Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Αναζητώ ματαίως στο διαδίκτυο ολόκληρη την ομιλία του Γάλλου Προέδρου στην Πνύκα. Με την προοπτική να την παραβάλω με τον λόγο του Κολοκοτρώνη, αλλά και με του Απόστολου Παύλου.  Δεν είμαι θρήσκος, ούτε καν θρησκευόμενος, αλλά κάτι είχε πει ο Παυλάρας [όχι ο Πολάκης] από τούτο το  παγκόσμιας εμβέλειας βήμα.

«Ώ άνδρες Αθηναίοι, σαν πιο ευλαβεστέρους καθ’ όλα και πιο θρήσκους από άλλους ανθρώπους σας βλέπω. Και λέγω τούτο, διότι διαβαίνων τους δρόμους της πόλεως σας και εξετάζων προσεκτικά εκείνα, που λατρεύετε, βρήκα και ένα βωμό, εις τον οποίον είχε τεθεί η επιγραφή: «Αφιερούται ο βωμός αυτός εις τον άγνωστον Θεόν». Εκείνον, λοιπόν, τον Θεόν, που λατρεύετε, χωρίς να τον γνωρίζετε, αυτόν εγώ σας κηρύττω.».

Και ο λόγος που αναζητώ τον λόγο είναι ότι από όσα είπε ο Γάλλος Πρόεδρος, συγκράτησα μόνον την αποστροφή του ότι οι πωλητικοί λένε ψέμματα στον λαό. Και είχε προκάνει να τον επιβεβαιώσει ο Αλέξης, ο οποίος δεν παρέλειψε να βεβηλώσει το ιερό αυτό βήμα με αναφορά στον Καρλ Μαρξ, ενώ τον ακολούθησε ο Γάλλος Πρόεδρος μιλώντας, εμμέσως πλην σαφώς, για κάτι ξέφτια τύπου Περικλή, Αριστοτέλη κ.λπ. Διερωτήθηκα ευλόγως: τα κείμενα αυτών των επίσημων ομιλιών δεν ανταλλάσσονται πριν εκφωνηθούν; Δεν ξέρει ο ένας τι θα πει ο άλλος, ώστε να αποφευχθούν γκάφες;   

Όλα τα παπαγαλάκια μεταφέρουν έκτοτε το τετριμμένο σύνθημα «ΕΛΛΑΣ-ΓΑΛΛΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ». Ο Μακρόν θα μας σώσει. Ακόμη και ο Πάκης τον παρασημοφόρησε γι’ αυτά που θα κάνει και όχι για όσα έκανε. Και αμέσως μετά ειδήσεις και εικόνες από το Μοναστηράκι, όπου το ατρόμητο προεδρικό ζεύγος, παραγνωρίζοντας τις συμβουλές των ανδρών ασφαλείας, έκανε τσάρκα και χαιρετούσε τους ιθαγενείς που επεδίωκαν μία φωτογραφία μαζί τους.

Και μετά διηγούνταν οι ιθαγενείς πόσο προσιτό είναι το προεδρικό ζεύγος, πόσο απλό, που καταδέχθηκε, προφανώς, να βγάλει μία selfie μαζί τους. Αισθάνθηκαν σαν όλες τις μούρες της νομενκλανούρας που ήταν προσκεκλημένες να ακούσουν τον Μακρόν στον ιερό βράχο, τον οποίο βεβηλώνουν κάθε λίγο και λιγάκι. Αναπτερώθηκε το ηθικό των ιθαγενών. Ξέχασαν για μια στιγμή τον ΕΝΦΙΑ, τον ΕΦΚΑ κ.λπ. που πληρώνουν, επειδή διέσωσαν και τις γαλλικές τράπεζες.

Μας μίλησε ο Μακρόν και για θεσμούς ευρωπαϊκούς και για όργανα νομιμοποιημένα και όχι ξεκούδουνα. Προφανώς αναφερόταν στο άτυπο Eurοgroup, ήτοι τον Σόιμπλε, που μας καταδυναστεύει, και εμείς το δεχόμεθα, χωρίς νομιμοποίηση. Όταν τα έλεγε ο Πάκης κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Πορτογαλία προ μηνών, όταν τα έλεγε και τα γράφει ο Γιάνης, σφυρίζουμε αδιάφορα. Ο Γιάνης είναι αναξιόπιστος, δεν είναι πια asset.

Και καλά, ο Αλέξης δεν ξέρει! Κανείς άλλος, ούτε ο λογογράφος του, δεν του είπε ότι ο εθνικός μας ποιητής έγραψε και τούτο μαζί με το «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη»;

«δεν είν’ εύκολες οι θύρες, αν η χρεία τες κουρταλή».

Και ότι ο Θόδωρας είχε πει από το ίδιο βήμα  

"... Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας.
Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα• διότι, αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση...".

Δεν του ταίριαζαν αυτά του Αλέξη, διότι ο Θόδωρας περιέγραφε τότε και τη σημερινή κατάσταση. Έτσι, περιορίσθηκε ο Αλέξης να μας προτρέψει να κάνουμε έφοδο στη γη ενθυμούμενος τον Καρλ Μαρξ που χαρακτήρισε την Κομμούνα του Παρισιού «έφοδο στον ουρανό».

Προς το παρόν ο Αλέξης και οι περί αυτόν δεν έχουν χρόνο για τέτοιες εφόδους. ΄Εχουν κάνει έφοδο στο Πρυτανείο. Μόλις χορτάσουν, θα επιτεθούν με μπροστάρηδες τον Καρανίκα και τον Τζανακόπουλο. Στο μεταξύ θα έχουν παραδώσει στους σύμμαχους Γάλλους νερό, ηλεκτρικό, λιμάνια, υδρογονάνθρακες και ό,τι άλλο είναι κερδοφόρο σε τούτο τον τόπο. Διότι τώρα έμαθαν και αυτοί τί θα πει επιχειρηματικότητα στο Ελλάντα. Αλλά τί να κάνουν στην κατάσταση που μας έφεραν οι άλλοι; Ο λαός δεν τους ψήφισε για κάτι άλλο, αλλά για το ίδιο των άλλων.   

http://www.ribandsea.com/articles/3200-pes-mou-ti-mou-kaneis-se-anavathmizo

Υ.Γ. Η Φώφη μας ξαναείπε πως «όλοι μαζί μπορούμε». Αναρωτιέμαι  ποιοί να είμαστε, άραγε, εμείς οι όλοι!