Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Είναι να τρελλαίνεσαι πια. Επικαλούμεθα την Παναγία, για να σβήσουν οι φωτιές. Χρόνια πολλά τώρα, δεκάδες χρόνια ο τόπος καίγεται και οι πυροσβέστες αναδεικνύονται σε ήρωες, επειδή κάνουν αυτό για το οποίο έχουν εκπαιδευθεί και είναι ταγμένοι να κάνουν.
Αποτελεί είδηση ότι ο κ. Ρουβάς ανέβασε «συγκλονιστική» ανάρτηση-εγκώμιο για τους πυροσβέστες μας. Άλλη είδηση είναι η προσευχή τής κ. Αλεξίου στην Παναγιά. Να επαινούμε πρέπει, όποιον επιτελεί το καθήκον του και μάλιστα υπό αντίξοες συνθήκες, αλλά να μην το παρακάνουμε. Να εξετάζουμε γιατί αυτοί επιτέλεσαν το καθήκον τους υπό αντίξοες συνθήκες. Σε τί οφείλονται οι αντίξοες συνθήκες;
Οι κ.κ. Ρουβάς και Αλεξίου δεν ανέβασαν κάποια ανάρτηση για την περικοπή των αποδοχών τών πυροσβεστών. Δεν διεκτραγώδησαν την απαράδεκτη κατάσταση του πεπαλαιωμένου υλικού κατάσβεσης πυρκαγιών. Δεν έψεξαν τους πωλητικούς που δεν φρόντισαν ούτε γι’ αυτό διαχρονικώς.
Και ο πρωθυπουργός το μόνο που είχε να πει, σε ελεύθερη απόδοση, ήταν «Οι δικές μας φωτιές είναι λιγότερο καταστροφικές». Προφανώς, επειδή είναι αριστερές και μας κάμουν χάρη. Όπως η χάρη της Παναγιάς σβήνει τις φωτιές, αφού αυτές έχουν κατακάψει πράσινο, σπίτια, ζωές.
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι πίστευαν στους δικούς τους θεούς. Επικαλούνταν την επέμβασή τους, όμως εμείς της Παναγιάς, αλλά έλεγαν ότι δεν αρκεί η θεϊκή παρέμβαση για να γίνει κάτι. Πρέπει και εμείς να βάλουμε το χεράκι μας.
Αλήθεια, δεν θα ήταν κάποιο χεράκι να είναι καταγεγραμμένες οι δασόφυτες περιοχές και οι τρόποι αντιμετώπισης μίας πυρκαγιάς που θα προκαλούσε κάποιος ανεγκέφαλος είτε εκ προθέσεως είτε εξ αμελείας; Δεν θα ήταν κάποιο χεράκι να είναι προγραμματισμένος ο συντονισμός των ενεργειών και η διάταξη προσωπικού και μέσων, ώστε η επέμβαση να είναι ακαριαία και αποτελεσματική; Το παρελθόν δεν έχει διδάξει τίποτε; Δεν θα έπρεπε να έχουν διανοιγεί αντιπυρικές ζώνες σε όλα τα δάση τόσα χρόνια;
Αφήστε την Παναγία στην ησυχία της. Η «βοήθειά» της έρχεται, όταν πλέον ο άνθρωπος διαπιστώνει ότι είναι αδύναμος να αντιμετωπίσει μία κατάσταση, πράγμα που δείχνει ότι κάποια ανώτερη από αυτόν δύναμη πρέπει να βάλει το χεράκι της δίπλα στο δικό του. Κι’ όταν γίνεται επίκληση μίας ανώτερης δύναμης, αναδύεται το θρησκευτικό συναίσθημα. Και τότε πιστεύουμε ότι η αλλαγή της φοράς τού ανέμου που κατεύνασε τη φωτιά είναι θέλημα και έργο Θεού. Ταυτόχρονα δε διαβάζουμε ποιό ξέκωλο αρραβωνιάζεται ποιόν φλούφλη και πώς έπεσε το διαδίκτυο με το καυτό μαγιό της τάδε παρουσιάστριας στην τάδε μαγευτική παραλία.
Παναγιά μου, πότε θα μας σώσεις από αυτή την αλητεία και την αμορφωσιά; Κι’ απ’ αυτούς τους πωλητικούς;
Σώτος – βλάσφημος.