Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το τι κακοτεχνία μπορεί κανείς να δει στην κατασκευή μερικών φουσκωτών σκαφών, περιφερόμενος εδώ κι' εκεί, ούτε λέγεται ούτε, πολύ περισσότερο, εξηγείται! Δείτε την ένθετη φωτογραφία και προσπαθήστε να μαντεύσετε περί τίνος ακριβώς πρόκειται. Και επειδή δεν θα μπορέσετε μάλλον να μαντεύσετε, θα σας πω εγώ.
Πρόκειται λοιπόν για την κοίλη διαμήκη υποδοχή των αεροθαλάμων σε ένα πανάκριβο mega rib μήκους 12 μέτρων γνωστού ευρωπαϊκού ναυπηγείου. Η συγκεκριμένη παραδοξότητα δεν θα μπορούσε να αποκαλυφθεί αν το συγκεκριμένο σκάφος δεν είχε καρφωθεί στο κύμα σε ένα πρύμα καιρό, δεν είχαν ξηλωθεί οι αεροθάλαμοι απ' τη θέση τους και δεν είχε ακινητοποιηθεί το σκάφος στο πέλαγος αφού η θάλασσα, μπαίνοντας ορμητικά από την πλώρη και διατρέχοντας όλο το ντεκ, πλημμύρισε το μηχανοστάσιο προκαλώντας ζημιά στους έσω έξω κινητήρες!
Ο κατασκευαστής του συγκεκριμένου σκάφους θεώρησε σωστό να μην κολλήσει τους αεροθαλάμους επάνω στα "μάγουλα" της γάστρας, αλλά να τους βιδώσει! Πιο εύκολη προφανώς δουλειά γι' αυτόν, λιγότερο χρονοβόρα και πιο οικονομική, πολύ επικίνδυνη όμως όταν το σκάφος δεν εκτελεί μόνο χρέη "υπηρέτη" σε mega yachts αλλά εκτελεί και κανονικούς πλόες με δυσμενείς σχετικώς καιρικές συνθήκες.
Τα λάθη πληρώνονται βεβαίως, και είναι κάτι τέτοια περιστατικά που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα ελληνικά φουσκωτά σκάφη είναι τα πιο ποιοτικά, τα πιο γερά και τα πιο αξιόπλοα φουσκωτά σκάφη της παγκόσμιας αγοράς! Και το λέω αυτό αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη. Αν μάλιστα η ναυπηγική βιομηχανία, και όχι μόνο, δεν είχε κυνηγηθεί ανηλεώς στη χώρα μας από τις κυβερνήσεις των τελευταίων είκοσι τουλάχιστον ετών, είναι απολύτως βέβαιο ότι κανένα άλλο σκάφος ξένης χώρας δεν θα μπορούσε να σταθεί δίπλα σ' αυτά που ναυπηγούν Έλληνες κατασκευαστές.