Rib and Sea

Γράφει ο Εμμ. Α. Χριστουλάκης.

Να εξηγούμεθα, εκ των προτέρων. Δεν είμαι κατά των παρελάσεων και ιδιαίτερα εκείνων που έχουν να κάνουν με εθνικές επετείους. Διαφωνώ όμως ριζικά με τον τρόπον που πραγματοποιούνται, το νόημα που τους αποδίδεται και την εκμετάλλευση, πολιτική ή κομματική, που υφίστανται από τους κατά καιρούς επιβήτορες της εξουσίας.

Η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου, αντί  να είναι ημέρες απότισης φόρου τιμής στη μνήμη και έκφραση ευγνωμοσύνης για την αυτοθυσία των πεσόντων αδελφών, πατέρων και πάππων μας, και  ψυχικής ανάτασης, παραδειγματισμού και φιλοπατρίας για μας, μετατρέπονται  από τους ασεβείς σε μια παράσταση παλκοσένικου, ελεεινής μορφής.

Στήνουν εξέδρες και συνωστίζονται πάνω τους οι διάφοροι «επίσημοι και επώνυμοι», με επικεφαλής την «κορυφή» της πολιτείας, για να φωτογραφηθούν και να  προβληθούν οι ασημότητές των. Με γυρισμένα τα νώτα τους (για να μη τα πω αλλιώς) προς το «ιερό κενοτάφιο» των πεσόντων, που με περισσή ασέβεια και ανευλάβεια το αποκαλούν μνημείο «του αγνώστου στρατιώτη», ως εάν οι εκατοντάδες χιλιάδες των πεσόντων δεν ήτανε τα αδέλφια μας, οι πατεράδες και παππούδες μας με όνομα και επώνυμο.

Από το Δημοτικό Σχολείο, μέχρι και τον Στρατό, μας μαθαίνουνε, όταν φθάνουμε μπροστά στο «παλκοσένικο» να στρέφουμε «την κεφαλή δεξιά» και να ατενίζουμε το δήθεν «τιμώμενο πρόσωπο» κατάματα! Όχι το μνημείο των πεσόντων!

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΔΡΕΣ και να στέκονται οι διάφοροι εκπρόσωποι της πολιτείας μαζί μας στο απέναντι πεζοδρόμιο (να τους βάλουμε και μια φρουρά, καλού-κακού) και να αποδίδουν τιμή «με κεφαλή δεξιά» προς στους πεσόντες οι παρελαύνοντες, μπροστά από το ιερό μνημείο τους.

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΕΚΑΡΙΚΟΙ, οι δηλώσεις που εκφωνούν οι διάφοροι «πολιτικοί αρχηγοί» στο τέλος της παρέλασης, με την γνωστή ξύλινη γλώσσα, «αμιλλώμενοι» ποιος θα ξεχωρίσει από τον προλαλήσαντα σε ανούσιες φλυαρίες άσχετες, με την έννοια της εορταζομένης επετείου.      

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ Η ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ!     

Ολίγος σεβασμός στη μνήμη των πεσόντων δεν βλάπτει.