Rib and Sea
Je suis-ίδες ή άνθρωποι;
Τα πάλαι ποτέ θύματα κάνουν ό,τι μπορούν για να δικαιώσουν τις επιλογές της Ιστορίας. Οι "αθώοι" πληθυσμοί της Δύσης, αμέτοχοι, ασυγκίνητοι, και ακίνητοι περιμένουν το επόμενο "τρομοκρατικό" χτύπημα στην πόρτα τους για να ντυθούν je suis-ίδες.
Ευρωπαϊκή φασιστική Ένωση, ΝΑΤΟ, και ΟΗΕ, χαϊδεύουν τις κοιλιές των τραπεζιτών και των εμπόρων όπλων. Κι εμείς εδώ, ένας λαός που τα τελευταία 200 χρόνια έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, ξένες αρμοστείες και κατοχές, πολέμους, δωγμούς, ανταλλαγές πληθυσμών, πτωχεύσεις, δικτατορίες και σάπιες δημοκρατίες, ένας λαός που στάθηκε ηθικά πάντα δίπλα στους αδύνατους, ένας λαός που συμπάσχει και υποστηρίζει τους κατατρεγμένους, σήμερα στέκεται ακόμη μιά φορά αδύναμος να αντιδράσει, προδομένος ακόμη μία φορά από μία χυδαία και ψευδώνυμη "αριστερή" κυβέρνηση, και μία ακόμη χυδαιότερη "δημοκρατική" αντιπολίτευση, κόλακες των ισχυρών της γής, φερέφωνα και τζουτζέδες των εγκληματιών του κόσμου τούτου.
Με μία εξουσία (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) απασχολημένη στο πώς θα εξαπατήσει τον λαό, πώς θα διαστρέψει την πραγματικότητα, πώς θα βρωμίσει την γλώσσα αποδομώντας έννοιες και ιδέες, πώς η ίδια θα πλουτίσει, και πώς θα διατηρήσει στο διηνεκές την εξουσία της, αυτός ο λαός νοιώθει πως βιάζεται ο ψυχικός του κόσμος βλέποντας την ηγεσία του να κ@λοτρίβεται, να συμφύρεται, να παπαγαλίζει τις αιτιολογίες των εγκληματιών ναζιστών της νέας εποχής, και ο ίδιος (ο λαός) μέσα στο χάος τής εξαθλίωσης που τεχνητά τον οδήγησαν, μέσα στον στρόβιλο της καθημερινής του επιβίωσης, να μην έχει το κουράγιο, να μη μπορεί να αντιδράσει ενεργά, αλλά και να μην μπορεί να συμπαρασταθεί έστω και φραστικά, ηθικά, αφού οι μνημονιακοί δωσίλογοι και προδότες της δημοκρατίας και του συντάγματος έχουν εξαρτήσει τα δικά τους συμφέροντα και την υπαρξή τους ολόκληρη από τα συμφέροντα της νεοναζιστικής Νέας Τάξης των τραπεζών, των διεθνών επιχειρήσεων, του χυδαίου πλούτου.
Βρισκόμαστε σ' έναν κόσμο σε πλήρη ηθική, λογική, ουμανιστική αποδόμηση. Αποτελούμε μία μικρή παράγραφο στην επίθεση της Νέας Τάξης εναντίον των λαών του πλανήτη. Το ότι δεν έχουμε υποστεί αυτά που βιώνουν Συρία και Παλαιστίνη είναι καθαρά θέμα γωγραφικό. Λίγες εκατοντάδες χιλιόμετρα ανατολικότερα αν βρισκόμασταν θα είχαμε την τύχη τους.
Η μόνη λύση στον παραλογισμό που μας κυκλώνει είναι ο ξεσηκωμός. Ή ταν ή επί τάς. Αν δεν γίνει θα έχουμε την ίδια τύχη με τους Σύριους και τους Παλαιστίνιους. Όχι ίσως από βόμβες και ελεύθερους σκοπευτές, αλλά από εξαθλίωση, από ανέχεια, από απελπισία!