Rib and Sea

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος.

"Ενός κακού δοθέντος, μύρια έπονται", λέει το σοφό γνωμικό.
Ενός Πάκη δοθέντος, μύρια κακά έπονται, λέμε εμείς.

Στην προκειμένη περίπτωση το κακό είναι ο ίδιος ο Πάκης.
Όχι δηλαδή τόσο ο ίδιος. Σιγά τον κλαρινογαμπρό.
Όσο η νοοτροπία και οι πρακτικές του συστήματος, και η αδράνεια του λαού, που εκτρέφουν Πάκηδες και τους κατσικώνουν στα ανώτατα αξιώματα της χώρας να μοιράζουν Μεγαλόσταυρους σε γεροντόφιλους προβληματικούς.

Και αν επρόκειτο για τον Μεγαλόσταυρο της μάνας του, ή του παππούλη του τού κατσικοκλέφτη, πάει στο καλό. Μικρό το κακό. Εδώ όμως πρόκειται για τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος, που είναι ιεραρχικά το ανώτερο Τάγμα Αριστείας της Ελληνικής Δημοκρατίας και παλαιότερα του Βασιλείου της Ελλάδος.

Πρόκειται δηλαδή για ένα ανώτατο παράσημο του Έθνους που απονέμεται σε αυτούς που προσέφεραν μέγιστες, εξαιρετικές υπηρεσίες στην χώρα (ή έτσι τέλος πάντων θα έπρεπε).

Και ποιές είναι τέλος πάντων αυτές οι εξαιρετικές υπηρεσίες που προσέφερε ο Εμμανουέλ, ώστε να αξίζει τέτοιας ανώτατης διάκρισης;

Η αιτιολογία δια στόματος Πάκη κατά την προσφώνησή του στην απονομή του παρασήμου ξεπερνάει με άλματα τα σύνορα της ξεφτίλας και προσεγγίζει στα όρια της εθνικής μειοδοσίας:

"Σας απονέμω την ανώτατη διάκριση του Ελληνικού Κράτους ως αναγνώριση όλων εκείνων τα οποία, είμαι βέβαιος, θα πράξετε τόσο για την συνέχιση των εξαιρετικών σχέσεων των δύο Χωρών μας όσο και για την διασφάλιση της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης".

Το προσέξαμε όλοι; "ΘΑ ΠΡΑΞΕΤΕ".
Παρασημοφόρησε δηλαδή ο ένας κλαρινογαμπρός τον άλλο ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ.
Για πράξεις που "είναι βέβαιος" πως ΘΑ κάνει.

Και ποιά είναι αυτά που ο Πάκης "είναι βέβαιος" πως ΘΑ πράξει ο Μανωλάκης;
Γιατί το μόνο σίγουρο ως τώρα είναι πως θα σκυλεύσει πάνω στο σώμα ενός λαού πεσμένου στο καναβάτσο, με τους "επενδυτές" του να ληστεύουν ό,τι φιλέτο έχει απομείνει απ' τους νεοναζί γερμανούς του φον-σακάτη, όπως είναι τα νερά (υπηρεσίες ύδρευσης), ο τουρισμός (εξαγορά μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, μπιρ παρά βεβαίως-βεβαίως), η ενέργεια (είναι πολλοί οι υδρογονάνθρακες Αλέξη) και ό,τι άλλο απ' τα ασημικά της χώρας του γυαλίσει.

Γι αυτές λοιπόν τις εξαιρετικές μπίζνες ο εξαιρετικός Πάκης παρασημοφόρησε ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ τον εξαιρετικό Εμμανουέλ με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος, που απονέμεται για εξαιρετικές πράξεις.

Φτού σου ξεφτιλισμένε Πάκη.
Η κατρακύλα σου, κι η κατρακύλα η δική μας που σας ανεχόμαστε, δεν έχει πάτο.
Φτού σου ξεφτίλα άντρα, που στο πρόσωπό σου ξεφτιλίζεται ολόκληρο το Έθνος.

Χθες δείξαμε σ' όλο τον κόσμο, ΠΟΣΟ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ, ΠΟΣΟ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ.
Φτού μας!...

Υ.Γ.: Τα περί "δημοκρατίας" των κλειστών δρόμων και των απαγορεύσεων συναθροίσεων "άνω των δύο ατόμων", που έλεγε κι ο Παττακός, προκειμένουν να μιλήσει ο Μανωλάκης στην Πνύκα, θα τα πούμε σε άλλο σχόλιο.

Πηγή : https://mandatoforos.blogspot.gr/2017/09/blog-post_7.html

Σχόλιο "Rib and Sea".

Θα προσθέσω ένα μικρό απόσπασμα από το εγχειρίδιο του αειμνήστου νεοέλληνα δημοσιογράφου και φιλοσόφου Ευάγγελου Λεμπέση, με τίτλο "η τεραστία σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω", το οποίο θεωρώ ότι ταιριάζει γάντι στην περίπτωση, είναι δε τόσο διαχρονικό όσο διαχρονικό είναι και ολόκληρο το περιεχόμενο του ως άνω εγχειριδίου.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

"... Ἡ ἀκατανίκητος ἐπίσης τάσις τῶν βλακῶν πρὸς τὰς πάσης φύσεως ἀγελαίας ἐμφανίσεις (κοσμικαὶ συγκεντρώσεις καὶ causerie τρεφομένη ἐκ τῶν περιεχομένων τῶν ἐφημερίδων καὶ τῶν ραδιοφώνων, μόδα, κλπ.) καὶ διακρίσεις (τίτλοι, διπλώματα, παράσημα) εἶναι κατόπιν τῶν ἀνωτέρω αὐτονόητος...".

Ε. Λεμπέσης (1904-1968).