Με αφορμή την εκδήλωση για το σπίτι του Νίκου Μπελογιάννη που είναι πια μουσείο, ακούγονται πολλές φωνές -και από την Νέα Δημοκρατία- που διαφωνούν με αυτή την κίνηση και υποστηρίζουν πως, αν είχε επικρατήσει στη χώρα αυτό που πρέσβευε και επιθυμούσε ο Μπελογιάννης, η Ελλάδα θα είχε κομμουνιστική δικτατορία και όχι δημοκρατία.
Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν βαριά άγνοια της ελληνικής Ιστορίας· όπως και πολλών άλλων θεμάτων.
Από τη μια έχουν άγνοια, από την άλλη έχουν βεβαιότητες. Για τα πάντα.
Δηλαδή, πολλοί Έλληνες πιστεύουν πως η Ελλάδα είχε και έχει Δημοκρατία.
Η Ελλάδα είχε Δημοκρατία το 1952, που εκτελέστηκαν ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του και, από τότε, το πάει σερί δημοκρατία ως σήμερα.
Ναι, παιδιά, και ο Άι Βασίλης υπάρχει.
Δεν σκοπεύω να κάνω μαθήματα Ιστορίας στο μπλογκ μου. Όποιος ενδιαφέρεται, ας διαβάσει τους ιστορικούς. Εγώ τους έχω διαβάσει. Όλους.
Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει για το πώς θα ήταν η Ελλάδα σήμερα, αν ο Δημοκρατικός Στρατός είχε νικήσει στον Εμφύλιο τους... Αμερικανούς.
Ξέρουμε τι έγινε στην Ελλάδα και δεν έχει νόημα να λέμε τι θα είχε γίνει αν είχε νικήσει ο Δημοκρατικός Στρατός, αν και η Ελλάδα θα ήταν χώρα του υπαρκτού σοσιαλισμού με ήλιο, θάλασσα, μπουζούκια και Ορθοδοξία.
Αυτό που είναι η Ελλάδα σήμερα, αυτό που είναι οι Έλληνες σήμερα έγινε με... Δημοκρατία - και η χούντα δημοκρατία ήταν - και όχι με «κομμουνιστική δικτατορία».
Έχει, όμως, ενδιαφέρον το ότι οι Έλληνες νομίζουν πως τα πράγματα θα ήταν πάρα πολύ διαφορετικά στην Ελλάδα, αν η χώρα ήταν μια από τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Μάλλον είναι ενθουσιασμένοι από το σημερινό αποτέλεσμα.
Οι Έλληνες κάνουν ένα πολύ μεγάλο λάθος.
Νομίζουν πως, αν η Ελλάδα είχε γίνει «κομμουνιστική», θα κυβερνούσαν άλλοι Έλληνες.
Όχι, οι ίδιοι θα κυβερνούσαν. Οι ίδιες οικογένειες.
Οι ίδιες πολιτικές οικογένειες και η ίδια ολιγαρχική …νομενκλατούρα.
Απλά, θα ήταν κομμουνιστές.
Ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Μητσοτάκης, όλοι, θα ήταν μέλη του ΚΚΕ.
Και θα γίνοταν Γενικοί Γραμματείς του κόμματος.
Σιγά να μην είχαν την εξουσία και να την άφηναν στο Φλωράκη, την Παπαρήγα και τον Κουτσούμπα.
Πάτε καλά;
Όλοι αυτοί που βλέπετε στα κανάλια θα ήταν όλοι στο ΚΚΕ. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, όλοι.
Όσο για τον Νίκο Μπελογιάννη, αν δεν τον είχε εκτελέσει η «δημοκρατική» κυβέρνηση, μάλλον θα τον είχε εκτελέσει το ΚΚΕ. Εντάξει, μπορεί και να τον εκτόπιζε.
Ο Μπελογιάννης ήταν πολύ συνεπής στις αρχές και στις ιδέες του -και δεν φοβήθηκε να πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα για αυτές-, οπότε, όταν θα έβλεπε πως οι ιδέες του δεν είχαν καμία σχέση με αυτό που θα έκανε το ΚΚΕ ως κυβέρνηση, θα αντιδρούσε.
Και ο Νίκος Μπελογιάννης θα βαφτιζόταν «προδότης» από το ΚΚΕ, όπως έγινε με τον Νίκο Πλουμπίδη, ένα από τα τραγικότερα πρόσωπα της νεότερης ελληνικής Ιστορίας.
Ο Νίκος Μπελογιάννης και οι κομμουνιστές που πήγαν αγέρωχοι στο εκτελεστικό απόσπασμα ή πέρασαν εξορία και βασανιστήρια, είναι σπουδαίοι ακριβώς γιατί έμειναν πιστοί στις αρχές και στις ιδέες τους.
Έδωσαν και τη ζωή τους, χωρίς να περιμένουν κάποιο αντάλλαγμα ή κάποια καρέκλα.
Σε μια χώρα που η κωλοτούμπα είναι πια εθνικό σπορ, σε μια χώρα που οι άνθρωποι άλλα λένε τη μια ώρα και άλλα την επόμενη, για πόσους Έλληνες μπορούμε να πούμε πως έμειναν πιστοί στις αρχές και τις ιδέες τους;
Κοιτάξτε γύρω σας. Και μέσα σας.