Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν θέλει πολύ για να στηθεί ένα τρικούβερτο γλέντι στην Κρήτη. Αρκούν μια παρέα αποτελούμενη από φιλόξενους και γλεντζέδες ανθρώπους (είναι άλλωστε και τα δύο στο dna των Κρητικών), καλό φαγητό (δεδομένο κι' αυτό για την Κρήτη), καλό κρασί και μουσική. Βρεθήκαμε εντελώς τυχαία σε ένα τέτοιο γλέντι, που πραγματοποιήθηκε στην αυλή ενός σπιτιού στο Τυμπάκι, καλεσμένοι ενός κοινού φίλου της οικογένειας. "Το επαναλαμβάνουμε αυτό κάθε τόσο, χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος", λέει ο ένας από τους οικοδεσπότες. "Βάζουμε δύο αρνιά αντικρυστά στα κάρβουνα, μαζευόμαστε συγγενείς και φίλοι και το γλεντάμε".
Ήταν τέτοιο το μέγεθος της φιλοξενίας των οικοδεσποτών και της παρέας τους που, αν και τους βλέπαμε για πρώτη φορά, νοιώσαμε σαν να τους γνωρίζαμε από παλιά! Γίναμε λοιπόν αμέσως ένα με τους φίλους και συγγενείς τους, ξεκοκκαλίσαμε την αντικρυστή προβατίνα, γευτήκαμε το υπέροχο Κρητικό κρασί, αστειευτήκαμε και γελάσαμε. Αυτή είναι η δικαίωση όσων πιστεύουν πως οι ανθρώπινες σχέσεις προάγονται μόνο μέσω των προσωπικών επαφών και όχι με την αμφιβόλου αξίας συμβολή των μέσων κοινωνικής "δικτύωσης"-απομόνωσης.