Rib and Sea

Του Μπάμπη Κωνσταντάτου.

Η Έδεσσα σήμερα είναι περισσότερο γνωστή από τους πανέμορφους και εντυπωσιακούς καταρράκτες της, που περνάνε μέσα από την πόλη και ξεχύνονται στον κάμπο, κάνοντάς τον πλούσιο σε βλάστηση αλλά τροφοδοτώντας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Ωστόσο, ίσως, λίγοι γνωρίζουν ότι κάποτε αυτά τα νερά ήταν η φυσική κινητήρια δύναμη του μεγαλύτερου «καναβουργείου» (κλωστοϋφαντήριου) των Βαλκανίων.

Είχα την τύχη να επισκεφθώ την Έδεσσα στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και να δω σε πλήρη λειτουργία τη μεγάλη αυτή βιομηχανική μονάδα. Τώρα που πήγα ξανά, όλο αυτό το εργοστάσιο φάνταζε στοιχειωμένο. Υπήρχε ένας φύλακας ενώ και το ωραιότατο εστιατόριο που είχε διαμορφωθεί σε μια αίθουσά του ήταν και αυτό σε αχρηστία λόγω έλλειψης πελατών. Ένα καφέ λειτουργούσε μόνον σε μπαλκόνι με απίστευτη θέα, αλλά και αυτό ήταν άδειο από θαμώνες αφού μόνον κατά τύχη ο επισκέπτης θα πάει εκεί. Δεν υπάρχει ούτε μια πινακίδα που να το επισημαίνει.

ΓΙΑΤΙ;