Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Κλαμίτσης.

Το κράτος «κατελύθη» εις το προαύλιον του Κοινοβουλίου με την έφοδο των ρουβικώνων που πέταξαν φυλλάδια [τρικάκια τα λένε] για την απελευθέρωση της Ηριάννας. Εν πάση περιπτώσει εξηυτελίσθη, όταν οι κατά νόμον συλληφθέντες αφέθησαν ελεύθεροι με εντολή Προέδρου Βουλής και Υπουργού ΠΡΟ-ΠΟ παρά τον νόμον. Οι αστυνομικοί που τους άφησαν ελεύθερους εξετέλεσαν εντολή δοθείσα παρά τον νόμον, όπερ απαγορεύεται από τον νόμον. Ουδείς εισαγγελεύς εκινήθη, δια να βάλει  τάξιν εις τα πράγματα, πάλι παρά τον νόμον. Εικάζω ότι όλα αυτά έγιναν, επειδή οι Ρουβίκωνες είναι ακτιβιστές [Τζανακόπουλος έφα] και ως τοιούτοι δικαιούνται δια να στήνουν αυθαίρετα ΚΕΠ και να υποκαθιστούν την Αστυνομία στο έργο της πάταξης της εγκληματικότητος, αφού εκκένωσαν, δια της καλής βίας προφανώς,  οίκημα, όπου διενεργείτο εμπόριο ναρκωτικών. Κι’ αν η εκκένωση έκανε χαλάστρα σε υπό εξέλιξη αστυνομική επιχείρηση; Διερωτώμαι εγώ τώρα.

Πάντως, ένα είναι βέβαιον: δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για γνωστούς-άγνωστους. Είναι γνωστότατοι εις τας αν-Αρχάς.

Ταύτα δε καθ’ ην ώραν οι πατέρες του Έθνους διεβουλεύοντο σοβαρώς επί σπουδαιοτάτου ζητήματος τεραστίας σημασίας, όπερ έπρεπε να ρυθμισθεί λίαν επειγόντως προς αποτροπήν αμέσου  κινδύνου δια τα εθνικά συμφέροντα, εξ ου και η σχετική τροπολογία της τελευταίας στιγμής, η οποία, φευ, δεν έπεισε τη ΝΔ και το ΚΚΕ δια την σημασίαν της, με αποτέλεσμα τα δύο τούτα κώματα να αποχωρήσουν διαμαρτυρόμενα από την συνεδρίασιν.

Ταύτα δε παρά το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, ήτοι παρά τον νόμον.

Ο Άρειος Πάγος έκρινε εν τη ανεξαρτήτω αυθεντία του ότι η επί μεγάλο χρονικό διάστημα από μέρους του εργοδότη μη καταβολή τού μισθού ιδιωτικού υπαλλήλου δεν αποτελεί βλαπτική μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας του, αφού ο μισθωτός έχει στα χέρια του το όπλο της επίσχεσης εργασίας. Κατά τον νόμον. Με άλλη απόφασή του ο αυτός  Άρειος Πάγος έκρινε ότι η επίσχεση εργασίας είναι καταχρηστική, άρα ασκείται παρά τον νόμον, όταν ο εργοδότης καθυστερεί επί μήνες τον μισθό των εργαζομένων λόγω της οικονομικής κρίσης. Κατά τον νόμον. Ο ίδιος  Άρειος Πάγος έκρινε ότι ήταν παράνομη η απόλυση των καθαριστριών  από το Υπουργείο Οικονομικών τον Σεπτέμβριο του 2013. Κατά τον νόμον. Να θυμηθούμε ότι ο αυτός Άρειος Πάγος είχε αναστείλει την εκτέλεση της απόφασης του Πρωτοδικείου που είχε κρίνει άκυρη την απόλυση των καθαριστριών. Κατά τον νόμον. Επί εποχής μη αριστερής κυβέρνησης. Τώρα επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση. Επί αριστερής [τρόπος του λέγειν] κυβέρνησης. Να θυμηθούμε, επίσης, ότι ο Άρειος Πάγος επρόκειτο να εκδώσει την  απόφασή του για τις καθαρίστριες το 2014. 3 χρόνια καθυστέρηση. Κατά νόμον; Ίσως, λόγω αποχής δικηγόρων, απεργίας ή στάσης δικαστικών υπαλλήλων, εθνικών εκλογών. Ποιός ξέρει!   

Το Συμβούλιον της Επικρατείας έκρινεν εν τη ανεξαρτήτω αυθεντία του  ότι δεν πρέπει να απολυθεί δημόσιος υπάλληλος που απουσίαζε επί 163 ημέρες από την εργασία του, επειδή είχε πρόβλημα υγείας που δεν του επέτρεπε να σηκώνεται από το κρεβάτι πριν από τις 10:00 κάθε μέρα. Όμως ο εν λόγω υπάλληλος πήγαινε, λέει, και εργαζόταν, λέει, στο γραφείο του το απόγευμα χωρίς να «χτυπάει κάρτα», λέει, επειδή δεν του το επέτρεπε, λέει, ο προϊστάμενός του. Δεν είναι κρίμα να χάσει τη δουλειά του;         

Ο Σώρρας καταδικάσθηκε σε 8ετή κάθειρξη για υπεξαίρεση σε βάρος του κουμπάρου του χωρίς αναστολή και είναι φυγόποινος. Ο Μαντέλης καταδικάσθηκε εις την αυτήν ποινήν, αλλά με αναστολήν, επειδή τα άρπαξε ως υπουργός από τη Siemens. Κάπου € 400.000 άρπαχτρα σημαδεμένα από πλούσιο υλικό με το DNA του. Η Ηριάννα καταδικάσθηκε σε 13ετή κάθειρξη, επειδή κάποιο αμφισβητούμενο ανθυποΐχνος του DNA της βρέθηκε σε γεμιστήρα όπλου θαμμένου κάπου έξω από την Πανεπιστημιούπολη. Χωρίς αναστολή, καθότι απεδείχθη [;] ότι είναι μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης, η οποία θα μπορούσε να προβεί σε  ενέργειες που θα προκαλούσαν τρόμο στον λαό. Σε αντίθεση με τον Σώρρα, τον Μαντέλη, τον Γιάννο, τον Άκη που γνώριζαν ότι με τις ασχήμιες τους δεν θα ετρομοκρατείτο κατ’ ελάχιστον ο ατρόμητος ελληνικός λαός. Και με τις χιλιάδες των ανωνύμων λαδιάρηδων που ταλαιπωρούν καθημερινώς τους πολίτες.

Ο Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ είχε κάποτε μπουκάρει στο γραφείο τού διοικητή της ΔΕΗ ζητώντας του τον λόγο που ο Διοικητής έκανε κάτι χωρίς να ρωτήσει τον Φωτόπουλο. Και ο Διοικητής ψέλλιζε δικαιολογίες ως Αρσακειάς μπροστά στο μέγεθος Φωτόπουλου. Διότι ο Φωτόπουλος είναι ακτιβιστής κι’ αν τον πολυζαλίσεις, σου κατεβάζει και τον διακόπτη του ρεύματος και μένεις χωρίς ρουκ ζουκ ή Μπεκατώρου με μαγιό. Πάντα κατά τον νόμον. Διότι νόμος είναι το δίκηο του συνδικαλιστή.

Στη Μύκονο ο Ρέμος έσπασε πάλι τα ταμεία. € 1.300.000 [άλλοι κάνουν λόγο για € 2.000.000] οι εισπράξεις του πολιτιστικού κέντρου, όπου ενεφανίσθη άπαξ. Αν έκαστος θαμών δαπάνησε € 500, πρέπει να παρέστησαν 2.600, όπερ αδύνατον. Αν παρέστησαν 1.300, έκαστος εδαπάνησε € 1.000. Πάλι πολλοί είναι, αλλά σε κάθε περίπτωση € 1.000 για μια βραδυά πόσοι διαθέτουν για Ρέμο; Σίγουρα τα καλόπαιδα της Energa. Η φήμη ότι, για να κλείσεις πρώτο τραπέζι πίστα στον Ρέμο, δίνεις  € 5.000, ελέγχεται ως μετριοπαθής.   

Και να μην ξεχνάμε ότι αν δεν μπαίναμε στο 1ο Μνημόνιο, δεν θα είχαμε λεφτά να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις [Καρατζαφέρης έφα]. Ποίων; Μα των δημοσίων υπαλλήλων. Και μετά σου λέει ότι δεν πρέπει να χωρίζουμε τους εργαζόμενους σε ιδιωτικούς και δημοσίους. Ότι δεν είναι πρέπον να  βάζουμε τέτοια διχαστικά διλήμματα στον λαό. Ακριβώς όπως δεν χωρίζουμε τους άνεργους σε ιδιωτικούς και δημόσιους, αφού όλοι οι άνεργοι είναι ιδιωτικοί. Προ πάντων, όταν ο Άρειος Πάγος, ο ίδιος που προαναφέρθηκε, έκρινε, πάντοτε εν τη ανεξαρτήτω αυθεντία του, ότι με τα Μνημόνια φαλκιδεύθηκαν καθ’ όλα συνταγματικώς, ήτοι κατά τον νόμον, τα δικαιώματα και οι αποδοχές των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, ενώ είναι αντισυνταγματικές οι περικοπές των αποδοχών όλων των δικαστών, των αρεοπαγιτών και της κερά Σούλας περιλαμβανομένων, ήτοι εχώρησαν παρά τον νόμον.

Εν κατακλείδι και συνελόντι ειπείν: όταν στριμώχνονται οι τωρινοί, λένε, εμμέσως πλην σαφώς, πως είναι ψεύτες, αλλά όχι κλέφτες, όπως ήταν οι προηγούμενοι. Κι’ αν είναι και τούτο ένα ψέμμα;

Κι’ είναι κι’ αυτό το άρθρο 86 του Συντάγματος ρε γαμώ το που δεν εννοούν να το καταργήσουν  ούτε  οι αριστεροί [λέμε και καμμιά μ..]. Κι’ αν αποφασίσουν να το καταργήσουν, θα πάψει να ισχύει από τη μεθεπόμενη Βουλή, δηλαδή καλό 2024. Μέχρι τότε θα έχουν παραγραφεί όλα τα ανομήματα και των αριστερών της προόδου και τους ήθους.

Τούτων ούτως εχόντων προσπαθώ να καταλάβω γιατί ενόχλησε το γεγονός  ότι  αναρχικοί έριξαν μπόμπες Μολότωφ στο σπίτι του κυρ-Αλέκου παρά τον νόμον.  

Σώτος – ακτιβιστής της γραφίδος.