Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Τί φρενίτιδα κι’ αυτή με το Airbnb. Βραχυχρόνια μίσθωση, λέει, η οποία δικαιολογείται στην εποχή της κρίσης, ώστε να έχει κάποιο εισόδημα ο ιδιοκτήτης ενός διαμερίσματος. Είσαι άνεργος ή σου έχουν πετσοκόψει τη σύνταξη και έχεις ένα διαμερισματάκι;  Βραχυχρόνια  μίσθωση και σώθηκες. Τί κι’ αν ενοχλούνται οι άλλοι ένοικοι της πολυκατοικίας, επειδή μπαινοβγαίνει θορυβωδώς κάθε καρυδιάς καρύδι ανά μερικές ημέρες στο διαμέρισμά σου βρωμίζοντας το κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο και προκαλώντας βλάβες στον κοινόχρηστο ανελκυστήρα. Εσένα εις τα μέζεά σου.  Όπως και σε κάθε άλλη έκφανση της ζωής σου. Αρκεί να βολευτείς εσύ και οι άλλοι να πάνε να πνιγούν.

Έχω συζητήσει με αρκετούς οδηγούς ταξί το παρεμφερές θέμα της Uber, της οποίας απαγορεύθηκε η λειτουργία. Όλοι έριχναν το ανάθεμα σε όσους το έπαιζαν ταξιτζήδες, επειδή δεν εφορολογούντο. Μάταια προσπαθούσα να τους πείσω ότι το ζήτημα είναι άλλο: ο ταξιτζής παίρνει μία άδεια και υπόκειται σε κανόνες. Αν συλληφθεί να μην έχει θέσει σε λειτουργία το ταξίμετρο, τρώει πρόστιμο. Ενώ εγώ, ο δικηγόρος, που αποφάσισα να το παίξω και ταξιτζής, ‘κονομάω χωρίς να υπακούω σε οποιονδήποτε κανόνα, εκτός  από τον ΚΟΚ. Τί ωραία! Ορθώς, λοιπόν, απαγορεύθηκε η λειτουργία της Uber.

Ας επανέλθουμε τώρα στην Airbnb. Οι ξενοδόχοι και οι επιχειρήσεις ενοικιαζομένων διαμερισμάτων υπόκεινται σε κανόνες. Ελέγχονται από τον ΕΟΤ, ενώ οι ερμπιενμπήδες ΄κονομάνε χωρίς να υπόκεινται σε κανόνες.  Άσε που υπάρχουν κάποιοι αετονύχηδες που νοικιάζουν διαμερίσματα και, μολονότι απαγορεύεται η υπεκμίσθωση, τα υπενοικιάζουν αντισυμβατικώς μέσω Airbnb. Το νοικιάζεις το διαμέρισμα αντί € 400/μήνα και εισπράττεις € 1.500/μήνα με Airbnb. Δίνεις τα € 400 στον ιδιοκτήτη και σου μένουν € 1.100. Κι’ αν την ανθιστεί τη φάμπρικα ο ιδιοκτήτης και σε κυνηγήσει, εξαφανίζεσαι και πας σε άλλη γειτονιά. Σου τραβάει και μια αγωγή για αποζημίωση, επειδή του έκανες το διαμέρισμα καλοκαιρινό, και άντε να σε βρει να εκτελέσει την απόφαση. Και γαμώ την επιχειρηματικότητα και το δαιμόνιον του Έλληνος. Άσε που όταν ο ιδιοκτήτης ζητήσει από την Airbnb τα στοιχεία της κουφάλας που εκμεταλλεύεται παρανόμως την περιουσία του [επειδή του έχει δώσει ψεύτικα], παίρνει την απάντηση ότι αυτά είναι προσωπικά δεδομένα. Τελικά όλοι οι κλέφτες και οι απατεώνες έχουν προσωπικά δεδομένα. Οι νομοταγείς δεν έχουν, διότι δεν τα έχουν ανάγκη.

Εν τέλει διαπίστωσα πως η πολιτεία προέβη, για φορολογικούς αποκλειστικώς λόγους, σε κάποια ρύθμιση του θέματος με απόφαση  της ΑΑΔΕ που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ/Β/4232/2017. Κι’ έτσι έμαθα ότι υπάρχει και η «οικονομία του διαμοιρασμού», αγγλιστί sharing economy, στην οποίαν εντάσσεται και το Airbnb. Ανταλλαγή κατοικίας, ποδήλατου και άλλων αγαθών [μην το μπερδέψουμε με τη βραχυχρόνια  ανταλλαγή συζύγων, αυτή ονομάζεται swinging]. Τα αγαθά της φτωχοποίησης των λαών που επινοούν πηγές εισοδήματος για μία ευπρεπή ζωή. Υπάρχουν, βέβαια, όπως πάντα, και τα σαΐνια που θησαυρίζουν εις βάρος των άλλων γνωρίζοντας πως η βραδυπορούσα Δικαιοσύνη θα καθυστερήσει πολύ να κάμει χρήση της ρομφαίας της. Φόρτος εργασίας γαρ. Πού να προλάβει τόσα λαμόγια. Είναι και περιορισμένης χωρητικότητος οι φυλακές, οπότε χρειάζονται και οι νόμοι Παρασκευόπουλοι για την αποσυμφόρηση.

Φαύλος κύκλος που λένε, τον οποίο τροφοδοτεί η φαυλότητα.