Rib and Sea
Ο μόνος αντίπαλος που δύσκολα ηττάται είναι ο απόλυτα έντιμος άνθρωπος.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αλίευσα στο διαδίκτυο την χρονολογούμενη από την 06.03.2014 ομιλία τού Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσόστομου Β΄ για τον Ιωάννη Καποδίστρια. Έτσι, πληροφορήθηκα ότι ο μέγας κυβερνήτης ήταν Κύπριος. Το σημαντικότερο, όμως, που πληροφορήθηκα είναι πως ο διαβόητος μισέλλην, έστω ανθέλλην, Μέττερνιχ είχε πει για τον Καποδίστρια, αμέσως μετά τη δολοφονία του: «Ο μόνος αντίπαλος που δύσκολα ηττάται είναι ο απόλυτα έντιμος άνθρωπος. Και τέτοιος ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας».
Χμ. Ο απόλυτα έντιμος άνθρωπος. Όχι απλά έντιμος. Απόλυτα έντιμος.
Και πήγε ο νους μου στην προ ημερών παραίτηση Σακελλαρίου από τον θώκο του Προέδρου του ΣτΕ. Ενδεδυμένος την τήβεννο του δικαστή τού ΣτΕ κάλεσε στο σπίτι του, ναι στο σπίτι του, στο σπίτι του λέω, τα ΜΜΕ για να αναγνώσει το διάγγελμα της παραίτησής του. Παραίτησης-μανιφέστου αντιμνημονιακής ρητορικής.
Ο κ. Σακελλαρίου που όταν συνεδρίαζε η Ολομέλεια του ΣτΕ για να αποφασίσει, αν ο πρώτος νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες είναι συνταγματικός, διέκοψε τη θυελλώδη, όπως φάνηκε, συνεδρίαση, για να αφουγκρασθεί την κοινωνία. Έγραφα τότε
http://makpress.blogspot.gr/2016/11/blog-post_17.html
Ο κ. Σακελλαρίου που, όπως και οι προκάτοχοί του, δεν έδωσε ποτέ κάποια εξήγηση για το πώς είναι δυνατόν πολλές υποθέσεις να αναβάλλονται οίκοθεν 2 και 3 φορές τον χρόνο και να εκκρεμούν ακόμη και επί 10 χρόνια κατά παράβαση κάθε έννοιας «δίκαιης δίκης» που επιτάσσει η σύμβαση για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Βέβαια, δεν μπορώ να γνωρίζω τί ακριβώς συμβαίνει στα άδυτα των διασκέψεων των δικαστηρίων, εξ ου και προσπαθώ να είμαι πολύ προσεκτικός, όταν σχολιάζω θέματα της Δικαιοσύνης. Αλλά άνθρωποι είναι κι’ αυτοί. Σίγουρα θα ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις τύπου «Τί λε ρε Γιάννη; Δεν θυμάσαι την υπόθεση τάδε που άλλα λέγαμε;», «Πάλι την είπες την παπάρα σου Πετράκη», «Νυχτώσαμε Μαγδάλω, άντε να πηγαίνουμε».
Όταν, όμως, ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου προβαίνει σε βαρυσήμαντες δηλώσεις για τη δυσλειτουργία του, την οποίαν υπηρέτησε επί δεκαετίες, και παραιτείται με μία άκρως θεατρική παράσταση, δεν μπορώ παρά να προβληματίζομαι. Καλό το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα, αλλά θα πρέπει να αναλογιζόμαστε και πώς διαμορφώνεται το εν λόγω αίσθημα. Πόσο υγιές μπορεί να είναι το λαϊκό αίσθημα που έχει ήδη εκδώσει καταδικαστική ετυμηγορία για τη νεαρή μητέρα, η οποία έπνιξε το ολίγων λεπτών ζωής μωρό της, ξεχνώντας την ψυχολογική κατάστασή της μπροστά στην κατακραυγή της κοινωνίας, επειδή έμεινε έγκυος άνευ γάμου ή συμφώνου συμβίωσης; Πόσο υγιές μπορεί να είναι το ίδιο αίσθημα, όταν ο λαός παραμένει απαθής μπροστά στις επιλογές μιας περιθωριακής μειοψηφίας που αυτοαποκαλείται «προοδευτική» και ανελθούσα εις την εξουσίαν από τα υπόγεια των τεκέδων και των συνάξεων με θέμα τα δικαιώματα των φυλακισμένων αντιεξουσιαστών επιβάλλει τη θέλησή της στην πλειοψηφία, εκμεταλλευόμενη τον πόθο της να παραμείνει στην καρέκλα, που ψηφίζει αλλαγές φύλου στα 16, σύμφωνο συμβίωσης ομοφύλων, αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια; Να μη μιλήσω για τη διαφαινόμενη παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας μας με δικαιολογίες του πρωκτού τύπου «Μα το όνομα ‘Μακεδονία’ το έχουμε ήδη δεχθεί στο ΠΔΓΜ». Ούτε για το άνοιγμα των συνόρων και το καλωσόρισμα χιλιάδων λαθρομεταναστών, για τους οποίους δαπανάται αφειδώς το υστέρημα του λαού με έκδηλη την περιφρόνηση προς τους πενόμενους λόγω Μνημονίων Έλληνες, άστεγους και μη, αλλά και τις δοκιμαζόμενες, ως μη όφειλαν, κοινωνίες των ακριτικών νησιών μας.
Πόσο υγιές μπορεί να είναι αυτό το αίσθημα, όταν παρακολουθεί με απάθεια την καταστροφή της ελληνικής παραγωγικής υποδομής
με «αναπτυξιακό» αντιστάθμισμα τη νομιμοποίηση της παραγωγής κάνναβης για … ιατρικούς σκοπούς, αρκεί να διορισθεί εις το Πρυτανείον;
Αναγνώστης τις του ευγενούς τούτου ιστολογίου έγραψε κάτω από την είδηση της παραίτησης Σακελλαρίου: «Κάποιος τον εκβίαζε». Κι’ εγώ απάντησα: «Εκβιάζεται μόνον ο εκβιάσιμος».
Ο απόλυτα έντιμος λοιπόν. Μόνον αυτός ηττάται δύσκολα. Ηττάται μεν, αλλά δύσκολα. Με φυσική εξόντωση άραγε, όπως ο Καποδίστριας; Πάντως όχι με παραίτηση.
Σώτος - εν δυνάμει κανναβουργός [όπως λέμε μελισσουργός, σιδηρουργός, ξυλουργός, χειρουργός, αμπελουργός, υπουργός]
Υ.Γ.
https://hellasjournal.com/2018/05/to-provlima-tis-pnevmatikis-elit-stin-ellada-exafanistike-tin-ora-tis-krisis/
Σχόλιο "Rib and Sea"
Άλλος ένας τσάμπα μάγκας Σωτήρη. Τσάμπα μάγκας όπως ο Παναγής Βουρλούμης http://www.ribandsea.com/articles/1527-to-pelateiako-systima-kai-enas-akomi-tsampa-magkas-panagis-vourloymis.html, ο Αδαμάντιος Πεπελάσης http://www.ribandsea.com/editorial/646-2012-03-09-09-23-45.html ο Τζον Σουίντον http://www.ribandsea.com/waves/1019-exei-kai-i-ameriki-tous-tsampa-magkes-tis.html ο Γιώργος Κασιμάτης http://www.ribandsea.com/announcements/2017-akyrothike-i-omilia-tou-giorgou-kasimati-gia-to-epaxthes-kai-paranomo-xreos.html και άλλοι ων ουκ έστιν αριθμός. Ευδοκιμεί άλλωστε στις ημέρες μας το είδος του τσάμπα μάγκα.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος