Rib and Sea

Επιμέλεια άρθρου - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Βρέθηκα, για άλλη μία φορά, στον Άϊ Στράτη, με την ευκαιρία της Αποστολής αγάπης του "Ναυτίλου", και είχα την ευκαιρία να συζητήσω με τη νεαρή Δήμαρχο του νησιού, Μαρία Κακαλή, με επίκεντρο δύο θέματα που μονοπωλούν αυτή την χρονική στιγμή το ενδιαφέρον των λιγοστών κατοίκων του Άϊ Στράτη, της Δημοτικής Αρχής και της Περιφέρειας.

Πρώτο θέμα το νέο λιμάνι του νησιού, που τόσες επιθέσεις δέχεται ήδη από τους ντόπιους αλιείς, από τον πλοιάρχο του "Αιολίς", που συνδέει καθημερινώς τον Άϊ Στράτη με τη Λήμνο, αλλά και του "Express Pegasus", της "Hellenic Seaways", που συνδέει τον Άϊ Στράτη με το Λαύριο, τη Λήμνο και την Καβάλα. Είχα μάλιστα την ευκαιρία να διαπιστώσω σε τι έγκειται αυτή η γκρίνια των πλοιάρχων, κατά την διάρκεια ενός πρόσφατου ταξιδιού μου με το "Express Pegasus". Λίγο έλειψε μάλιστα να συγκρουστεί εκείνη τη νύχτα το πλοίο με τον πλωτό γερανό που εκτελούσε το λιμενικό έργο. Παρά τις προσπάθειες του καπτα Γιάννη να ρίξει τον καταπέλτη στον προβλήτα του νέου λιμανιού, ο ισχυρός πλευρικός άνεμος, που πολιορκούσε τον "Πήγασο" από την δεξιά του πλευρά, δεν του άφησε περιθώρια να ρίξει κάβους στη στεριά και το πλοίο έφυγε χωρίς τελικώς να προσεγγίσει.

Δεύτερο θέμα τα σμήνη των ακρίδων, που πολιορκούν αυτή την εποχή τις γειτονιές του οικισμού, τα σπίτια, τα φυτά, τα δένδρα και έχουν τρομοκρατήσει τους κατοίκους. Η Πολιτεία και ο Δήμος μοιάζουν να τα έχουν χαμένα, ανήμποροι να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα τώρα που οι ακρίδες μπήκαν στον οικισμό. Τόσα χρόνια τα τρομερά αυτά ζωύφια περιορίζονταν στα βουνά και θα μπορούσαν να είχαν καταπολεμηθεί την ώρα της γέννησής τους, εκεί στα τέλη Φεβρουαρίου, τότε που δεν μπορούσαν ακόμη να πετάξουν. Αυτό όμως δεν έγινε και τώρα έχουν όλοι σηκώσει τα χέρια ψηλά.

Η Περιφέρεια αποφάσισε, καθυστερημένα έστω, να αντιδράσει. Το συνεργείο που έστειλε όμως, για να ψεκάσει, βρήκε απέναντί του κάποιους κατοίκους του Άϊ Στράτη οι οποίοι φοβούνται ότι το δηλητήριο, εκτός από τις ακρίδες, θα ξεκάνει τους ίδιους και τα ζώα τους. Το ευτύχημα είναι, όπως μου είπαν τόσο η Δήμαρχος όσο και ο Βύρων Μανικάκης, με τον οποίον είχα μιλήσει νωρίτερα, ότι ο κύκλος ζωής των ακρίδων είναι μικρός. Γεννιούνται τον Μάρτιο και χάνονται μέσα στον Ιούνιο, ανήμπορες να αντέξουν στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Αν μπορούσαν να επιβιώσουν, τότε οι κάτοικοι του Άϊ Στράτη θα έπρεπε να σκεφτούν σοβαρά να εγκαταλείψουν ίσως το νησί τους...