Rib and Sea

Του Ελευθέριου Ρήνου.

Υπάρχει λογικός άνθρωπος στην περιοχή που να νομίζει ότι ακόμη και οι Τούρκοι σκέπτονται ότι αλλάζει στο status quo εδώ τριγύρω, με κατοικημένες περιοχές και έναν στρατό που ακόμη είναι ισχυρός; Αναφέρομαι σε λογικούς ανθρώπους και όχι σε επαγγελματίες «Κασσάνδρες» που ζουν από αυτό. Θεωρώ ότι οι  Τούρκοι επιδίδονται σε «καραγκιοζιλίκια» για εσωτερική κατανάλωση, με την ατυχία να έχουμε μία από τις χειρότερες, «παρατημένες» κυβερνήσεις όλων των εποχών, που και αυτή χρειάζεται αποπροσανατολισμό του πληθυσμού.

Η απόφαση για δημιουργία κράτους στο Ιρακινό Κουρδιστάν είναι ειλημμένη. Οι Κούρδοι έχουν αποδειχθεί ο πιο αξιόπιστος εμπόλεμος σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή εδώ και χρόνια. Ουσιαστικά έχουν αυτονομηθεί και προσφέρουν καταφύγιο και σε άλλες φυλές που τους κυνηγά η ISIS και οι παραστρατιωτικές οργανώσεις που φύτρωσαν μετά την κατάρρευση του αμερικανοτραφούς σανταμικού καθεστώτος..

Το θέμα είναι αν στο νέο κράτος, που ήδη ανοικοδομείται με γοργούς ρυθμούς από αμερικανικές εταιρείες, θα γίνει προσπάθεια να ενσωματωθούν σε δεύτερο χρόνο οι Κούρδοι της Συρίας. Χρονικά δεν νομίζω να είναι σαφές το πότε θα γίνει, αλλά είναι μονόδρομος. Σε αυτή την περίπτωση οι τούρκοι βλέπουν ότι δεν γλυτώνουν την ενσωμάτωση, έστω και άτυπα για αρχή, του Κουρδιστάν της τουρκίας. Έχουν την ατυχία να είναι στο ΝΑΤΟ και το ΝΑΤΟ να υποστηρίζει τους εχθρούς τους.

Ο βλαχομπαρόκ πρόεδρός τους κτύπησε τους Κούρδους αντί για το ISIS, συνεργάσθηκε με τους τελευταίους στο λαθρεμπόριο πετρελαίου και έπαιζε «θέατρο» στους συμμάχους του, στο πλαίσιο της γενικοτέρας στάσεώς του, αφού νομίζει ότι είναι ο εκπρόσωπος του θεού του στην γη. Στην πράξη αρνήθηκε την χρήση του τουρκικού εναερίου χώρου και ήθελε να χρεώσει τους Αμερικανούς υπέρογκα ποσά, στρατηγική που τους ανάγκασε σε αλλαγή σχεδίων σε πολλαπλές περιπτώσεις. Είναι δεδομένο ότι αυτό θα το πληρώσει. Το πραξικόπημα θεωρώ ότι ήταν μια «σαχλή» προσπάθεια ανατροπής του επικίνδυνου φαφλατά. Δεν νομίζω ότι το σχεδίασαν οι Αμερικανοί, αλλά απλά «χάιδεψαν στοργικά» αυτούς που το σκέφθηκαν.

Η απομόνωση της αμερικανικής βάσεως στο Ινσιρλίκ (Άδανα), που έφθασε μέχρι την διακοπή της ηλεκτροδοτήσεώς της ήταν η απάντηση. Ενημερώνω, για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι η συγκεκριμένη βάση διαθέτει πυρηνικά όπλα από την δεκαετία του 70, ως προμαχώνας των Αμερικανών στην άτυπη προετοιμασία πυρηνικού ολέθρου με τους αντιπάλους τους. Πλέον, οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ (θυμίζω ότι ανήκουμε στο ΝΑΤΟ…) σκέπτονται αν αξίζει να «νταντεύουν» την τουρκική πλευρά ή απλά να απομακρύνουν την πλέον σημαντική βάση τους στην περιοχή. Αλλά αν την απομακρύνουν που θα την τοποθετήσουν;;;

Η στροφή Ερντογάν προς την Ρωσσία και οι σχέσεις με τον πρώην μισητό αντίπαλό του Βλαδίμηρο Πούτιν, δεν αφήνει ασυγκίνητη την άλλη πλευρά. Θυμίζω πως κάποιοι έλεγαν κάτι για λευκές φυλές και πράσινα άλογα, ότι ο Πούτιν θα εισβάλει στην Τουρκία και θα απελευθερώσει την Κωνσταντινούπολη. Τόσο ευκολόπιστοι είμαστε σαν λαός, αλλά και τόσο εύκολα χειραγωγήσιμοι από σαχλαμάρες, κάτι που αποδείξαμε περίτρανα στην διαχείριση της μικρασιατικής εκστρατείας και στην διχοτόμηση της Κύπρου.

Αυτή την στιγμή που η Τουρκία έχει ουσιαστικά συμμαχήσει με την Ρωσσία, η περιοχή μας ευρίσκεται σε αστάθεια και οι Ρώσσοι κάνουν τους χαζούς για ακόμη μια φορά. Σε πολλά η στάση της Ρωσσίας θυμίζει τα «Ορλωφικά» κατά την διάρκεια του ρωσσοτουρκικού πολέμου, όπως και την μετέπειτα στάση της, όταν μας εγκατέλειψε στα «κρύα του λουτρού» και οι σφαγές δεν ήταν όσες θα ήθελαν οι τούρκοι, με το σκεπτικό ότι αν μας έσφαζαν όλους, ποιός θα πλήρωνε το χαράτσι! Ήταν ο καιρός που οι τούρκοι ανέθεσαν στους Αλβανούς το σφάξιμό μας και οι τελευταίοι το έκαναν τόσο καλά που ακόμη και οι τούρκοι φοβήθηκαν ότι θα ξέμεναν από υπηκόους. Ελπίζω να μην σας θυμίζει κάτι σχετικό με τις πρόσφατες δηλώσεις του Έντι Ράμα.

Σε σχέση με τους Αμερικανούς, ο ρωσσικός παράγοντας έχει γραμμένους τους Κούρδους εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Το παιχνίδι είναι χαμένο για τον Πούτιν εκτός του διπόλου Συρία – Ιράν. Οι πρώην εχθροί λοιπόν θα αναγκασθούν να συνεργασθούν ενόψει των γεωπολιτικών αλλαγών στην περιοχή τους. Η Συρία που άντεξε και δεν διαλύθηκε δεν θέλει ούτε αυτή ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν. Σε αυτό θα συμπλεύσουν με τους τούρκους, κάτω από την επιρροή της Μόσχας. Ο νέος πόλεμος στην περιοχή θα είναι τουρκο – κουρδικός, εφόσον οι τούρκοι δεν αποδεχθούν την ηγεμονική θέση των αμερικανικών εταιρειών εξορύξεως πετρελαίου στην περιοχή.

Έχουμε λοιπόν μια τουρκική πλευρά που ουσιαστικά δυναμίτισε την συμφωνία για την Κύπρο λόγω αλαζονίας. Μια νέα αμερικανική ηγεσία που δεν έχει δώσει δείγματα γραφής αλλά μοιάζει ήδη αποδυναμωμένη στο εσωτερικό (ο πλέον αντιφατικός πρόεδρος) και από κάποιους αντιμετωπίζεται ως «μπάχαλο». Είναι δεδομένο ότι οι τούρκοι θα «παίξουν» σαν τα παιδάκια, για να δουν μέχρι που τους παίρνει. Όσο ρίχνουν «στάχτη» προς τα εδώ, θα επιδιώξουν να γίνουν «ειρηνευτικές συνομιλίες» για την αποκλιμάκωση της εντάσεως, ωστόσο πιστεύω ότι είναι σίγουρο ένα νέο, ταυτόχρονο πολεμικό κτύπημα κατά των Κούρδων. Είναι η προσφιλής τακτική των μογγολικής καταγωγής γειτόνων μας.

Η απόφαση της παγκόσμιας κοινότητας για το χρέος της χώρας μας πλέον ακολουθεί τις επιταγές της Παγκοσμίου Τραπέζης. Ακόμη κι αν δεν υπάρξει άμεσα κούρεμα του χρέους, θα σχεδιασθεί κούρεμα των τόκων και ελάφρυνση σε έναν βαθμό. Ο βαθμός αυτός θα κάνει τα οικονομικά του κράτους μας λίγο καλλίτερα, αλλά χωρίς να μπορούμε να φύγουμε από τα οικονομικά δεσμά. Μόνο όταν ευρίσκεσαι σε διαρκή κρίση είσαι ελέγξιμος.

Το πιο δυνατό όπλο μας είναι ο τουρισμός σε μια περίοδος αναφλέξεως των γειτονικών χωρών. Αυτό το έχει πληρώσει και η τουρκία σε μεγάλο βαθμό. Την στιγμή που αποφασίζονται οι κρατήσεις για την επομένη χρονιά, οι γείτονες θέλουν να καεί και το δικό μας σπίτι, για να μειωθούν τα έσοδα της χώρας και να γίνει ακόμη η οικονομία μας λιγότερο ανταγωνιστική μακροπρόθεσμα. Για αυτό θυμήθηκαν έως και την Κάσο, που δεν την θυμούνται καν οι Αθηναίοι. Αν ρωτήσεις 10 πρωτευουσιάνους, δεν νομίζω οι 8 να γνωρίζουν που ευρίσκεται.

Η προσωπική μου γνώμη είναι πως δεν υπάρχει κίνδυνος πολεμικής συγκρούσεως, αρκεί οι «πανύβλακες» που μας κυβερνούν να μην πατήσουν την μπανανόφλουδα και γλυστρήσουν. Προς το παρόν την πατούν με το τακούνι, τεντώνεται το καλσόν και η ροζ φουστίτσα, αλλά το παίζουν «νταήδες», στις πλάτες ενός λαού που μόνο παρακολουθεί, λες και η «συριζανελιάδα» είναι τουρκικό σήριαλ.

Όσο εμείς χρειαζόμαστε νέους, ικανούς ηγέτες, περισσότερο από κάθε άλλην στιγμή στην ιστορία μας, είναι σαφές ότι στην παγκόσμια σκακιέρα ο ρόλος μας έχει συρρικνωθεί. Την διακυβέρνηση της χώρας ασκούν τα ξένα, τραπεζικά συμφέροντα σε πολύ μεγάλο βαθμό, ενώ το πολίτευμά μας στην ουσία έχει μετατραπεί σε «ανώνυμη τραπεζική δημοκρατία». Ακόμη κι έτσι όμως, στον πόλεμο μεταξύ γειτονικών χωρών δεν συγκρούονται οι κυβερνήσεις στο «ρινγκ», αλλά οι λαοί. Ο δικός μας λαός, σε τέτοιες συνθήκες ξυπνά και στην συνέχεια χρειαζόμαστε αρκετό καιρό να ξανακοιμηθούμε, κατά συνέπεια δεν νομίζω να μας ενοχλήσουν τον λήθαργο. Αφήστε λοιπόν κάτω τις κονσέρβες και τα πακέτα με τις φακές και τα ρεβύθια στο σούπερ μάρκετ, γιατί το πιθανότερο είναι να είναι τουρκικής προελεύσεως και δεν θα μας χρειασθούν άμεσα.

Έχει μείνει ένα ερώτημά μου. Τι θα γίνει η βάση στα Άδανα με τον διάδρομο των δέκα χιλιάδων ποδών, τα τακτικά πυρηνικά όπλα;;; Θεωρώ ιδιαίτερα πιθανό να υποβαθμισθεί η χρησιμότητά της με την δημιουργία νέας, υπερσύγχρονης βάσεως στα βόρεια του Ιράκ, εντός της περιοχής που θα μετασχηματισθεί στο νέο κράτος των Κούρδων. Θα διατηρηθεί μόνον ως φόβητρο και παράγοντας ελέγχου για τους γείτονές, χρήση που «απολαμβάνουν» και οι Γερμανοί με τις διάσπαρτες αμερικανικές βάσεις στην χώρα τους.

Μετά το τέλος της ρωσσοτουρκικής συνεργασίας, που ιστορικά δεν δικαιολογείται να διαρκέσει περισσότερο από μερικά χρόνια, πιστεύω ότι η τουρκική ολιγαρχία θα βρεθεί με πολλές «καυτές πατάτες» στα χέρια της, ως απόρροια του καιροσκοπισμού της πολιτικής Ερντογάν. Γιατί ως γνωστόν, οι άνθρωποι δεν ζούμε για πάντα και κάτι μου λέει ότι ο Ερντογάν θα ζήσει λιγότερο…

Πηγή : http://filonoi.gr/2016/12/04/toyrkikos-palimpaidismos-me-rossikes-plates/