Rib and Sea

Επιμέλεια άρθρου : Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Υπεύθυνος τεχνικός : Αλέξανδρος Τριβιζάς.

Φωτογραφίες : Αλέξανδρος Τριβιζάς, Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κάτι καλό φαίνεται πως "παίζει" τελευταία στις εγκαταστάσεις της "Camper Club" του Γιώργου Παναγούλια. Και σ' αυτό συντελεί τα μέγιστα, νομίζω, η παρουσία του Αλέξανδρου Τριβιζά, για τον οποίον έχω ήδη αναφερθεί στο άρθρο μου για την στεγανοποίηση του παράθυρου οροφής : http://www.ribandsea.com/main/index.php/campers/texnika-themata/1174-steganopoiisi-parathyrou-orofis-oblo

Ο Αλέξανδρος Τριβιζάς ανήκει στην κατηγορία εκείνη των τεχνικών τους οποίους καλή τύχη ευνόησε να εργαστούν σε χώρα της δυτικής Ευρώπης. Το ευτύχημα, στην περίπτωση του, δεν είναι μόνο ότι εργάστηκε σε δυτικοευρωπαϊκή χώρα, και μάλιστα στον χώρο της αναβάθμισης των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, αλλά ότι κατάφερε να συνδυάσει τον ευρωπαϊκό τρόπο δουλειάς με το ελληνικό δαιμόνιο και την ικανότητα να συνθέτει, να πατεντάρει, να εφευρίσκει κάθε φορά, τον πιο κατάλληλο τρόπο για να βελτιώσει ή να αναβαθμίσει ένα camper. Έχω βαφτίσει τον χώρο δουλειάς του σε "Κέντρο ελέγχου, συντήρησης, επισκευής και βελτίωσης αυτοκινούμενων τροχόσπιτων" και το όνομα αυτό έδειξε μάλλον να του αρέσει.

Περνούσα τυχαία λοιπόν τις προάλλες απ' την αντιπροσωπεία του Γιώργου Παναγούλια, επιστρέφοντας απ' τις εγκαταστάσεις μιας ελληνικής εταιρείας κατασκευής φουσκωτών σκαφών, και είδα τον Αλέξανδρο Τριβιζά να είναι χωμένος κάτω από ένα τακαρισμένο αυτοκινούμενο, να φοράει όπως πάντα τα λευκά χειρουργικά του γάντια και να είναι έτοιμος και πρόθυμος να συζητήσει, να εξηγήσει, να διευκρινίσει. Πλησίασα, για να του πω μια καλημέρα, αλλά κόλλησα! Καθώς αντελήφθην περί τίνος επρόκειτο, κάκισα τον εαυτό μου που δεν είχα μαζί μου τη φωτογραφική μηχανή. Το θέμα ήταν άκρως ενδιαφέρον και εξηγούμαι αμέσως.

Πόσοι από τους ιδιοκτήτες αυτοκινούμενων τροχόσπιτων δεν προβληματίζονται κατά καιρούς με την επάρκεια ηλεκτρικού ρεύματος, ιδίως όταν αυτά παραμένουν ακινητοποιημένα σε χώρους ελεύθερου camping περισσότερο από δύο ημέρες; Εξ ου οι διπλές και τριπλές μπαταρίες, τα φωτοβολταϊκά και οι γεννήτριες. Οι τελευταίες έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα ότι παρέχουν την αναγκαία ηλεκτρική ενέργεια, την ώρα που την χρειάζεσαι, σε αντίθεση με τα φωτοβολταϊκά τα οποία, αφ' ενός μεν δεν έχουν την επιθυμητή απόδοση όταν ο "μεγάλος αδελφός" παίζει κρυφτό με τα σύννεφα, αφ' ετέρου δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες λειτουργίας ενός κλιματιστικού, ας πούμε, μηχανήματος ή άλλων ηλεκτρικών συσκευών.

Η γεννήτρια έχει όμως και κάποια μειονεκτήματα τα οποία αρκούν, τις περισσότερες φορές, για να αποθαρρύνουν τον ιδιοκτήτη ενός αυτοκινούμενου να την αγοράσει. Η γεννήτρια δεν μπορεί και δεν πρέπει, κατ' αρχάς, να δουλεύει σε κλειστό και όχι καλά αεριζόμενο χώρο. Ο θόρυβος είναι ένας ακόμη αποτρεπτικός παράγοντας, γι' αυτό και οι γεννήτριες τοποθετούνται, κατά κανόνα, στη μεγαλύτερη δυνατή απόσταση απ' το camper. Εκεί όμως μπορεί να ενοχλεί τους... γείτονες! Για να μην αναφέρω την πιθανότητα να αρέσει σε κάποιο περαστικό νυκτοπερπατητή ο οποίος θα μπει στον πειρασμό να την... "απαγάγει"! Και δεν υπερβάλλω. Έχουν συμβεί τέτοια περιστατικά.

Ένα άλλο μειονέκτημα είναι ότι πρέπει να υπάρχει πάντοτε στο camper ένα, μικρό έστω, μπιτόνι βενζίνης, ώστε να μη μείνει η γεννήτρια από καύσιμο όταν το πλησιέστερο πρατήριο βρίσκεται στο "διπλανό" χωριό που απέχει καμμιά δεκαπενταριά χιλιόμετρα. Τι καλύτερο λοιπόν απ' το να έχει κανείς μια γεννήτρια ενσωματωμένη στο σασσί του αυτοκινούμενου, με δικό της ρεζερβουάρ, ειδικό ηχομονωτικό περίβλημα και διοχέτευση των καυσαερίων της εξάτμισης έξω από αυτό; Πολλά ζητάς, θα μου πείτε. Δεν ζητάω πολλά γιατί υπάρχουν τύποι αυτοκινούμενων τροχόσπιτων που επιτρέπουν την ενσωμάτωση μιας γεννήτριας στο σασσί τους.

Υπάρχουν όμως και άλλοι τύποι σασσί που δεν επιτρέπουν μια τέτοια προσθήκη. Κάπου εδώ λοιπόν μπαίνει στο πλάνο ο Αλέξανδρος Τριβιζάς, ο οποίος δείτε πώς λύνει το πρόβλημα :

Κόβει, κατ' αρχάς, ένα τμήμα του ξύλινου πατώματος, στο ένα άκρο του γκαράζ, ίσο με τις διαστάσεις της γεννήτριας που έχει αγοράσει ο πελάτης.

Μονώνει με πίσσα και καλύπτει με ειδικό προφίλ αλουμινίου το γυμνό ξύλο (στα σημεία που κόπηκε).

Τοποθετεί τη γεννήτρια μέσα στο γκαράζ, βγάζει την εξάτμισή της έξω από αυτό και την "κρύβει" πίσω απ' τον προφυλακτήρα.

Τοποθετεί σινεμπλόκ (επιπλέον αυτών που διαθέτει η γεννήτρια), στερεωμένα πάνω σε χειροποίητες πατούρες αλουμινίου, ώστε να εξαλειφθούν εντελώς οι κραδασμοί όταν η γεννήτρια τεθεί σε λειτουργία.

Καλύπτει την γεννήτρια με πισσαρισμένο κόντρα πλακέ θαλάσσης και αλουμινένιο περίβλημα, για την προστασία της, την ελαχιστοποίηση του θορύβου και την απομόνωσή της από τον υπόλοιπο αποθηκευτικό χώρο.

Κλείνει το άνοιγμα με μεταλλικό πλέγμα (εξωτερικά), αφήνοντας περάσματα για τον σωλήνα της εξάτμισης, μόνο, και των καλωδίων. Με τον τρόπο αυτό μένουν έξω απ' το camper τα ανεπιθύμητα έντομα και τρωκτικά.

Τοποθετεί ειδικό πλαστικό ρεζερβουάρ βενζίνης σε κοιλότητα του σασσί, ώστε να εξασφαλίζεται η αυτονομία της γεννήτριας και να μην υπάρχουν φορητά δοχεία βενζίνης μέσα στο camper με ό,τι αυτό συνεπάγεται (δυσάρεστες οσμές, κίνδυνος ανάφλεξης κ.λπ.).

Τοποθετεί την τάπα πλήρωσης αυτού του ρεζερβουάρ εξωτερικά, για εύκολο ανεφοδιασμό.

Τοποθετεί τέλος τον ηλεκτρικό διακόπτη αυτόματης εκκίνησης της γεννήτριας δίπλα στον ηλεκτρικό πίνακα του camper, ώστε να μη χρειάζεται να βγει κανείς έξω προκειμένου να την θέσει σε λειτουργία.

Με τον τρόπο αυτό ενσωματώνεται μια γεννήτρια σε ένα camper, που δεν παρέχει από την κατασκευή του αυτή την δυνατότητα ενώ, συγχρόνως, απαλλάσσεται ο ιδιοκτήτης από την μεταφορά της γεννήτριας, την απομάκρυνσή της απ' το camper, τις περιττές μπαλαντέζες, την μεταφορά πλαστικών ρεζερβουάρ βενζίνης, την ηχορύπανση και την ενόχληση των γειτόνων, την εκκίνησή της κάτω απ' τον ήλιο, τη βροχή ή το κρύο, καθώς και το άγχος μιας ενδεχόμενης κλοπής της.