Rib and Sea

Μια συνέντευξη των κ.κ. Χρ. και Ν. Τριανταφύλλη στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Δεν είναι συνηθισμένο να βλέπει κανείς ευρωπαϊκές προδιαγραφές σε μια ελληνική βιομηχανική μονάδα. Και μια τέτοια μονάδα είναι αυτή η οποία, εκτός των άλλων, κατασκευάζει και τα hydro tabs στον Ταύρο. Και δεν είναι μια συνηθισμένη, για τα ελληνικά μέτρα, εταιρεία η "Ν. Τριανταφύλλης Ε.Π.Ε.",  όχι μόνο γιατί είναι άρτια και άψογη η εμφάνιση και η οργάνωση του κτιρίου, των γραφείων, των αποθηκευτικών χώρων και των μηχανολογικών εγκαταστάσεων αλλά, κυρίως, γιατί το εν γένει κλίμα και το επίπεδο αυτών που την διοικούν, παραπέμπει σε εξωπραγματικές και προχωρημένες για την Ελλάδα καταστάσεις.

Μου δόθηκε η ευκαιρία να συνομιλήσω με τον ιδρυτή της εταιρείας κ. Χρήστο Τριανταφύλλη και τον γιο του Νίκο και να διαπιστώσω όλα όσα πρηγουμένως ανέφερα. Είναι παρήγορο, σε μια εποχή μάλιστα όπου όλα έχουν τεθεί υπό αμφισβήτηση και καταρρέουν, να διαπιστώνει κανείς ότι κάποιοι επιμένουν να εργάζονται με συνέπεια και σοβαρότητα, δηλώνοντας με τον τρόπο αυτόν ότι οι Έλληνες δεν είναι ούτε ανοργάνωτοι, ούτε "αρπακολατζήδες", ούτε τεμπέληδες, ούτε άχρηστοι.

Ιωσ. Παπαδόπουλος : Κύριε Τριανταφύλλη, ας πάρουμε τα πράγματα απ' την αρχή. Θέλω λοιπόν να σας ρωτήσω πώς ξεκίνησε η ζωή σας. Με τι ασχοληθήκατε επαγγελματικά στην αρχή.

Χρ. Τριανταφύλλης :  Στην αρχή, αφού με ρωτάς, υπήρξα... μπακαλόγατος, κουρέας, καφετζής, ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων (γελάει). Ξεκίνησα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από ηλικία επτά ετών! Τώρα είμαι συνταξιούχος. Η εταιρεία ανήκει σήμερα στον γιο μου Νίκο. Εγώ έχω πλέον επικουρικό ρόλο.

Ι.Π. : Πώς ξεκινήσατε στον χώρο των "εφευρέσεων"; Γιατί μόνο σαν εφευρέσεις μπορώ να χαρακτηρίσω αυτά που κατασκευάζετε.

Χ.Τ. : Γεννήθηκα το 1947 στο Καρπενήσι. Γύρω στα 1963, δεκαέξι ετών ήμουν τότε, ένας γνωστός της οικογένειας μού έδωσε την ευκαιρία να πάω στο εξωτερικό για να μάθω πώς κατασκευάζονται τα μηχανήματα υποδηματοποιίας και ο,τιδήποτε έχει σχέση με την οργάνωση των επιχειρήσεων αυτών. Έκανα πολλά ταξίδια σε χώρες της Ευρώπης και επηρεάστηκα από αυτά που είδα. Με επηρέασε περισσότερο η Γαλλική τεχνολογία, στον τομέα αυτόν, που ήταν πολύ απλή, πρακτική και λειτουργική. Οι παραστάσεις απ' τα Γαλλικά εργοστάσια μού έμειναν στο μυαλό και έτσι, όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, κατασκεύασα το πρώτο μηχάνημα, το οποίο υπάρχει ακόμη στην είσοδο της εταιρείας όπως θα δεις.

Ι.Π. : Με τι γνώσεις αρχίσατε να κατασκευάζετε μηχανήματα; Είχατε σπουδάσει κάτι σχετικό;

Χ.Τ. : Σε νυκτερινό δημοτικό σχολείο φοίτησα και έβγαλα και μια σχολή σαν ηλεκτροτεχνίτης. Τον "Γαλλιλαίο", που ήταν στην οδό Πειραιώς. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο!

Ι.Π. : Με τις γνώσεις λοιπόν αυτές και με τις εμπειρίες που αποκομίσατε από τα ευρωπαϊκά εργοστάσια αρχίσατε να κατασκευάζετε μηχανήματα υποδηματοποιίας...

Χ.Τ. : Νομίζω ότι ήταν ένας συνδυασμός από αγωνία, για να χορτάσουμε περισσότερο, επειδή πεινούσαμε, και από υπέρμετρο μεράκι! Αυτά τα δύο ήταν που με ώθησαν να κάνω ό,τι έκανα! Απο κει και ύστερα δεν είναι πολύ εύκολο να χωρέσει κανείς την ζωή του μέσα σε πέντε κουβέντες και να την κάνει μια κονσέρβα για να την φάει κάποιος και να την καταλάβει! Σε γενικές πάντως γραμμές αυτά τα δύο πράγματα ήταν που βοήθησαν την κατάσταση. Η αγωνία για τον επιούσιο και το μεράκι.

Ι.Π. : Πώς εξελίχθηκε στη συνέχεια η ιστορία;

Χ.Τ. : Μετά ανοίξαμε ένα μικρό εργοστάσιο και κατασκευάζαμε μηχανήματα, για service περισσότερο και για διάφορες μικροδουλειές. Είδαμε ότι τα καταφέραμε και με την εμπειρία της κατασκευής του πρώτου μηχανήματος για παπούτσια, ξεκίνησα σιγά σιγά με τον αδελφό μου τον Γιώργο και φτιάξαμε τις πρώτες μηχανές. Η υποδηματοποιία ήταν τότε σε μεγάλη εξέλιξη. Έτσι, εμείς εξελίξαμε την υποδηματοποιία και η υποδηματοποιία εξέλιξε εμάς! Κάποια στιγμή εδραιωθήκαμε και το 1980 στήσαμε αυτό το εργοστάσιο που έχει συνολική επιφάνεια 4.000 τετρ. μέτρα. Υπήρχε όμως μια έμφυτη ανησυχία ότι εκείνη δουλειά κάποια μέρα θα ξεφτίσει και, έτσι, σκεφτήκαμε ότι θα έπρεπε κάποια στιγμή να "πατήσουμε" και εκτός Ελλάδος.

Την 1η Απριλίου του 1974 λοιπόν, προτού δηλαδή στηθεί αυτό το εργοστάσιο, κάναμε την πρώτη εξαγωγή στη Γαλλία. Όταν μπήκαμε σ' αυτόν τον χώρο είχαμε ήδη κάνει τις πρώτες εξαγωγές. Ερχόμενοι εδώ οι εξαγωγές άρχισαν να μας "κεντρίζουν"περισσότερο. Αρχίσαμε να συμμετέχουμε σε εκθέσεις του εξωτερικού και σιγά σιγά καθιερωθήκαμε, παγκοσμίως, σαν μία από τις βασικές κατασκευαστικές εταιρείες στον κλάδο της υποδηματοποιίας.

Ι.Π. : Συγχωρήστε με που σας διακόπτω. Θέλω όμως να σας ρωτήσω κάτι, αν και υποψιάζομαι ποια θα είναι η απάντηση. Σας βοήθησε καθόλου η Πολιτεία σ' αυτές σας τις προσπάθειες;

Χ.Τ. : Μια χαρά το υποψιάστηκες! (γελάει). Δεν ασχοληθήκαμε καθόλου με το Κράτος, γι' αυτό και τα καταφέραμε! Είναι γνωστό πως για να πάρεις πέντε πράγματα και πέντε δραχμές από αυτό το Κράτος, πρέπει να συνδιαλλαγείς, να χάσεις τον χρόνο σου, τον ύπνο σου και την δουλειά σου! Επομένως άστα για τους άλλους αυτά και κοίταξε τον δρόμο σου. Κάπως έτσι σκεφτήκαμε.

Πήραμε λοιπόν μέρος, όπως σου είπα, σε πολλές εκθέσεις και θα σου πω έναν αριθμό για να καταλάβεις τι κινητικότητα υπήρχε εκείνη την εποχή. Πήγα στο Μιλάνο, για διάφορες δουλειές, πάνω από 400 φορές! Έτσι κτίστηκε η "εξωστρέφεια" της επιχείρησης. Όλες οι ξένες αγορές έγιναν για μας ελληνικές! Κάναμε εξαγωγές μηχανημάτων στην Ιταλία, στην Αγγλία, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στη Σουηδία, στη Φινλαδία. Σε αρκετές μάλιστα από αυτές τις χώρες είχαμε δικό μας αντιπρόσωπο.

Ι.Π. : Η Αγγλία και η Ιταλία, για να αναφέρω δύο από τις χώρες που έχουν παράδοση στο παπούτσι, δεν είχαν δικά τους μηχανήματα και έπρεπε να τα αγοράσουν από σας; Και δεν είναι βεβαίως στις προθέσεις μου να υποτιμήσω την δουλειά σας μ' αυτή μου την ερώτηση.

Χ.Τ. : Αντί των 2.000 εργοστασίων που υπήρχαν την εποχή εκείνη στην Αγγλία, σήμερα υπάρχουν μόνο τέσσερα, εκ των οποίων τα δύο δουλεύουν καλά και τα άλλα δύο υπολειτουργούν. Σε καμμία σχεδόν από τις χώρες που προανέφερα δεν ρίχνουμε σήμερα το εξαγωγικό μας βάρος γιατί, απλώς, δεν υπάρχει σ' αυτές παραγωγή υποδημάτων! Ο γιος μου Νίκος και ο συνεργάτης του Γιώργος Αλεξανδρής, έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια την αγορά της Κίνας, με αποτέλεσμα το 90%της παραγωγής μας να εξάγεται εκεί!

Ι.Π. : Εκπλήσσομαι που μου λέτε ότι αγοράζουν οι Κινέζοι μηχανήματα από την Ελλάδα!

Χ.Τ. : Έχουμε κι' εμείς τα μυστικά μας! Οι μηχανές μας είναι κατασκευασμένες με τέτοιο τρόπο ώστε έναν μεγάλο επενδυτή δεν τον ενδιαφέρει να επενδύσει στην κατασκευή τους, γιατί δεν υπάρχει μεγάλη κατανάλωση ενώ, απ' την άλλη, ο πολύ μικρός επενδυτής δεν έχει την δυνατότητα να τις φτιάξει! Να τις αντιγράψει δηλαδή, για να το πω πιο σωστά. Για να έχει επιτυχία ένας Κινέζος στην Κινέζικη αγορά πρέπει να επιτύχει στην αντιγραφή τής μηχανής κατά 101%, να την βάλει μετά στην παραγωγή και να αποδείξει ότι η μηχανή του είναι ισάξια της Ευρωπαϊκής. Της δικής μας, στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Νίκος Τριανταφύλλης : Οι Κινέζοι, για να μπουν στη διαδικασία να επενδύσουν και να αντιγράψουν ένα μηχάνημα, θα πρέπει να είναι βέβαιοι, εκ των προτέρων, ότι θα μπορέσουν στη συνέχεια να το υποστηρίξουν. Και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο.

Χ.Τ. : Έχουν πάντως αντιγράψει κάποιες από τις μηχανές μας οι Κινέζοι. Προχθές, π.χ., που ήμουν στην Κων/πολη, είδα "φάτσα μόστρα" μια δική μας μηχανή να την έχουν αντιγράψει οι Κινέζοι και να την πουλάνε στους Τούρκους! Επρόκειτο φυσικά για μια μηχανή δευτερευούσης σημασίας, γι' αυτό και δεν την είχαμε κατοχυρώσει με πατέντα.

Ν.Τ. : Οι μηχανές που πουλάμε εμείς στους Κινέζους είναι τρεις σχεδόν φορές πιο ακριβές απ' τις Ιταλικές και τέσσερις φορές πιο ακριβές απ' τις Κινέζικες! Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που οι Κινέζοι προτιμούν τις δικές μας...

Χ.Τ. : Δεν νομίζω ότι μπορεί σήμερα να στηριχτεί μια επιχείρηση στην ομορφιά της. Κάτι πρέπει να φτιάχνει, κάτι πρέπει να πουλάει για να υπάρχει στην αγορά.

Ι.Π. : Η θεματολογία του "Rib and Sea" δεν περιλαμβάνει βεβαίως το παπούτσι, αν και μπήκα στον πειρασμό να τα συζητήσω όλα αυτά μαζί σας γιατί, δεν σας το κρύβω, εντυπωσιάστηκα από τις εγκαταστάσεις και την ποιότητα της δουλειάς σας. Ας μιλήσουμε λοιπόν τώρα γι' αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο τους κατόχους φουσκωτών σκαφών, και όχι μόνο. Πώς μπήκατε στον χώρο της θάλασσας και σκεφτήκατε να κατασκευάσετε τα hydro tabs; Με άλλα λόγια, ποιανού ιδέα ήταν, ποιος "ψάχτηκε" μ' αυτό;

Χ.Τ. : Κανένας από μας δεν "ψάχτηκε" και κανενός ιδέα δεν ήταν τα hydro tabs! Είχα ένα σκάφος μήκους 53 ποδών το οποίο διέθετε κάθετα flaps Αμερικάνικης προέλευσης, της "QL". Με είχε εντυπωσιάσει η λειτουργία τους, το σκάφος είχε πολύ καλές αντιδράσεις, με τη μόνη διαφορά ότι μετά από μια εβδομάδα χάλασε το ένα και μετά από άλλη μια εβδομάδα χάλασε και το άλλο! Έφαγα όλο το καλοκαίρι κάτω από το σκάφος προσπαθώντας να τα κάνω να δουλέψουν! Όταν πέρασε το καλοκαίρι, έστειλα ένα μήνυμα στην "QL" περιγράφοντας το πρόβλημα. Μετά από μερικές ημέρες έφθασε ένα πακέτο που είχε τέσσερα καινούργια flaps μέσα, χωρίς κανείς ποτέ να μου ζητήσει να τα πληρώσω! Μόλις τα είδα, έκλεισα το πακέτο, όπως ήταν, και τα έβαλα στο πατάρι. Ακόμη εκεί πάνω είναι! Σκέφτηκα : αφού είναι τόσο άνετοι και μου έστειλαν τέσσερα καινούργια για να αντικαταστήσω τα χαλασμένα, σημαίνει πως είναι άχρηστα! Δεν είναι τόσο εύκολο να βγάζεις στη στεριά ένα σκάφος 53 ποδών για να αλλάζεις κάθε τόσο flaps!

Δεν θα επιχειρήσουμε να κλέψουμε λοιπόν την δόξα άλλων, λέγοντας ότι εμείς ανακαλύψαμε τα hydro tabs. Το σύστημα των κάθετων flaps, άλλωστε, είναι παλιό. Έχει ιστορία τουλάχιστον εκατό ετών! Καθίσαμε απλώς και βρήκαμε τρόπο να κατασκευάσουμε κάθετα flaps που να λειτουργούν χωρίς προβλήματα. Η πατέντα του κάθετου flap είναι ένα εσωτερικό κάθετο μοτέρ το οποίο κινεί ένα πτερύγιο προς τα κάτω. Εμείς διατηρήσαμε αυτή την λειτουργία. Έτσι λειτουργεί το hydro tab και σήμερα. Δεν ασχοληθήκαμε ούτε με το να ανακαλύψουμε την υδροδυναμική ούτε με τίποτε άλλο. Είδαμε ένα προϊόν, το οποίο λειτουργούσε θαυμάσια, αλλά χάλαγε. Παρήγαγε δηλαδή αποτέλεσμα αλλά κατασκευαστικά ήταν άχρηστο! Ήταν παγκοσμίως γνωστό άλλωστε ότι τα κάθετα flaps της "QL" ήταν ελλατωματικά.

Στην προσπάθειά μας λοιπόν να βελτιώσουμε την λειτουργία και την αξιοπιστία των κάθετων flaps, δημιουργήθηκε ένα προϊόν το οποίο εντυπωσίασε και εμάς τους ίδιους! Αφού τα τοποθετήσαμε στο δικό μας σκάφος και διαπιστώσαμε ότι λειτουργούσαν χωρίς προβλήματα, αποφασίσαμε να τα εκμεταλλευτούμε και εμπορικά. Ούτως ή άλλως είμασταν στον κατασκευαστικό τομέα, φτιάχνοντας μηχανές υποδηματοποιίας, τα hydro tabs θα μας δυσκόλευαν; Βάλαμε λοιπόν κάτω τα σχέδια, κατασκευάσαμε τα hydro tabs, εξασφαλίσαμε την πατέντα και τα βάλαμε στην παραγωγή.

Ι.Π. : Δεν υπήρχε πρόβλημα στο πατεντάρισμα των hydro tabs αφού σαν ιδέα ανήκε σε άλλον;

Χ.Τ. : Δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση σ' αυτό σου το ερώτημα. Για να μπούμε πάντως στην ουσία της πατέντας, όταν κάποιος καταθέτει μια αίτηση για την εμπορική κατοχύρωση ενός προϊόντος, βαθμολογείται για τον βαθμό καινοτομίας του. Εμείς αυτή την πατέντα την πήραμε με όλες τις βαθμολογίες "Α". Ήταν όντως μια πρωτότυπη κατασκευή. Το γεγονός ότι κάποιος έφτιαξε κάποτε ένα στρογγυλό πιάτο ή ένα τροχό δεν σημαίνει τίποτε. Ο τροχός ανακαλύφθηκε σίγουρα από κάποιον που είχε την αρχική ιδέα. Πόσοι και πόσοι όμως δεν κατασκεύασαν στη συνέχεια διάφορα πράγματα που είχαν σαν βάση τους τον τροχό; Το ίδιο κάναμε κι' εμείς!

Ν.Τ. : Η "QL" είχε πατεντάρει τον μηχανισμό ενός εσωτερικού μοτέρ. Εμείς δημιουργήσαμε την τεχνολογία των hydro tabs η οποία βασίζεται στην διόγκωση ενός σωλήνα ο οποίος γεμίζει με υγρό η με αέριο και παράγει το ίδιο αποτέλεσμα (σπρώχνει δηλαδή προς τα κάτω ένα πτερύγιο). Ο τρόπος αυτός παρουσιάζει πολλά τεχνικά πλεονεκτήματα.

Ι.Π. : Θέλετε να μου περιγράψετε πώς ακριβώς λετουργεί το δικό σας σύστημα;

Χ.Τ. : Υπάρχει, όπως είπαμε, εσωτερικά ένας σωλήνας, ο οποίος όταν δεν είναι γεμάτος είναι επίπεδος. Ο σωλήνας αυτός είναι κλεισμένος αριστερά και δεξιά και στο επάνω τμήμα του έχει μια τροφοδοσία. Όταν ο σωλήνας αυτός τροφοδοτηθεί με υγρό ή με αέρα υπό πίεση, διογκούται και μετακινεί ένα πτερύγιο προς τα κάτω. Όταν χρειαστεί το πτερύγιο αυτό να επανέλθει στην θέση του, εκτονώνουμε το υγρό ή τον αέρα από τον σωλήνα και με την χρήση κάποιων ελατηρίων το πτερύγιο επιστρέφει στην αρχική του θέση.

Ι.Π. : Το νερό που χρησιμοποιείται για την διόγκωση του σωλήνα είναι θαλασσινό ή έχετε προβλέψει την ύπαρξη κάποιου κλειστού κυκλώματος;

Χ.Τ. : Τίποτε από αυτά. Απλώς ανακυκλώνουμε λίγο νερό από την δεξαμενή του ντουζ! Δεν υπάρχει καν ιδιαίτερη αντλία. Η απλή πίεση των δύο ατμοσφαιρών είναι αρκετή για να δουλέψει το σύστημα! Τόσο απλό! Η μεγάλη δε επιφάνεια του σωλήνα είναι αυτή που εξασφαλίζει το πολύ καλό αποτέλεσμα. Αν κοιτάξεις αυτόν τον πίνακα θα δεις ότι το πιο μικρό σε μέγεθος hydro tab που κατασκευάζουμε έχει μια δύναμη 386 κιλών με δύο μόνο ατμόσφαιρες πίεση!

Ν.Τ. :  Αυτή η πατέντα βασίστηκε σε άλλες, που ήδη είχαμε κάνει στο παρελθόν, και τις οποίες έχουμε χρησιμοποιήσει στα μηχανήματα της υποδηματοποιίας και, έχοντας αυτή την εμπειρία, γνωρίζαμε εκ των προτέρων τι πάμε να κάνουμε. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό γιατί αν δεν είχαμε αυτή την εμπειρία δεν θα πήγαινε εκεί το μυαλό μας!

Ι.Π. : Θα κάνω μια ερώτηση την οποία μπορεί να θεωρήσετε αφελή. Αυτή η κάθετη κάθοδος των πτερυγίων των hydro tabs στο νερό δεν αυξάνει την αντίσταση στην επιφάνειά τους και ενδεχομένως και την πιθανότητα να υπάρξει κάποιο πρόβλημα;

Χ.Τ. : Μου θυμίζεις εμένα! Κι΄εγώ την ίδια απορία είχα στην αρχή! Η φιλοσοφία του κάθετου flap είναι η εξής. Το κάθετο πτερύγιο "κλέβει" μια πολύ μικρή δύναμη, την αξιοποιεί, διορθώνει την πλεύση του σκάφους και μ' αυτό που έχει "κλέψει" αποδίδει πολύ περισσότερο. Όταν μιλάμε για flaps μιλάμε για μια αντίσταση που την χρησιμοποιούμε για να διορθώσουμε την πλεύση του σκάφους.

Ν.Τ. : Στο κλασσικό flap έχουμε μια μεγάλη επιφάνεια της οποίας η κλίση είναι σχετικώς μικρή. Στο hydro tab έχουμε μια μικρή επιφάνεια της οποίας η κλίση είναι μεγάλη. Μπορείς να φανταστείς την κάθετη αυτή επιφάνεια σαν ένα "μαξιλάρι" νερού κάτω απ' το σκάφος που επιτυγχάνει την διόρθωση της θέσης της γάστρας πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας. Όταν τα πτερύγια κατέβουν προς τα κάτω, δημιουργούν στην πράξη μια αντίσταση με την οποίαν όλο το κάτω τμήμα της γάστρας γίνεται η ίδια flap!

Ι.Π. : Αντιλαμβάνομαι ότι δεν κατασκευάζετε τα hydro tabs σε ένα μόνο μέγεθος.

X.T. : Στο σημείο αυτό έγκειται η εμπορική επιτυχία των hydro tabs. Είμαστε η μόνη εταιρεία η οποία μπορεί να παράξει ένα προϊόν σε όποια διάσταση θέλει ο πελάτης. Και πώς γίνεται αυτό; Ο σωλήνας, για τον οποιόν μιλήσαμε νωρίτερα, βγαίνει σε ό,τι μέγεθος θέλουμε, η λειτουργία είναι η ίδια και το ίδιο πράγμα επαναλαμβάνεται πολλές φορές. Όταν θέλουμε δηλαδή να κάνουμε το flap από 30 εκ. του μέτρου 45 εκ., μεγαλώνουμε το κέλυφος, μεγαλώνουμε τον σωλήνα, πολλαπλασιάζουμε τα ελατήρια της επαναφοράς και αυτό είναι όλο! Είναι σημαντικό ότι όσο αυξάνεται το μήκος του πτερυγίου αυξάνεται και η δύναμη! Δεν χρειάζεται να βάλουμε μεγαλύτερο έμβολο. Είναι το ίδιο πράγμα ακριβώς και κουβαλάει την ανάπτυξή του μόνο του! Μεγαλώνει ο σωλήνας, μεγαλώνει η δύναμη, μεγαλώνει το flap. Ένα πράγμα φτιάξαμε και αυτό κάνει για όλες τις δουλειές!

Ι.Π. : Ποιο είναι το μεγαλύτερο μήκος σκάφους στο οποίο έχουν τοποθετηθεί hydro tabs;

Χ.Τ. : Έχουν τοποθετηθεί flaps μήκους ενός μέτρου σε σκάφος μήκους εβδομήντα ποδών.

Ι.Π. : Ποια ήταν η ανταπόκριση της ελληνικής αγοράς στα hydro tabs;

Χ.Τ. : Θεωρητικώς, τεράστια!

Ι.Π. : Εσείς είστε επιχειρηματίες, συνεπώς με ενδιαφέρει να μάθω ποια ήταν η ανταπόκριση στην πράξη.

Χ.Τ. : Εμπορικά και πρακτικά η ανταπόκριση ήταν μικρή γιατί ο κόσμος δεν έχει χρήματα! Βγάλαμε βλέπεις τα hydro tabs ακριβώς επάνω στην κρίση. Σε σχέση πάντως με την εποχή η ανταπόκριση του κόσμου ήταν ενδιαφέρουσα. Έχουμε μάλιστα κάνει και κάποιες εξαγωγές. Την προηγούμενη εβδομάδα, επί παραδείγματι, στείλαμε 20 set στην Τουρκία, αύριο θα στείλουμε μερικά στην Σλοβενία και έχουμε κάνει εξαγωγή και στη Σουηδία. Στην Τουρκία μάλιστα έχουμε ήδη αντιπρόσωπο και σκεφτόμαστε, σιγά σιγά, να ορίσουμε αντιπροσώπους και σε άλλες χώρες. Λόγω χαρακτήρος, άλλωστε, δεν έχουμε την τάση να τα "ρίξουμε γρήγορα στο παντελόνι", όπως λέγεται, γιατί αυτά τα πράγματα δεν γίνονται κάτω από πίεση, θέλουν τον χρόνο τους. Όσο και αν επιμένεις εσύ να πουλήσεις ένα προϊόν, αν αυτό δεν μπει στην αγορά, δεν δοκιμαστεί και δεν βγάλει καλή φήμη, δεν γίνεται τίποτε. Από πέρυσι πάντως μέχρι εφέτος οι πωλήσεις μας ανέβηκαν 100%! Ένα είναι το σημαντικό για μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να έχει χρησιμοποιήσει τα hydro tabs και να πει ότι δεν είναι καλά. Όλοι μένουν εντυπωσιασμένοι.

Ι.Π. : Πόσο πιο ακριβά είναι τα hydro tabs σε σχέση με τα συμβατικά flaps;

Χ.Τ. : Τα hydro tabs κοστίζουν όσο και τα συμβατικά flaps που δουλεύουν και δεν χαλάνε, είναι ακριβότερα από αυτά που είναι άχρηστα και 50% φθηνότερα από τα καλά! Επομένως η τιμή στην οποία τα διαθέτουμε είναι πολύ λογική, δεδομένου ότι δίνουμε και πέντε χρόνια εγγύηση καλής λειτουργίας. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Υπάρχουν συμβατικά flaps, που διατίθενται στην λιανική από 650-800 ευρώ, τα οποία είναι "παιγνιδάκια". Μπουκάλες, μπουκαλάκια, απώλειες, τρομπάκια... Δεν κατηγορώ κανέναν, αλλά με τα flaps υπάρχει ένα θέμα. Όταν τα χρειάζεσαι πατάς ένα κουμπί και υποθέτεις ότι δουλεύουν. Δουλεύουν όμως ή απλώς το υποθέτεις; Όταν βγάζεις το σκάφος στη στεριά βλέπεις ότι τα flaps δουλεύουν μια χαρά, αλλά μόλις ρίξεις το σκάφος στο νερό, χάνουν την δύναμή τους! Γιατί αν έχει πάει ένα σκουπιδάκι στην βαλβίδα της τρόμπας δεν καταλαβαίνεις εσύ τι δουλειά κάνει αυτό πίσω. Στα hydro tabs δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Ή θα λειτουργούν κανονικά και θα το διαπιστώνεις αυτό στο χαμήλωμα της πλώρης ή δεν θα λειτουργεί καθόλου επειδή κάτι συμβαίνει. Ενώ τα συμβατικά flaps μπορεί να υπολειτουργούν χωρίς ο χειριστής του σκάφους να το καταλαβαίνει.

Ι.Π. : Ας υποθέσουμε ότι θέλει κάποιος να τοποθετήσει hydro tabs σε ένα φουσκωτό σκάφος μεσαίου μήκους, π.χ. έξι μέτρων. Ποιο μέγεθος θα του συνιστούσατε να αγοράσει και πόσο κοστίζει;

Χ.Τ. : Θα του συνιστούσα να πάρει το μέγεθος των 30 εκ. του μέτρου. Θέλω όμως εδώ, προτού συνεχίσω, να σου εκμυστηρευτώ ότι κάναμε στην αρχή ένα εμπορικό λάθος. Φτιάξαμε ένα προϊόν που του δώσαμε πέντε χρόνια εγγύηση και προσπαθήσαμε να το κάνουμε άρτιο στην λειτουργία του. Η αρτιότητα συνίσταται στο ότι προβλέψαμε να υπάρχει ένα καντράν το οποίο δίνει με σαφήνεια και ακρίβεια την θέση των flaps, ενώ όταν κλείσεις τον διακόπτη της μηχανής αυτά επανέρχονται αυτομάτως στη θέση τους. Έτσι το καταλάβαμε, έτσι το φτιάξαμε.

Τα συμβατικά flaps των 800 ευρώ που διατίθενται στο εμπόριο, δεν έχουν ένδειξη θέσης ούτε αυτόματη επαναφορά. Τα αντίστοιχα δικά μας, που διέθεταν καντράν ελέγχου θέσης και λειτουργίας και αυτόματη επαναφορά, τα πουλούσαμε στην αρχή 1.520 ευρώ. Είχαμε δημιουργήσει δηλαδή ένα τέλειο προϊόν η αξία του οποίου όμως δεν μπορούσε να εκτιμηθεί. Όταν λοιπόν κάποιοι άρχισαν να ρωτούν και να γκρινιάζουν γιατί είμαστε τόσο ακριβοί, χωρίς να καταλαβαίνουν τα σημεία στα οποία υπερτερούσαμε, αποφασίσαμε να βγάλουμε ένα πιο απλό μοντέλλο που στοίχιζε 1.150 ευρώ, το οποίο όμως δεν είχε ένδειξη και αυτόματη επαναφορά. Και το να έχει ένδειξη δεν ξέρω αν είναι πραγματικά χρήσιμο, η αυτόματη επαναφορά όμως, είναι.

Ι.Π. : Τι θα συμβεί αν δεν υπάρχει αυτόματη επαναφορά, ενώ έχει σταματήσει η λειτουργία τού κινητήρα, και παραμείνουν τα πτερύγια μέσα στο νερό;

Χ.Τ. : Πρακτικώς, τίποτε, γιατί η δύναμη που ασκείται στο πτερύγιο, όταν ο κινητήρας τεθεί και πάλι σε λειτουργία και δοθεί η εντολή, είναι πολύ μεγάλη, με αποτέλεσμα, ακόμη και αν έχει δημιουργηθεί στρυδώνα πάνω στα πτερύγια λόγω της ακινησίας, αυτά να επανέλθουν στην θέση τους. Στα συμβατικά flaps θα δημιουργηθεί στρυδώνα πάνω στον άξονα του εμβόλου με κίνδυνο να κοπούν οι τσιμούχες και να υπάρξουν διαρροές.

Ι.Π. : Ποιο είναι το υλικό το οποίο χρησιμοποιείτε για την κατασκευή των μεταλλικών μερών;

Χ.Τ. : Ανοξείδωτο ατσάλι 3/16. Ένα πλεονέκτημα επίσης της τεχνολογίας που χρησιμοποιούμε (χωρίς στεγανοποίηση του housing) είναι ότι, όταν το σκάφος κινείται, το θαλασσινό νερό περνάει μέσα απ' το σύστημα με αποτέλεσμα να καθαρίζει και να απομακρύνει όποιο μικροοργανισμό πάει να δημιουργηθεί. Ο τρόπος εγκατάστασης επίσης των hydro tabs επάνω στο σκάφος είναι πολύ απλός και μπορεί εύκολα να την κάνει ένας ηλεκτρολόγος. Αυτό που μπορούμε να πούμε, τόσο εγώ όσο και ο γιος μου Νίκος, είναι ότι ο καθένας μπορεί να κάνει άψογα την δουλειά του τοποθετώντας ένα ζευγάρι hydro tabs στο σκάφος του, χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα δυσλειτουργίας ή αναξιοπιστίας.

Ο σωλήνας που τοποθετούμε είναι κατασκευασμένος εσωτερικώς από νεοπρένιο που περιβάλλεται από συνθετικά πλέγματα (λινά) και όλα αυτά καλύπτονται από ένα λαστιχένιο εξωτερικό περίβλημα για να προστατεύονται τα λινά από το θαλασσινό νερό. Ο σωλήνας αυτός "σκάει" στις 80 ατμόσφαιρες, λειτουργεί στις 50 και τον χρησιμοποιούμε στις 2 ατμόσφαιρες. Θα βαρεθεί να ζει! Τον έχουμε δοκιμάσει και έχει επιζήσει μετά από 15 εκατομμύρια πατήματα με πίεση 6 ατμόσφαιρες! Στη θάλασσα για να κάνει 1.000 πατήματα πρέπει το σκάφος να δουλέψει επί πέντε χρόνια! Τι να συζητάμε λοιπόν μετά από αυτό;

Ν.Τ. : Κάτι που δεν είπαμε είναι ότι, ανάλογα με την γάστρα που έχει το κάθε σκάφος, μπορούμε να προσαρμόσουμε σχεδιαστικά τα hydro tabs ώστε να ταιριάζουν με την γάστρα αυτή. Όταν έχουμε ένα flap παραλληλόγραμμο, όπως είναι αυτό, και η γάστρα έχει παρατροπίδια, χάνουμε σε ενεργή επιφάνεια. Οπότε εμείς μπορούμε να δώσουμε στο πτερύγιο το σχήμα των παρατροπιδίων και να επιτύχουμε έτσι πλήρη εκμετάλλευση της διεχετευόμενης ενέργειας στο συγκεκριμένο σκάφος.

Κατασκευαστής :

"Ν. Τριανταφύλλης Ε.Π.Ε.", Παπάζογλου 4, Ταύρος 177 78

http://www.hydrotab.gr/ - e mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

Τηλ. : 210 4836343, 5, 6 - Fax : 210 4836342