Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ομοφοβικοί – φυσιολογικοφοβικοί. Κερδάνε οι αδελφές αδέλφια.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Εντάξει ρε παιδιά, γούστο σας καπέλο σας, ιδιοτροπία σας και καουμποϊλίκι σας να κάνετε ό,τι γουστάρετε στην καριόλα σας. Εμείς γιατί πρέπει να τρώμε στη μάπα τις παρελάσεις σας και την επίδειξη των οπισθίων σας, των βυζιών σας και των αισθησιακών λικνισμάτων σας; Η φύση [;] έτσι σας έκανε και εγώ δεν μπορώ να τ’ αλλάξω. Αλλά γιατί δεν παίρνετε θέση, όταν ένας τσόγλανος 40 ετών και βάλε ασελγεί σε ένα αγοράκι 5 ετών έναντι παροχής τροφής στην οικογένεια του μικρού; Αυτό το μικρό το σκεφτήκατε τί θ’ απογίνει; Ή σας αρέσει που θα το συνηθίσει και θα γίνει σαν και σας, όταν μεγαλώσει;
Την πέσατε στον Τσιάρτα, επειδή εξέφρασε την άποψή του δημοσία για το θέμα της αλλαγής φύλου. Εκείνος πρέπει να τα λέει κρυφά, ενώ εμείς πρέπει να βλέπουμε αναγκαστικά τα γλωσσόφιλα ομοφύλων στα θεωρεία της Βουλής που πανηγυρίζουν, επειδή επί τέλους οι σοφοί [λέμε και καμμιά μεγάλη μαλακία να περνάει η ώρα] σας επέτρεψαν επί τέλους τη συμβίωση, ώστε να έχετε κληρονομικά, οικογενειακά και λοιπά δικαιώματα. Και ν’ ακούμε τον εμετικά προκλητικό Βαλιανάτο να μας λέει «εκεί που ήμουν στο κρεβάτι με τον φίλο μου, μού τηλεφώνησε …». Έχετε ακούσει ρε κανέναν επώνυμο να λέει «εκεί που ήμουν με τη γυναίκα μου στο κρεβάτι» ή μία επώνυμη να λέει «εκεί που ήμουν με τον άντρα μου στο κρεβάτι»;
Έχουμε, λοιπόν, 98% φυσιολογικούς ή μη gay και 2% από τους άλλους και πρέπει το 98% να ανέχεται τις δημόσια προβαλλόμενες προτιμήσεις του 2%.
Είμαστε οπισθοδρομικοί βλέπεις. Το «οπισθοδρομικοί» μεταφορικώς, διότι κυριολεκτικώς είναι οι άλλοι. Δεν έχουμε συνηθίσει καν να βλέπουμε σε κάθε βήμα μας να φιλιούνται παθιασμένα ετερόφυλα ζευγάρια, αλλά θα πρέπει να συνηθίσουμε να βλέπουμε να φιλιούνται τα ομόφυλα; Είμαστε τόσο παλαιολιθικοί; Μήπως έχουμε τρελαθεί τελείως;
Δηλαδή είναι φυσιολογικό να υιοθετεί παιδί ένας μοναχικός άνδρας ή μία μοναχική γυναίκα; Ποιοί ψυχολόγοι έχουν αποφανθεί ότι ένα παιδί μπορεί να ζήσει εξ ίσου ομαλά με ένα άτομο ως γονιό; Ακόμη και στα διαζύγια ανδρόγυνων η πολιτεία μεριμνά, ώστε ο χωρισμός των γονέων να επηρεάζει αρνητικά όσο το δυνατόν λιγότερο τον ψυχισμό του παιδιού. Γιατί; Επειδή απλώς είχε συνηθίσει να ζη με δύο γονείς και όχι με έναν; Πού έχει πάει το πρότυπο του ετερόφυλου πατέρα για το αγόρι και το πρότυπο της ετερόφυλης μητέρας για το κορίτσι;
Μπράβο ρε Τσιάρτα. Μαζί σου!
Σώτος – μη φυσιολογικοφοβικός
Υ.Γ. Και κάτι απ’ τα παλιά