Γεια σου Ιωσήφ.
Είμαι ο Λευτέρης απ' τη Λάρισα. Εμφανίζομαι ως Terry Terry στο YouTube. Ξέρω ότι δεν σου αρέσουν τα παρατσούκλια, αλλά όταν το έφτιαξα πριν χρόνια δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα έρχόταν η στιγμή να κάνω τόσους διαδικτυακούς φίλους από το YouTube παρά από το συνηθισμένο μέσο δικτύωσης που είναι ο Fatsoroyfianos.
Εκτός από εσένα γνώρισα τον Γιώργη τον Χαλάση τον Ζέρβα, τον Σιδέρη και άλλους πολλούς. Και προς μεγάλη μου έκπληξη φιλοξένησες στο κανάλι σου και τους προανεφερθέντες! Τους παρακολουθώ χρόνια! Για εσένα τι να αναφέρω. Νομίζω στα λέω λίγα λίγα κάθε φορά που σχολιάζω βίντεό σου! Τα καλά του διαδικτύου! (Τα κακά δεν μας ενδιαφέρουν).
Είπα ότι θα σου έστελνα μία φωτογραφία. Λοιπόν στη συνημμένη φωτογραφία είμαι εγώ με την αδελφή μου κάπου στα μέσα του 80. Στο σκάφος μας! Η περιοχή είναι τα παράλια του νομού Λάρισας. Αγιόκαμπος, Βελίκα κ.λ.π. Έχουμε υπέροχες παραλίες! Αν τύχει και έρθεις προς τα εδώ να σε ξεναγήσω στα μέρη μας. Ο πατέρας μου ήταν από τους πρώτους που έφερε ταχύπλοο εδώ! Μάρκα δεν θυμάμαι. Μόνο ότι φορούσε μία αρχαία Johnson 40άρα. Πριν το 80 η Johnson ανέγραφε την ιπποδύναμη των εξωλεμβίων με αστέρια. 4 αστέρια = 40 ίπποι! Τέτοια γιαγιά έσπρωχνε και το σκαφάκι μας, τον Μίνωα (Κρητικός γαρ στην καταγωγή ο φάδερ).
Ατυχώς το εν λόγω πλεούμενο ναυάγησε άδοξα. Το έσπασε ο καιρός δεμένο σε έναν κόλπο. Είκοσι χρόνια πρέπει να πέρασαν! Το θυμάμαι με μελαγχολία. Είχαμε πάει μια Κυριακή Σεπτεμβρίου να δούμε τη ζημιά και... δεν βρήκαμε τίποτα! Τα επόμενα χρόνια, και για πολλά ακόμη, ανακάλυπτα κομμάτια του πολυεστερικού σκαριού σφηνωμένα στα σπογγώδη βράχια της ακτής Πολυδενδρίου. Ιστορίες...
Τώρα; Βλέπουμε τα όμορφα ελληνικά σκάφη στο ίντερνετ και ονειρευόμαστε! Ποτέ δεν ξέρεις...
Πολλά έγραψα. Με παρέσυρε το συναίσθημα. Αγαπητέ Ιωσήφ, να είσαι πάντα καλά εσύ και η οικογένειά σου. Ευχαριστώ και πάλι για το υλικό που μας προσφέρεις.
Φιλικά
Λευτέρης Αλεξάκης