Rib and Sea

Επιμέλεια βίντεο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Περάσαμε το φετινό Πάσχα στην καταπράσινη και πανέμορφη Θάσο. Το μοναδικό νησί του Αιγαίου, συμπεριλαμβανομένων των ερημονησίδων, το οποίο, περιέργως, δεν είχα ποτέ επισκεφθεί μέχρι σήμερα. Η συνεργασία μου όμως με την "Hellenic Seaways", μας έδωσε την ευκαιρία, σε δύσκολη μάλιστα εποχή, να πάμε στα τέλη Απριλίου με το αυτοκινούμενο μέχρι την Καβάλα και από την Κεραμωτή να περάσουμε με "παντόφλα" στον Λιμένα της Θάσου.

Στα Λιμενάρια, στην κορυφή του υψώματος πάνω απ' τον οικισμό, αγναντεύει τη θάλασσα ό,τι απέμεινε απ' το "Παλατάκι" των αρχών του 1900 που στέγαζε τα γραφεία των παλιών μεταλλείων. Το βάφτισαν έτσι οι ντόπιοι λόγω της μεγαλοπρεπούς κατασκευής του. Σχεδιαστής του ήταν ο Ιταλός αρχιτέκτονας Peitro Arigoni και αρχικός ιδιοκτήτης του ο Γερμανός Speidel, ο οποίος ήταν ο ιδιοκτήτης της ομώνυμης μεταλλευτικής εταιρείας, που εγκαταστάθηκε στη Θάσο για να εγκαινιάσει τη σύγχρονη περίοδο της μεταλλευτικής δραστηριότητας του νησιού.

Λειτούργησε σαν κατοικία, αλλά στέγασε και τα γραφεία της επιχείρησης. Από τότε άλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες και χρήσεις ακολουθώντας την ιστορία του τόπου και συμβάλλοντας στην ανάπτυξή του. Όταν την δεκαετία του '60 ήρθε το τέλος της μεταλλευτικής δραστηριότητας, το "Παλατάκι" άρχισε να εγκαταλείπεται. Από το 1982, μετά από μελέτες και με συνεχείς υπουργικές αποφάσεις το "Παλατάκι" χαρακτηρίζεται διατηρητέο μνημείο. Κάποιες φορές μάλιστα ξεκίνησαν προσπάθειες αναστήλωσής του. Οι εργασίες όμως σταμάτησαν και μαζί μ' αυτές και τα όνειρα πως το μεγαλοπρεπές κτίριο θα ζούσε και πάλι ημέρες από το ένδοξο παρελθόν του.

Από τότε βάνδαλοι το λεηλατούν, το καταστρέφουν, λερώνουν τους τοίχους του, μουντζουρώνουν τις διακοσμήσεις του. Το τελειωτικό χτύπημα φαίνεται πως έρχεται τώρα. Σε αντίθεση με τις διεθνείς, εθνικές και ευρωπαϊκες αρχές, που διέπουν τα αρχιτεκτονήματα του είδους του, το "Παλατάκι" βλέπει την αξία του να υποτιμάται λες και κάποιοι να θέλουν να το αποκόψουν από το υπόλοιπο μνημείο και να το καταστήσουν θύμα των οικονομικών μέτρων που επιβάλλονται στην Ελλάδα.

Η πινακίδα που υπάρχει στα Λιμενάρια, και αναφέρεται στο "Παλατάκι" δίνει τις εξής πληροφορίες :

Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης (2000-2006)
Επιχειρησιακό Πρόγραμμα "Ανταγωνιστικότητα"
Συγχρηματοδότηση Έργου 65231
Προϋπολογισμός έργου 600.000 ευρώ
Μελέτη ανάπλασης εγκαταλειμμένου μεταλλείου και κτιριακών - μεταλλουργικών εγκαταστάσεων Περιοχής Λιμεναρίων Θάσου
Φορέας Εκτέλεσης : Ι.Γ.Μ.Ε. - Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών

Μάλιστα! Έμεινε τελικώς η ταμπέλλα για να υπενθυμίζει την ανικανότητα και τη λαμογιά μας. Το έργο ανάπλασης θα ολοκληρωνόταν (υποτίθεται) μέχρι το 2006. Δέκα χρόνια μετά, όχι μόνο δεν έγινε η ανάπλαση, αλλά το "Παλατάκι" λεηλατείται και καταρρέει. Δύο είναι τα ερωτήματα :

1. Δόθηκαν τα 600.000 ευρώ για τα έργα ανάπλασης και, αν δόθηκαν, ποιος τα πήρε;
2. Τόσο δύσκολο είναι να ξηλωθεί αυτή η ταμπέλλα της ντροπής; Εντάξει κύριοι, δεν κάνατε τίποτε, φάγατε ή δεν φάγατε τα χρήματα της ανάπλασης, την ταμπέλλα γιατί την αφήνετε εκεί; Τόσο θράσος πια;

Σημ. : Μέρος του κειμένου προέρχεται από την μουντζουρωμένη ταμπέλλα που υπάρχει στην είσοδο του κτιρίου.

Ευχαριστούμε την "Hellenic Seaways" που μας έδωσε την ευκαιρία να ταξιδεύσουμε δωρεάν μέχρι την Καβάλα. Πληρώσαμε βεβαίως την επιστροφή, αφού αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε οδικώς στο βρωμερόν άστυ λόγω της απεργίας των ναυτικών.