Rib and Sea

Μια συνέντευξη, εφ' όλης της ύλης, που παραχώρησε ο ιατρός Δημήτρης Αντωνίου στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Ο Δημήτρης Αντωνίου τάραξε τα νερά όταν, πριν από τέσσερα χρόνια, υπέβαλε μήνυση για εσχάτη προδοσία κατά των πολιτικών οι οποίοι παραχώρησαν την εθνική ανεξαρτησία της χώρας υπογράφοντας το επαχθές μνημόνιο της τρόϊκας. Γιατρός, στο επάγγελμα, με ειδικότητα χειρουργού ογκολόγου, παράλληλες σπουδές στην Τέχνη και την Φιλοσοφία, αλλά και συγγραφέας, αιχμαλωτίζει τον συνομιλητή του με την καθαρότητα των λόγων και των επιχειρημάτων του. Δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους και αυτό, όπως λέει ο ίδιος, του έχει στοιχίσει πολλές φορές και επαγγελματικά και κοινωνικά. Περνώντας προχθές από την Χαλκίδα, όπου διαμένει, τον επισκέφτηκα στο σπίτι του. Αντικονφορμιστής και απλός, με υποδέχθηκε, αν και είχαμε τηλεφωνηθεί, φορώντας μια φόρμα γυμναστικής και αθλητικά παπούτσια. Η συζήτηση που είχα μαζί του ήταν, νομίζω, πολύ ενδιαφέρουσα.

Μου μίλησε για την περιπετειώδη πορεία της μήνυσής του και την αδρανοποίησή της στα συρτάρια της Βουλής, για τη φιλική σχέση του με τον πρόεδρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνο Καμμένο, την κάθοδό του στις πρώτες εκλογές του 2012, αλλά και την απογοήτευση και τη μετέπειτα αποχώρησή του από τους "Ανεξάρτητους Έλληνες". Κατήγγειλε τους γραβατωμένους επαγγελματίες της πολιτικής και εξέφρασε τον αποτροπιασμό του για τον τρόπο με τον οποίο τα media και κάποιοι κομματικοί μηχανισμοί τους προωθούν και τους βοηθούν να καταλάβουν τα έδρανα της Βουλής, χωρίς να καταβάλουν το ανάλογο τίμημα σε Αρχές, κόπο και ιδρώτα.

Μου μίλησε ακόμη για τον ρόλο της τρόϊκα και τις δανειοδοτήσεις, για το μεγάλο ψεύδος των κυβερνώντων οι οποίοι ισχυρίζονται ότι αν δεν παίρναμε τα δάνεια δεν θα μπορούσε το Κράτος να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, για το "νάϋλον", χωρίς αντίκρυσμα, χρήμα που εκδίδουν οι γερμανικές τράπεζες και το οποίο στη συνέχεια μπαίνει στο "πλυντήριο", μέσω των δανειοδοτήσεων, και βγαίνει από αυτό με εμπράγματο δικαίωμα στην περιουσία του ελληνικού λαού και στον δημόσιο πλούτο της Ελλάδας. Μου μίλησε για την προδοτική στάση των κυβερνώντων οι οποίοι θέλουν να πείσουν τον ελληνικό λαό για την "ανάγκη" εκχώρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, προκειμένου αυτή να επιβιώσει τάχα οικονομικά, και δεν δίστασε να αναφερθεί σε συγκεκριμένους πολιτικούς και εισαγγελείς.

Αναφέρθηκε ακόμη στο σκάνδαλο της Siemens και στον τρόπο με τον οποίο οι δημοσιογράφοι και η Βουλή αποφεύγουν να αναφερθούν στα στοιχεία που τους έχει δώσει η Εισαγγελία του Μονάχου, ως προς τα ονόματα εκείνων των πολιτικών προσώπων που δωροδοκήθηκαν στην Ελλάδα από τα διευθυντικά στελέχη της Γερμανικής εταιρείας. Δεν δίστασε μάλιστα να αναφέρει, ενδεικτικώς, τα ονόματα τριών "μεγαλοδημοσιογράφων", όπως του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, του Νίκου Χατζηνικολάου και του Γιώργου Τράγκα, λέγοντας πως τα στοιχεία της Εισαγγελίας του Μονάχου είναι στα χέρια τους, αλλά δεν τα δημοσιοποιούν. Κατέληξε δε λέγοντας ότι δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν, όσον αφορά στη σιγή των δημοσιογράφων. Ή ότι στη λίστα των προσώπων που δωροδοκήθηκαν περιλαμβάνονται και τα δικά τους ονόματα ή ότι θέλουν να χρησιμοποιήσουν στο μέλλον τα στοιχεία αυτά εναντίον των πολιτικών που εμπλέκονται, εκβιάζοντάς τους...

Στο ερώτημά μου, πάντως, γιατί επετέθη κατά της δικηγόρου Ντόρας Κρητικοπούλου, η οποία με ανάλογο τρόπο εστράφη κι' αυτή κατά των επίορκων πολιτικών, απέφυγε να απαντήσει και με παρέπεμψε στην ίδια, λέγοντας μόνο πως αυτός απλώς ενημέρωσε τον Δικηγορικό Σύλλογο για όσα η ίδια έγραφε στο site της στο διαδίκτυο.

Υπενθυμίζω πάντως, για την ιστορία, ότι το 1998, με άρθρο μου στο περιοδικό "Νέμεσις", ζήτησα την παραπομπή όλων των πολιτικών, από το 1974 και μετά, με την κατηγορία της εχάτης νομισματικής, δημοσιονομικής και στρατιωτικής εσχάτης προδοσίας : http://www.ribandsea.com/main/index.php/waves/286-2010-03-07-06-45-00