου. Βάζω στοίχημα πως μέχρι κι’ ο Καρανίκας θα τρυπώσει δίπλα σου σε κάποια φωτογραφία.
Να σου πω την αμαρτία μου, όμως. Την ώρα που εσύ όδευες προς το χρυσό, εγώ διάβαζα μία επιστημονική μελέτη υπό τον τίτλο «Πολυνομία, Κακονομία και Γραφειοκρατία στην Ελλάδα» των Δ.Α.Σωτηρόπουλου, αναπληρωτή καθηγητή πολιτικής επιστήμης στο ΕΚΠΑ, και Λ. Χριστόπουλου, υποψήφιου διδάκτορος πολιτικής επιστήμης. Φρέσκο πράμα. Ιούλιος 2016.
Και να δεις ρε Λευτέρη τί γράφουν εκεί μέσα τούτοι οι δύο. Να σου φύγει το φελέκι. Δώσε βάση:
-Την περίοδο 2000-2015 ψηφίσθηκαν 749 νόμοι και εκδόθηκαν 3.452 Προεδρικά Διατάγματα.
-Οι νόμοι αυτοί εμπεριέχουν 19.727 εξουσιοδοτήσεις προς υπουργούς και άλλα όργανα της Διοίκησης, για να ρυθμίσουν διάφορα θέματα. Οι ίδιοι νόμοι καταλαμβάνουν 60.000 σελίδων. Βάλε τώρα με νου σου πόσες σελίδες καταλαμβάνουν οι ρυθμίσεις που έγιναν με βάση αυτές τις εξουσιοδοτήσεις.
-Η χώρα διαθέτει και τον νόμο 4048/2012 με τον τίτλο «Ρυθμιστική διακυβέρνηση: Αρχές, διαδικασίες και Μέσα Καλής νομοθέτησης». Παρά ταύτα, σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει και συ πως ο,τιδήποτε άλλο γίνεται τα τελευταία 4 χρόνια εκτός από καλή νομοθέτηση. Ψηφίζουν έναν νόμο αβλεπί και μετά από μία εβδομάδα τον τροποποιούν, επειδή κάτι ξέχασαν ή δεν έγραψαν καλά, με αποτέλεσμα να τους έχει ξεφύγει το βόλεμα κάποιου τύπου ή κάποιας ομάδος τύπων.
-Το Εθνικό Τυπογραφείο τύπωσε στην ίδια περίοδο 4.168 φύλλα του Τεύχους Α΄, όπου δημοσιεύονται νόμοι και ΠΔ, και 38.677 φύλλα του Τεύχους Β΄. Χαμός στο ίσιωμα. Και σ’ αυτά τα τεύχη είναι δημοσιευμένοι εκατομμύρια κανόνες, πολλοί των οποίων αλληλοσυγκρούονται, με αποτέλεσμα να χρειάζονται δέκα χρόνια κατά μέσο όρο, μέχρις ότου οι νομικοί καταλήξουν στο αληθές νόημα μίας διάταξης. Άσε τις άπειρες εγκυκλίους που εκδίδονται για την ορθή [τρόπος του λέγειν] εφαρμογή αυτών των νόμων.
-Στη διάρκεια της Μνημονιακής περιόδου [2010-2015] οι αντιπρόσωποι του Έθνους ψήφισαν 327 νόμους που καταλαμβάνουν 31.514 σελίδες και περιλαμβάνουν 3.539 άρθρα. Η έκταση εκάστου άρθρου ποικίλλει από δύο αράδες μέχρι 10 σελίδες, οπότε βάλε με νου σου τί άθλο έχουν επιτύχει οι βουλευτές μας μελετώντας πριν ψηφίσουν, μπροστά στον οποίον ωχριά ο δικός σου άθλος. Εγώ, βέβαια, δεν είμαι της άποψης αυτής, καθότι πιστεύω ότι όλα τα νομοσχέδια ψηφίζονται αμελέτητα από αμελέτητα.
-Την περίοδο 2001-2009 εκδόθηκαν 13 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, ενώ την περίοδο 2010-2016 εκδόθηκαν 67 ΠΝΠ. Ναι ρε φίλε, και πραξονομοθετικοπεριεχομενικός οργασμός!
Αυτή είναι η Ελλάδα σου, η Ελλάδα μου, η Ελλάδα μας. Νομοκρατείται κυριολεκτικώς, αλλά δεν ευνομοκρατείται.
Σε ζάλισα, όμως, με τη μουρμούρα μου. Εσύ να ξέρεις πως η Ελλάδα σου δεν είναι όλο αυτό το συνονθύλευμα που μας κυβερνά εκάστοτε.
Η Ελλάδα σου είναι οι κάμποι, τα βουνά, οι θάλασσές της, η ιστορία της, ο πόνος της, οι ήρωές της, τα όνειρα των παιδιών της, σαν αυτά που είχες και πραγματοποίησες εσύ. Δεν είναι αυτοί που σε περιτριγυρίζουν κατόπιν εορτής, για να καρπωθούν την επιτυχία σου.
Ναι ρε Λευτέρη, όταν σε είδα στο βάθρο, ένοιωσα περηφάνια, δάκρυσα, ενώ ήμουν βυθισμένος στη μελέτη αυτής της γάγγραινας που αποκαλείται πωλητικό σύστημα και ρουσφέτι για την κατηγορία των αχρήστων και την υποκατηγορία των κομματόσκυλων.
Εύγε παιδί μου Λευτέρη Πετρούνια. Ο Θεός να σε έχει καλά! Μόνον άλλαξε σε παρακαλώ το σύνθημά σου σε: «Ναι σε μια άλλη Ελλάδα»!
Υ.Γ. Κι’ επειδή εσύ είσαι απασχολημένος με την προπόνηση, να σου δώσω ένα δείγμα της Ελλάδας, στην οποία ασφαλώς και δεν αναφέρεται το σύνθημά σου «Ναι Ελλάδα». Ίσως είναι ένα δείγμα από το ένα εκατομμύριο των δειγμάτων της αρπαχτής που μαστίζει αυτόν τον τόπο. Ξαναδώσε βάση: στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Unfollow [Αύγουστος 2016] δημοσιεύεται ένα εξαιρετικό άρθρο για το πλιάτσικο στη διαχείριση των αποβλήτων των λιμανιών. Αφού ο συντάκτης περιγράφει τους διαγωνισμούς-αλλαξοκωλιές μεταξύ επιχειρηματιών τινών ονόμασι Μελισσανίδης και Βασιλειάδης, γράφει σε κάποιο σημείο: μέσω των υγρών αποβλήτων γίνεται λαθρεμπόριο καυσίμων. Κάθε πλοίο πρέπει να απαλλάσσεται των αποβλήτων του σε κάθε λιμάνι που πιάνει. Εκεί αναλαμβάνει η εταιρεία, στην οποίαν έχει κατακυρωθεί το έργο με μειοδοτικό [τρόπος του λέγειν] διαγωνισμό [τρόπος του λέγειν] να αντλήσει τα απόβλητα. Μαζί με τα απόβλητα, όμως, αντλεί και το πετρέλαιο κίνησης που έχει απομείνει στο σκάφος. Δοθέντος ότι το ναυτιλιακό πετρέλαιο είναι αδασμολόγητο, πωλείται στη συνέχεια σε οκταπλάσια τιμή στη στεριά. Είναι δυνατόν να μην το γνωρίζουν αυτό η Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης, το ΣΔΟΕ, η Γενική Γραμματεία Διαφθοράς, ο υπουργός κ. Δρίτσας; Κανένας ρε Λευτέρη; Πάντως, για την επιτυχία σου είμαι σίγουρος πως ένοιωσαν περηφάνια και ο Μελισσανίδης και ο Βασιλειάδης μαζί με όλα τ’ άλλα τα παιδιά. Ομολογώ ότι δεν είχα φαντασθεί πως γίνεται τέτοιο γιουρούσι και με τ’ απόβλητα από τα απόβλητα.