Rib and Sea

Του Γιώργου Κράλογλου.

Δεν τα είδαμε όλα. Έχουμε κι άλλα. Θα επιδιώξουν και μεταβολές, πριν καταλάβουν τη συντριβή τους. Γιατί άλλο είναι το κόμμα και άλλο η καρέκλα.

Και την καρέκλα δεν την γεύτηκαν όλοι. Είναι και εκείνοι του "Ναι σε όλα" που νομίζουν ότι θα ξεπλύνουν τις πομπές τους, (αυτές με τις υποκλίσεις, μέχρι γονάτων, στους δανειστές) εξασφαλίζοντας (ως χρήσιμοι) κάποια από τις καρέκλες της εξουσίας.

Βλέπουν την καρέκλα σωσίβιο και πιέζουν. Πιέζουν και κάποιοι Γενικοί Γραμματείς που η θητεία τους τελειώνει. Κάτι πρέπει να γίνει . Εμείς σύντροφοι, λένε, χαλάσαμε τον κόσμο, φάγαμε γιαούρτια, μας ξεφώνισαν στα καφενεία, μας τραβάνε από τους γιακάδες... Τίποτε εμείς; Ούτε λίγη εξουσία, ούτε μια καρέκλα για τα ρουσφέτια της τελευταίας ώρας;

Πονοκέφαλος έχουν γίνει στο Μαξίμου, οι εκτός καρέκλας. Και δεν τα λένε στα ίσια... γιατί δεν ξέρουν και να τα πουν όπως πρέπει. Να δικαιολογήσουν την ανάγκη για μια θέση, που θα τους βγάλει πάλι μπροστά στο χωριό ή στην πόλη, να τάξουν, να εξηγήσουν, να δικαιολογήσουν...

Ο χρόνος πιέζει. Το πολύ σε 12 -16 μήνες πάμε σε εκλογές. Πώς να κολλήσουν τα σπασμένα. Τι θα κάνουν στις εκλογές, που θα χάσουν και την ψήφο του παιδιού τους... που ακόμη νομίζει πως υπάρχει αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα και πρέπει να δικαιωθεί...

Γι' αυτό και μοναδική σωτηρία είναι η καρέκλα.Είναι που τους σιγοντάρουν και οι κρατικοδίαιτοι, που δεν ξεκολλάνε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τρέχουν από πίσω τους. Φτιάχνουν ό,τι εκδηλώσεις σκεφτούν και φωνάζουν Συριζαίους (εντός και εκτός καρέκλας), μήπως και βγουν τίποτε δουλίτσες... Έστω και την τελευταία στιγμή.  

Σκαρφίζονται γεγονότα οι κρατικοδίαιτοι. Φτιάχνουν σενάρια για επενδύσεις στην οικονομία του Τσίπρα, έξω από τα μνημόνια... Και να τα πάρε δώσε με τους προσωρινούς ενοίκους... του Μαξίμου.

Να και τα γλυκόλογα... με υπουργούς και υπουργίσκους, που δεν έχουν καταλάβει ούτε το αντικείμενο του υπουργείου τους, αλλά τρέχουν χωρίς σταματημό σε πανηγύρια με φλυαρίες για τις ορδές... των επενδυτών που θα εγκαταλείψουν τον άλλο κόσμο... να προλάβουν να πιάσουν θέση στην Ελλάδα.

Ξεχειλίζει η γελοιότητα με θύμα την οικονομία. Με τις πραγματικές ανάγκες που έχει. Και τον χρόνο που δεν έχει, για πειράματα και οράματα...

Οράματα για τα οποία γελάνε, μέχρι και τα γειτονικά Σκόπια. τώρα που με την (βεβαιότατη) είσοδό τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, θα προστεθούν στα κέντρα υποδοχής επιχειρήσεων και επενδυτών. Πρωταγωνιστές και εδώ (όπως από 5ετίας) οι Έλληνες επιχειρηματίες οι οποίοι συνεχίζουν να μεταναστεύουν μεθοδικότατα στη Βαλκανική γειτονιά.

Αυτά βλέπουν οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, που γκρινιάζουν όσο νοιώθουν  το κόμμα να χάνει το έδαφος σε όφελος του Αλέξη Τσίπρα, της κυβέρνησης και των αμετακίνητων του ΣΥΡΙΖΑ..., ανεξάρτητα αν με τις γκάφες και την απραξία τους, επιταχύνουν τη διάλυση.

Οπότε τι μένει για όσους είναι εκτός του νυμφώνος... της εξουσίας; Μια καρέκλα ρε γαμώτο...

Να προλάβουν, έστω και την τελευταία στιγμή, να ξεστραβώσουν τα δικά τους στραβά, μιας και τα στραβά του ΣΥΡΙΖΑ δεν γυρίζουν... στα αριστερά. Αλλά και δεν γέρνουν αλλού, καθώς τους θέλουν ολιγότερο αριστερούς και σοσιαλιστικότερους... κατά το δυνατόν.  

Αυτό το τελευταίο σωσίβιο, στα σκόρπια ναυάγια του ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει να έχει δοθεί με μια (τελευταία βέβαια) ανασύνθεση του θιάσου σε πρόσωπα και αντικείμενα.

Για να περάσουν παλαιοί κωμικοί στον πάγκο. Και να δοθούν ρόλοι σε άλλους που σήμερα τραβάνε το κάρο αλλά τρώνε σφαλιάρες σε όλη την Ελλάδα. Με τη Βόρεια να έχει τα πρωτεία στον ξυλοδαρμό...

Άλλος όμως τρόπος να αλλάξει ο θίασος, από την τακτική του άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς... δεν υπάρχει. Μένει συνεπώς να μπαλωθούν... (όπως ακούμε) κάποια σχήματα στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, να φύγουν κάποιοι παλιοί (για να εκτονωθεί η κατάσταση στους τομείς τους), να μπούνε κάποιοι "μάχιμοι" αριστεροί (που δεν έχουν ιδέα από οικονομία) και να μοιραστούν καρέκλες μπας και λιγοστέψει η γκρίνια, αν φανεί... πως ο ΣΥΡΙΖΑ πάει... φτου και απ'  την αρχή. Όλα αυτά (αν γίνουν) μετά την έξοδο από τα μνημόνια. Για να βγάλουν... τον χειμώνα του 2018-2019. Και από ανοίξεως..., βλέπουμε.

Πηγή : http://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3296282/karekles-prolabete