Η Σουηδή Kristina Palten αποφάσισε να διασχίσει, περπατώντας, ένα μεγάλο τμήμα του Ιράν, παραμερίζοντας τις όποιες φυσιολογικές φοβίες και ανασφάλειές της. Χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα, χωρίς να γνωρίζει τι θα συναντήσει. Κάλυψε λοιπόν μια απόσταση 1.144 μιλίων περπατώντας, ήρθε σε επαφή με τους ανθρώπους που συνάντησε στον δρόμο της και πρόσθεσε στις εμπειρίες της ζωής της μια σελίδα που θα μπορούσε να έχει τίτλο : "Έχε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους".
Διερωτώμαι, πάντως, η πορεία της Kristina Palten θα είχε το ίδιο αίσιο τέλος εάν αντί του Ιράν επέλεγε να διασχίσει το Ιράκ ή το Αφγανιστάν;