Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κάθε φορά που στα ταξίδια μας συναντώ και συζητώ με ανθρώπους σαν τον Φιλιππή Ζερβό, θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ να βλέπω ακόμη ζωντανή την παράδοση ενός τόπου. Που μπορώ να περπατώ σε μονοπάτια γήϊνων παραδείσων, με νερά που κατηφορίζουν στις πλαγιές του βουνού, καταρράκτες, οργιώδη βλάστηση και πουλιά που μπορούν και θέλουν ακόμη να τραγουδούν.

Είκοσι πέντε σχεδόν νερόμυλοι υπήρχαν κάποτε στην περιοχή του Μυλοποτάμου των Κυθήρων, σύμφωνα με όσα μου είπε ο Φιλιππής. Όλοι δούλευαν και άλεθαν το σιτάρι με τη δύναμη του νερού που έβγαινε, και συνεχίζει να βγαίνει, από τα σωθικά της Κυθηραϊκής γης. Σήμερα, όλοι εκείνοι οι νερόμυλοι κείτονται σε ερείπια και μόνο ο νερόμυλος του Φιλιππή δέχεται τους επισκέπτες που θέλουν να ξαποστάσουν, να πιουν ένα καφέ και να ακούσουν από το στόμα του πρόθυμου Φιλιππή την ιστορία του νερόμυλου και με ποιο τρόπο η ορμή του νερού γυρνούσε κάποτε τις μυλόπετρες.

Ο Φιλιππής διαθέτει αρκετά χρήματα, χρόνο και κόπο για να διατηρήσει την οικογενειακή παράδοση ζωντανή και εκφράζει τον θυμό του που η Πολιτεία, όχι μόνο δεν τον συνδράμει, αλλά φέρνει και προσκόμματα με το τέρας της γραφειοκρατίας που καταβροχθίζει κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία. "Έξι χρόνια χρειάστηκε να περάσουν για να μου δώσουν άδεια να προσφέρω ένα καφέ στους επισκέπτες!", λέει ο Φιλιππής.

Θυμώνει και για την συμπεριφορά κάποιων συμπατριωτών του, που διατηρούν σπίτια και οικόπεδα κατά μήκος του ποταμού. "Έγιναν κάποια έργα στην περιοχή, με πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απέβλεπαν στην ανάπτυξη της γεωργίας", λέει ο Φιλιππής, και συνεχίζει : "Γεωργική παραγωγή όμως δεν υπάρχει! Κάποιοι αντλούν λοιπόν το νερό για τις οικιακές τους ανάγκες και για να γεμίζουν τις πισίνες τους! Πώς θα διατηρηθεί αυτή η ομορφιά που βλέπετε αν δεν υπάρχει νερό; Αναγκάστηκα πέρυσι να καλέσω την αστυνομία γιατί κάποιοι αντλούσαν το νερό την ώρα που υπήρχε έλλειψη καθώς δεν είχε βρέξει τη χρονιά που προηγήθηκε".