Rib and Sea

Βολτάροντας παραμονή πρωτοχρονιάς στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε άλλα συνοικιακά κέντρα, και βλέποντας όλον αυτό τον ορυμαγδό κατανάλωσης, τον συνωστισμό σε καταστήματα και καφέ, τις χιλιάδες σακούλες να πηγαινοέρχονται εύθυμα, τις χαρούμενες φάτσες πάνω από ανέμελα κασκόλ, τα smarthpones και τα tablets να δουλεύουν υπερωρίες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να βουλιάζουν από ευχές και πίστεις ευτυχούς μέλλοντος, κι από βιντεάκια διονυσιακού ξεφαντώματος, το blog έπεσε σε βαριές σκέψεις.

"Ρε μπας κι είσαι εσύ ο μίζερος που τα βλέπεις όλα μαύρα;" σκέφτηκε.
"Μπας και τούτη 'δω η κανονικότητα μετά από 8 χρόνια μνημονίων είναι κανονική και μόνο εσύ και κάτι άλλοι γραφικοί την βλέπετε ανώμαλη;".
"Μήπως τελικά οι προδότες δεν είναι δωσίλογοι, αλλά συνεπείς πολιτικοί που φροντίζουν για τον λαό, και σύ τους βρίζεις άδικα;".
"Ρε μήπως ο λαός γουστάρει μνημόνια κι επιτροπείες, και eurogroup, και τέτοια;".
"Ρε μπας κι είχε δίκιο το γουρούνι και τα μνημόνια είναι ευλογία;".

Με τέτοιες μαύρες κι άραχλες σκέψεις, φουμάροντας και πίνοντας καφέδες, έφτασε το απόγευμα της παραμονής, ώσπου το blog το πήρε απόφαση:

"Ποιός είσαι εσύ ρε, που θα πας κόντρα στο γούστο του λαού, και μάλιστα μιλώντας για το καλό του λαού και για λαϊκή βούληση;".
"Ευτυχισμένος ο κόσμος; Ευτυχισμένος κι εσύ.
Χαϊ-χούι ο κόσμος; Τραλαλά κι εσύ.
Στα φρύδια του ο κόσμος; Στην βούρτσα σου κι εσύ."

Κι έτσι, κι έχοντας λύσει εν πολλοίς το υπαρξιακό του και το ηθικό του προβλήμα, το blog έκανε πρωτοχρονιά γυρίζοντας σελίδα, αποφασιμένο για μιά νέα αρχή, με νέα μυαλά, με ώριμες "κανονικές" απόψεις:

Τέρμα τα επαναστατικά.
Τέρμα τα αντιμνημονιακά.
Ο λαός περνάει καλά και το δείχνει.
Ο λαός κατεβαίνει στα πεζοδρόμια για ψώνια και ξεφάντωμα και όχι για διαμαρτυρία.
Ο λαός ζει πιά κανονικά.
Άρα;
Άρα καλά είμαστε.

Καλή χρονιά λοιπόν.
Κι όπως στρώσαμε θα πορευτούμε!

Πηγή : https://mandatoforos.blogspot.gr/2018/01/blog-post.html

Απάντηση αναγνώστη με το όνομα ΘΑΝΟΣ ΚΟΥΚ

Καλή χρονιά φίλε Μαντατοφόρε.
Μάλλον σε λάθος γειτονιές σύχναζες τις γιορτές.
Όχι κωλοτούμπα κι εσύ;!

Μπας κι έχεις μπερδευτεί από τις 500.000 Έλληνες που παρά τα μνημόνια ζουν αρχοντικά και τρώνε με δέκα μασέλες;

Η Μύκονος αδερφέ έχει 40.000 κλίνες.
Η Αράχωβα 4000 κλίνες.
Τα χιονοδρομικά όλης της χώρας χωράνε δεν χωράνε 2-3000.
Τα νυχτερινά σκυλάδικα σε πόλεις κι επαρχία γεμιζουν με 50.000 όλα μαζί.
Όλα αυτά τα κάνουν αυτοί οι 500.000.

Κι όταν κατεβαίνεις στο κέντρο, στα ακριβά μαγαζιά της Ερμού, να ξέρεις ότι αυτοί οι 500.000 (150.000 οικογένειες) τα κάνουν να φαίνονται τίγκα στον κόσμο. Αυτούς δεν τους άγγιξαν τα μνημόνια. Τα παιδιά τους κυνηγάνε τα τελευταία μοντέλα κινητών και smart phone. Τα τελευταία μοντελάκια της μόδας στα ρούχα. Το καλοκαιράκι ξεφαντώνουν με τους φίλους στην Μύκονο και τον χειμώνα στα χιονοδρομικά. Οι γονείς τους κάνουν ρεβεγιόν σε Καζίνο και νυχτερινά κέντρα.

Άντε να σου βάλω κι άλλα 2 εκατομμύρια που το παλεύουν να ζουν αξιοπρεπώς.

Μας υπολείπονται 8 εκατομμύρια άνεργοι, χαμηλοσυνταξιούχοι, εποχιακά εργαζόμενοι, νέοι των 400 ευρώ. Αυτούς να πας να επισκεφθείς να δεις τι γιορτές έκαναν.

Τους 300.000 που έκαναν γιορτές χωρίς ρεύμα.
Τους 270.000 συνταξιούχους που το ΕΚΑΣ έγινε απο 115 ευρω 35.

Είναι η συντριπτική και τεράστια πλειοψηφία των εξαθλιομένων (πρώην φτωχών πριν τα μνημόνια), των φτωχών (πρώην νεόφτωχων πριν τα μνημόνια), των νυν νεόφτωχων (πρώην μεσαίας τάξης πριν τα μνημόνια).

Μην μου το κάνεις λοιπόν σαν ενα φιλαράκι μου που το καλοκαίρι βρέθηκε στην Μύκονο που βούλιαζε από κόσμο, και όταν γύρισε μου έλεγε ότι όλοι οι Έλληνες πήγαν φέτος στη Μύκονο, άρα είναι όλοι πλούσιοι και μεις εδώ δουλευόμαστε.

Το κακό είναι ότι απο αυτήν την ελίτ των 500.000 προέρχονται όλοι αυτοί που μας έχωσαν στα μνημόνια και την πληρώνουμε οι υπόλοιποι. Κι αν βάλεις μαζί με αυτούς και τα υπόλοιπα 2.000.000 κατά περίεργο τρόπο θα βγεις στο άθροισμα των ψήφων που πήραν τα κυρίαρχα κόμματα στις εκλογές!

Εντάξει, υπάρχουν και πολύ λίγοι λοβοτομημένοι που τους ψηφίζουν κι από τα άλλα 8 εκατ. Αλλά να ξέρεις ότι από τα 8 αυτά εκατομμύρια δυστυχώς στις τελευταίες εκλογές δεν ψήφισαν (ήταν δυστυχώς στην αποχή του 46%) οι μισοί και παραπάνω κάπου 4 εκατομμύρια.

Το θέμα είναι να τους πείσουμε να πάνε να ψηφίσουν στις επόμενες (ο,τιδήποτε αντιμνημονιακό).