Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Α Ε Ρ Α Α Α Α !!!

Ιωσήφ ΠαπαδόπουλοςΈνας ακόμη δύσκολος χειμώνας βρίσκεται ante portas, κι' εμείς αναγκαζόμαστε να αναμασάμε, και πάλι, τα ίδια και τα ίδια. Αντί να ασχολούμαστε με τη θηλειά που έχει τυλίξει στον λαιμό μας η Τρόϊκα, το Δ.Ν.Τ. και τα εγχώρια και αλλοδαπά τσιράκια τους, ασχολούμαστε με έναν εκδότη που δεν λέει να ηρεμήσει. Ελπίζω πάντως ότι αυτή θα είναι η τελευταία φορά που, εγώ τουλάχιστον, ασχολούμαι με τον εκδότη του περιοδικού "Φουσκωτό" κ. Δημ. Παπανδρέου. Και αυτό αφορά, βεβαίως, τη χρήση του 2010, γιατί του χρόνου κανείς δεν ξέρει. Ο κ. Παπανδρέου είναι, άλλωστε, τόσο απρόβλεπτος, ώστε τίποτε δεν αποκλείεται. Δεν πέρασαν λοιπόν ούτε δύο ημέρες από την πρόσφατη καταδίκη του σε φυλάκιση δέκα μηνών για συκοφαντική δυσφήμισή μου δια του Τύπου (27.7.2010), και ο κ. Παπανδρέου ενημέρωσε στις 29 Ιουλίου 2010, μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου αυτή τη φορά, τις εταιρείες του χώρου ότι στο εξής θα διαφημίζονται δωρεάν στο καινούργιο διαδικτυακό περιοδικό-blog που εγκαινίασε προσφάτως! Θα αναρωτηθείτε, ίσως. Και πού είναι το κακό; Θα σας εξηγήσω αμέσως.

Για να βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη σωστή τους βάση, ο κ. Παπανδρέου θα είχε το αναφαίρετο δικαίωμα να αναρτήσει δωρεάν τις διαφημίσεις των πελατών του στο διαδίκτυο, με την προϋπόθεση ότι θα είχε και το μονοπώλιο στον χώρο αυτό. Στον βαθμό που στον ίδιο διαδικτυακό χώρο δραστηριοποιούνται και άλλα περιοδικά ελεύθερης ανάγνωσης, τα οποία μάλιστα προηγήθηκαν του δικού του, συντηρούνται αποκλειστικώς από την διαφήμιση και δεν έχουν άλλα έντυπα να τα στηρίξουν, η ενέργεια του κ. Παπανδρέου είναι σαφώς καταδικαστέα και έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με όσα ο νόμος περί αθέμιτου ανταγωνισμού και μονοπωλίων ορίζει.

Δεν σταμάτησε όμως εκεί ο κ. Παπανδρέου. Συνέστησε στους πελάτες του, στο ίδιο ηλεκτρονικό μήνυμά του, να μη δίνουν διαφημιστικές καταχωρήσεις σε άλλα διαδικτυακά sites-περιοδικά, γιατί "δεν υπάρχει πια ανάγκη να πληρώνουν "αέρα" για να γίνει μια απλή σύνδεση με την επιχείρησή τους"! Και συνέχισε : "Σ' αυτή τη δύσκολη εποχή δεν χρειάζεται να δαπανήσετε ούτε ένα ευρώ για την προβολή σας στο Internet... Τώρα μπορείτε να πείτε ΟΧΙ σε όσους σας ζητούν χρεώσεις προσφέροντας "αέρα"... Μην πληρώνετε τον "αέρα" παραπάνω απ' όσο αξίζει"! Βαδίζει δηλαδή και πάλι επικίνδυνα στα κακοτράχαλα μονοπάτια της συκοφαντικής δια του Τύπου δυσφήμισης ο κ. Παπανδρέου, χαρακτηρίζοντας όλους, συλλήβδην, τους ανταγωνιστές του στο διαδίκτυο "αεριτζήδες"! Το αστείο όμως της υπόθεσης είναι ότι στο ίδιο e mail ο κ. Παπανδρέου αναφέρει ότι 2.000 αναγνώστες σερφάρουν κάθε εβδομάδα στο καινούργιο διαδικτυακό περιοδικό-blog του, αγνοώντας όμως, ή σκοπίμως παραλείποντας να αναφέρει, ότι στο δικό μου (και άλλα) "αεριτζίδικο" περιοδικό σερφάρουν 5.000 αναγνώστες, κατά μέσον όρο, την εβδομάδα!

Σε έναν από τους συνήθεις αλαλαγμούς του (όπου "αλαλαγμός" σημαίνει πολεμική κραυγή, όπως επί παραδείγματι η λέξη "αέρα" που χρησιμοποιήθηκε από τους Ελληνες στρατιώτες στον πόλεμο του '40), ο εκδότης του περιοδικού "Φουσκωτό" επιτίθεται εναντίον όλων όσοι εκδίδουν διαδικτυακά περιοδικά (και όχι μόνο κατά του "Rib and Sea" αυτή τη φορά) προτρέποντας τους επιχειρηματίες του χώρου της θάλασσας να μη διαφημίζονται σε άλλο διαδικτυακό περιοδικό, ειμή μόνον στο δικό του, χαρακτηρίζοντας συγχρόνως όλους τους άλλους ανταγωνιστές του "πωλητές αέρα", θαρρείς δηλαδή και δεν ανήκει κι' αυτός στον ίδιο χώρο ή, ίσως, θεωρώντας ότι ο δικός του "αέρας" είναι διαφορετικός! Εγώ απορώ μόνο για ένα πράγμα. Συμβουλεύεται κάποιο νομικό προτού αφήσει ελεύθερο τον παρορμητικό χαρακτήρα του να μουντζουρώσει πάνω στο χαρτί; Γιατί, αν μεν τον συμβουλεύεται και γράφει αυτά που γράφει, είναι επιτακτική ανάγκη να αλλάξει αμέσως νομικό σύμβουλο! Αν δεν τον συμβουλεύεται, καιρός είναι να το κάνει προτού να είναι πολύ αργά για τον ίδιο και το περιοδικό του...

Ξέρετε, είναι ψυχοφθόρο και οικονομικώς ασύμφορο να τρέχει κανείς κάθε φορά στα δικαστήρια διεκδικώντας το δίκιο του ή ό,τι, εν πάση περιπτώσει, του ανήκει. Εγώ το κάνω, οι περισσότεροι το αποφεύγουν. Είναι όμως αναφαίρετο δικαίωμά μου να υπερασπίζομαι την τιμή, την υπόληψη και τα συμφέροντά μου, όταν θεωρώ ότι αυτά πλήττονται κατάφωρα. Στο κάτω κάτω, αν αφαιρέσετε τις διαφημίσεις (που δεν έχω), δεν μου έχει μείνει τίποτε άλλο παρά μόνον οι αναγνώστες μου και η νοητή γραμμή που έχω χαράξει με τη στάση μου στον χρόνο και τον χώρο όλα αυτά τα χρόνια. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι σε πολλές πριπτώσεις η σιωπή δεν είναι χρυσός, αλλά ενοχή και συνυπευθυνότητα. Την ξέρουμε όλοι, τέλος, την παροιμία που αναφέρεται στον "χωριάτη" και στο "κρεββάτι", νομίζω...

Προς το παρόν, πάντως, και μέχρι να κριθεί και αυτή η υπόθεση από την Δικαιοσύνη, εγώ θα απαντήσω στον κ. Παπανδρέου με τη λέξη που χρησιμοποίησαν το 1940 οι Έλληνες τσαρουχοφόροι και φουστανελάδες, όταν πήραν στο κυνήγι τους Ιταλούς επιδρομείς στις βουνοκορφές της Πίνδου. Πρόκειται άλλωστε για μια λέξη την οποία, όπως φαίνεται, αγαπάει ιδιαιτέρως ο εκδότης του περιοδικού "Φουσκωτό" : ΑΕΡΑΑΑΑ !!!

Υστερόγραφο : Επειδή, όμως, είμαι δίκαιος άνθρωπος και μου αρέσει να λέω τα πράγματα με το όνομά τους, δεν μπορώ παρά να ευχαριστήσω τον κ. Παπανδρέου για τη θέση που πήρε απέναντι στην ιστορία των πανελληνίων συγκεντρώσεων και τη σωστή αρίθμησή τους. Είναι αλήθεια πως, όταν θέλει, είναι καλός. Το κακό είναι ότι αυτή του την πλευρά τη θυμάται σπανίως...