Rib and Sea

Ρεπορτάζ, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είπα να ανταποκριθώ στην πρόσκληση που μου έστειλε τις προάλλες το ΕΠΑΜ του Νότιου Τομέα, να ενισχύσω την "επανάσταση της πατάτας" και να γραφτώ στον κατάλογο αυτών που ήθελαν να αγοράσουν φθηνή πατάτα Νευροκοπίου. Οι μέρες περνούσαν, κι' εγώ, μέσα στη φούρια της συγγραφής και του μοντάζ, το ξέχασα. Χθες όμως έλαβα την υπενθύμιση, και τις οδηγίες μαζί, για την παραλαβή των είκοσι κιλών πατάτας που είχα παραγγείλει, στην τιμή των 0,32 ευρώ το κιλό. Με αριθμό παραγγελίας, σχεδιάγραμμα για εύκολη εύρεση του τόπου παράδοσης και πάει λέγοντας. Προχωρημένα πράγματα και μπράβο στους διοργανωτές αυτής της προσπάθειας.

Είχα όμως, μεταξύ μας, την κρυφή ελπίδα ότι η τιμή θα κατέβαινε λίγο αν η συνολική ποσότητα ήταν σημαντική. Το άφηναν άλλωστε σαφώς να εννοηθεί οι Επαμίτες συναγωνιστές στην πρώτη επιστολή τους. Τελικώς η τιμή δεν άλλαξε, αν και στο πάρκινγκ του Ελληνικού είχαν φθάσει δύο νταλίκες με 30 τόνους η κάθε μια. Πόσες πατάτες, διερωτώμαι, έπρεπε να παραγγελθούν για να πάει η τιμή στα 0,25 με την οποία άρχισε η "επανάσταση" στη Μακεδονία;

Αποφάσισα, τέλος πάντων, Σάββατο πρωί, να πάω με το αυτοκίνητο στο Ελληνικό, αντί να πάω με το παπί, και την πάτησα! Η ουρά - τι ουρά, σαλίγκαρος διαστημικός ήταν αυτός - ξεκινούσε καμμιά πεντακοσαριά μέτρα πριν! Κάποιοι, κατά την πάγεια ελληνική τακτική, άρχισαν να τρυπώνουν απ' τα πλάγια, άλλοι έφτιαξαν δική τους ουρά, άλλοι δυσανασχετούσαν και φώναζαν, και άλλοι παράταγαν το αυτοκίνητο και κουβαλούσαν το σακκί με τα χέρια για να κερδίσουν χρόνο. Άναψε σβήσε οι μηχανές και το κονβόϋ να προχωράει πέντε μέτρα το δεκάλεπτο.

Άνοιξα το ραδιόφωνο, μήπως και ηρεμήσω, ενώ συγχρόνως έκανα σιωπηλά κάποιους μπακάλικους υπολογισμούς. Τα πέντε περίπου χιλιόμετρα που διήνυσα από την Ηλιούπολη και τα άλλα πέντε που θα διήνυα για να επιστρέψω, μας έκαναν δέκα χιλιόμετρα. Κόστος καυσίμου, άντε ας πούμε επιεικώς ένα λίτρο, ήτοι κάτι λιγότερο από 2 ευρώ. Αν προσθέσω το χάσιμο χρόνου, τον εκνευρισμό και, κυρίως, την καταρράκωση της ελάχιστης αξιοπρέπειας που μου άφησαν οι προδότες του Κυνοβουλίου, τότε η πατάτα Νευροκοπίου θα μου στοίχιζε περίπου 15 ευρώ το κιλό! Οι σκέψεις αυτές ήταν αρκετές για να με κάνουν να βγω απ' την ουρά και να επιστρέψω στο γραφείο μου, αρνούμενος να εξαργυρώσω την αξιοπρέπειά μου για ένα σακκί πατάτες και κέρδος μερικών σεντς...

Όπως όμως ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, έτσι κι' εγώ κρέμασα φωτογραφική και βιντεοκάμερα στο λαιμό, καβάλλησα το παπί και επέστρεψα στο Ελληνικό. Το δημοσιογραφικό μου βίτσιο δεν μου επέτρεπε, επ' ουδενί, να χάσω το θέμα.

Στο πρώτο φανάρι της Αργυρούπολης ένα φορτηγό είχε ξεφορτώσει πατάτες Αμαλιάδας. Τριαντάκιλα τσουβάλια προς 10 ευρώ έκαστο (0,33 ευρώ το κιλό) και, κυρίως, χωρίς καθυστερήσεις, γκρίνια και σπρωξίματα. Πελάτης, όμως, κανείς. Το κράτησα στα υπ' όψιν - έπρεπε να πάρω οπωσδήποτε πατάτες σήμερα γιατί το είχα προγραμματίσει και τίποτε δεν ήταν ικανό να με πτοήσει - και συνέχισα. Τα υπόλοιπα θα τα δείτε στο βίντεο. Εγώ θα περιοριστώ στα εξής μόνο σχόλια :

1. Συγχαρητήρια στον κ. Γιάννη Κωνσταντάτο και τους συμβούλους της αντιπολίτευσης του Δήμου Αργυρούπολης-Ελληνικού που ανέλαβαν, αφιλοκερδώς, να φέρουν εις πέρας αυτή την πρωτοβουλία.

2. Κρίμα, πολύ κρίμα, που ο Δήμαρχος της Αργυρούπολης, γνωστός για τους αγώνες που δίνει για το Ελληνικό, στάθηκε με τον τρόπο του απέναντι σ' αυτή την πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης.

3. Κρίμα, πολύ κρίμα, που χρειάζεται οι νεόπτωχοι συμπατριώτες μας να στήνονται σε ουρές χιλιομέτρων για να αγοράσουν ένα σακκί πατάτες προκειμένου να εξοικονομήσουν δύο η τρία ευρώ.

4. Κρίμα, πολύ κρίμα, που η αξιοπρέπειά μας έχει φθάσει σ' αυτά τα σημεία εξευτελισμού, μηδέ εμού συμπεριλαμβανομένου. Βεβαίως, δεν πήρα τελικώς τις πατάτες Νευροκοπίου. Προτίμησα να πάρω στην επιστροφή πατάτες Αμαλιάδος, προς 0,33 ευρώ το κιλό, χωρίς να περιμένω στην ουρά όπως περιμένουν οι δυστυχείς άνθρωποι τριτοκοσμικών χωρών για να πάρουν το συσσίτιο που τους μοιράζει ο Ερυθρός Σταυρός.

5. Συγχαρητήρια στους παραγωγούς που παρέκαμψαν (προσωρινώς έστω) τους μεσάζοντες, αλλά κρίμα, πολύ κρίμα που δεν διαθέτουν τα προϊόντα τους στην ίδια τιμή στις λαϊκές αγορές και χρειάζεται να εξευτελίζεται ο κόσμος στις γειτονιές της Αθήνας.

6. Αίσχος για τους προδότες του Ελληνικού Κυνοβουλίου, οι οποίοι κατάφεραν να σπρώξουν τον λαό σ' αυτόν τον κατήφορο που, όπως φαίνεται, δεν θα τελειώσει σύντομα...