Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Τον χώρο απογείωσης των Πλαταιών ή, όπως λέω εγώ, τη ράμπα πάνω στην οποία... ποδοδρομούν λίγο πριν πετάξουν στο κενό οι χειριστές παραπέντε και αετών πλαγιάς, επέλεξε το Δ.Σ. της Αερολέσχης Καλαβρύτων "Η Στύγα" για να κόψει την πίτα του συλλόγου.

Έφθασα με το παπί στον προκαθορισμένο χώρο γύρω στις 10 το πρωί, καταναλώνοντας μόλις 3,5 ευρώ βενζίνη απ' το Κορωπί (ιδανικό μεταφορικό μέσο για χαμηλοσυνταξιούχους), χωρίς να μπορώ να δω πού βρίσκομαι και πού πατώ! Η ομίχλη κοβόταν κυριολεκτικώς με το μαχαίρι! Το κρύο τσουχτερό. Ο οικισμός των Πλαταιών άφαντος!

Το κτίριο που υπάρχει εκεί, και που μόνο κτίριο δεν το λες, στα κακά του τα χάλια! Κάτι εξυπηρετούσε, προφανώς, στο παρελθόν. Αναρωτήθηκα, μόλις το αντίκρυσα να εμφανίζεται σαν φάντασμα μέσα απ' την ομίχλη, γιατί εγκαταλείφθηκε αφού αεραθλητές το χρησιμοποιούν, τρόπον τινά, ακόμη. Λίγο αργότερα ο Γιώργος Καραχάλιος μου εξήγησε ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να επέμβουν, για τη στοιχειώδη συντήρησή του, αφού το κτίριο ανήκει στον δήμο Πλαταιών που δεν επιτρέπει καμμία παρέμβαση! Αθάνατο Δημόσιο!

Γύρω στις 11.30 άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα αυτοκίνητα φορτωμένα με αετούς. Ο καιρός είχε εν τω μεταξύ βελτιωθεί αισθητά και η ομίχλη είχε υποχωρήσει δίνοντας τη θέση της στον ήλιο που προσπαθούσε φιλότιμα να διώξει τα σύννεφα.

Και ενώ στήνονταν οι αετοί, περισσότερο για να έχουν κάτι να κάνουν οι ιδιοκτήτες τους και λιγότερο γιατί υπήρχε πιθανότητα να πετάξουν, αφού ο άνεμος κορόϊδευε αλλάζοντας συνεχώς κατεύθυνση καθώς στροφιλιζόταν γύρω απ' τον Κιθαιρώνα, κάποιοι νεαροί, μελλοντικοί αιωροπτεριστές, έκαναν μαθήματα στον προσομειωτή που είχαν στήσει τα μέλη της "Στύγας".

Ακολούθησε το κόψιμο της πίτας, με το φλουρί να πέφτει στον νεαρό Γιώργο, ενώ ο Καραχάλιος, που δεν κρατιόταν, επιχείρησε μια πτήση αργά το μεσημέρι, με καμμιά δεκαριά παραπεντίστες, που είχαν εν τω μεταξύ καταφθάσει, να πετούν πάνω απ' τα κεφάλια μας.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με γεύμα όλων όσοι συμμετείχαν στην ταβέρνα του Σπύρου.