Rib and Sea

Κείμενο, βίντεο και φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1512-to-finally-my-darling-sto-diafani-kai-tin-olympo

Δεν μπορούσα να πιστέψω πως όλοι οι άνεμοι είχαν πάει για ύπνο εκείνο το πρωί! Ήμαστε στο ανατολικό Καρπάθιο, με μια θάλασσα που έμοιαζε περισσότερο με καθρέφτη, κι' εμείς ταξιδεύαμε με ιστιοπλοϊκό! Η απόλυτη παράνοια! Να ταξιδεύεις τόσα χρόνια με φουσκωτό στο Καρπάθιο και να παλεύεις με τα κύματα και στο ίδιο μέρος να ψάχνεις με το μικροσκόπιο λίγο αέρα για να φουσκώσει το πανί του ιστιοπλοϊκού!  

Αφού, κατά την συνήθη τακτική, ενεγοποιήθηκε το gps και ο τεμπέλης καπετάνιος - λέγε με αυτόματο πιλότο - ο Mike ξάπλωσε στον καναπέ της κόντρα γέφυρας και ασκήθηκε στο... άθλημα μεταξύ ύπνου και ηλιοθεραπείας. Όσο για τους ηλικιωμένους του πληρώματος; Ο Col, επειδή πρέπει πάντοτε κάτι να φτιάχνει, αποφάσισε να αντικαταστήσει τη φίρμα του κατασκευαστή των ποδηλάτων, που είχαν αγοράσει στην Τουρκία, με το όνομα του σκάφους του, κι' εγώ άρχισα να ψάχνω γωνιές για πιασάρικα πλάνα...

Η απόσταση που μας χώριζε από τα Πηγάδια δεν ήταν μεγάλη κι' έτσι, παρ' όλο που είχαμε την ταχύτητα ψαρόβαρκας, δεν αργήσαμε να μπούμε στο λιμάνι της Καρπάθου, που περισσότερο με παραλιακό προάστειο της δυτικής Αττικής μοιάζει παρά με οικισμό νησιού του Αιγαίου. Έπεσαν χρήματα βλέπετε εδώ πριν από μερικά χρόνια, όταν επέστρεψαν στο νησί τους οι Καρπάθιοι της Αμερικής, και καθώς επέλεξαν η τουριστική ανάπτυξη να έρθει μέσω της υπερβολικής χρήσης του τσιμέντου, δημιούργησαν ξενοδοχεία, καφετέριες, εστιατόρια και μπαράκια, δίνοντας μεν στον τουρίστα την ευχέρεια της επιλογής στην παραμονή και στη διασκέδαση, στερώντας του όμως συγχρόνως τη γραφικότητα και την παράδοση που θα περίμενε να απολαύσει σε ένα ελληνικό νησί. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που οι λάντζες δουλεύουν πυρετωδώς, παρέχοντας καθημερινώς στους τουρίστες τις εναλλακτικές λύσεις των όμορφων παραλιών της ανατολικής ακτής και του γραφικού και παραδοσιακού οικισμού της Ολύμπου.

Ο Col προτίμησε να αγκυροβολήσει και να πρυμοδετήσει το ιστιοπλοϊκό στο κεντρικό λιμάνι, αντί της νέας μαρίνας, ώστε να είμαστε πιο κοντά στο Λιμεναρχείο και στο κέντρο της πόλης, μιας και είχε στο μυαλό του να βγει σε αναζήτηση κάποιων υλικών που χρειαζόταν για να ολοκληρώσει τις χειροτεχνίες του. Ο Mike, αφού ρύθμισε πρώτα το σαζμάν του τούρκικου ποδηλάτου, στερέωσε, δίκην κοτσαδόρου, το καροτσάκι της λαϊκής στη σέλα, και έφυγε σε αναζήτηση των υλικών που χρειαζόταν για το γεύμα των επόμενων δύο ημερών. Όσο για μένα, έβαλα παραμάσχαλα τον φάκελλο με τα έγγραφα του σκάφους και πήρα την άγουσα για το Λιμεναρχείο. Είχα αναλάβει εργολαβικώς, βλέπετε, την "πρακτόρευση" του "Finally my Darling", καθώς ήμουν το μέλος εκείνο του πληρώματος που είχε το προνόμιο να γνωρίζει την ελληνική  γλώσσα και τις παραξενιές των τοπικών Αρχών.

O Col είχε παρατηρήσει, κατά την διάρκεια των τελευταίων ημερών, ότι οι μπαταρίες του σκάφους έμοιαζαν να είναι νεκρές κάθε πρωί. Ενώ δηλαδή φόρτωναν κανονικά την ημέρα, μέσω των φωτοβολταϊκών, του κινητήρα ή της γεννήτριας, το βράδυ έχαναν τη δύναμή τους, μολονότι δεν υπήρχε κατανάλωση ρεύματος! Το μυαλό μου πήγε απ' ευθείας στον Γιώργο Μανούσο, ο οποίος θα έφθανε το άλλο πρωί από το Φρυ της Κάσου στα Πηγάδια εκτελώντας το καθιερωμένο δρομολόγιο της υπέροχης "Κασιώτισας πριγκήπισάς" του.

Πράγματι, το μεσημέρι της επόμενης ημέρας ο Γιώργος ανέλαβε χρέη ηλεκτρολόγου και, αφού ήλεγξε μπαταρίες, καλώδια και inverter, απεφάνθη τελικώς ότι το inverter πρέπει μάλλον να έχει το πρόβλημα. Υπήρχε βεβαίως εφεδρικό, μικρότερης ισχύος, inverter στο σκάφος, το οποίο μπορούσε να εργαστεί όσο το άλλο στήλωνε τα πόδια, αλλά η βλάβη του μεγάλου έπρεπε οπωσδήποτε να επιδιορθωθεί εν όψει και του μεγάλου ταξιδιού. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα τον Καλογεράκη, καθώς θα περνούσαμε αναγκαστικά από το Ηράκλειο...

Το ίδιο βράδυ, νωρίς όπως πάντα, τιμήσαμε δεόντως τα μπιφτέκια που είχε ετοιμάσει ο Mike, σε συνδυασμό με την ψητή φέτα, το σκορδόψωμο και την τροϊκανή σαλάτα που είχα ετοιμάσει εγώ http://www.ribandsea.com/main/index.php/waves/1106-ta-kaname-salata Αυτή η σαλάτα αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους Αυστραλούς, ώστε την επόμενη μέρα έτρωγαν για πρωϊνό αυτή που είχε μείνει από την προηγούμενη! Ήταν πάντως ξεχωριστή απόλαυση να έχουμε τη δυνατότητα barbeque on board, κάτι που χαρήκαμε αρκετές φορές κατά την διάρκεια εκείνου του ταξιδιού από τη Ρόδο μέχρι τα Χανιά.

Όσο για τον υποβρύχιο γαλάζιο φωτισμό της πρύμνης, που είχε τοποθετήσει ο Col στο Marmaris της Τουρκίας αντί 600 ευρώ, χαλάλι του! Τον τρέλαινα κάθε βράδυ στη φωτογράφιση. Η φωτογραφία που τράβηξα άλλωστε εκείνο το σούρουπο στα Πηγάδια, στολίζει ήδη τον πρόλογο αυτού του άρθρου αλλά και την επιφάνεια εργασίας του laptop, έως ότου υπάρξει κάποια άλλη καλύτερη να την αντικαταστήσει...

Για να πω πάντως την αλήθεια έκανα ό,τι μπορούσα για να μείνουμε όσο το δυνατόν λιγότερο στα Πηγάδια. Μπροστά, άλλωστε, ήταν η Κάσος και τίποτε άλλο...

Συνεχίζεται : http://www.ribandsea.com/travels/1520-to-finally-my-darling-stin-kaso