Κάμερα - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Θυμάμαι πέρυσι, όταν πήγα στη Σκάλα της Καλλονής για το ψάρεμμα της σαρδέλλας, χρειάστηκε να πάρουμε ειδική άδεια απ' το Λιμεναρχείο για τις ανάγκες της βιντεοσκόπησης, επειδή το μέγεθος της σαρδέλλας τη χρονιά εκείνη ήταν μικρό και απαγορευόταν η διάθεσή της στην αγορά http://www.followjoseph.com/index.php/taksidia/19-psarema-sardellas-ston-kolpo-tis-kallonis
Μου είχε λοιπόν μείνει, κατά κάποιο τρόπο, απωθημένο το ψάρεμμα της σαρδέλλας στο κανονικό της μέγεθος, και έτσι, εκμεταλλευόμενος την απουσία της καπετάνισσας στην Κάσο και της δικής μου απόφασης να μην ξαναπάω εκεί, βρέθηκα χάρις στα εισιτήρια που μου χορηγεί η "Hellenic Seaways" στο νησί της Σαπφούς και κατευθύνθηκα αμέσως στη Σκάλα της Καλλονής. Ούτως ή άλλως οι ημέρες που είχα στη διάθεσή μου δεν ήταν πολλές, δεδομένου ότι κατανάλωσα το μεγαλύτερο τμήμα της αδείας μου στη Χίο, τις Οινούσσες και τα Ψαρά.
Μόλις με είδε ο Παναγιώτης Νανίδης, ο πρόεδρος του συλλόγου των επαγγελματιών αλιέων Λέσβου, το πρόσωπό του φωτίστηκε. "Φέτος είσαι τυχερός! Η σαρδέλλα κοντεύει να βγει απ' το νερό! Θα πάμε μαζί για ψάρεμμα και θα δεις!".
Πράγματι, στις 3 μετά τα μεσάνυχτα, με τα σκυλλοτράγουδα να χαλάνε τον κόσμο στο παρακείμενο ορθάδικο, λύσαμε κάβους και ανοιχτήκαμε στο σκοτεινό πέλαγος. Είναι αυτή η θεία αρμονία που μόνο στη θάλασσα μπορεί να νοιώσει κανείς. Ο ήχος της ντηζελομηχανής, με σεγόντο τον παφλασμό του νερού στην κοιλιά του καϊκιού, τα φώτα των οικισμών που τρεμόσβηναν στον ορίζοντα και το φεγγάρι που είχε ήδη αρχίσει να χάνει ημέρες και να σβήνει με είχαν αποσβολώσει...
Είναι κάποιες στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που τα λόγια χάνουν την αξία τους μπροστά σ' αυτό που του χαρίζει απλόχερα η Φύση. Γι' αυτό δεν θα συνεχίσω. Θα αφήσω την εικόνα του βίντεο που ακολουθεί να μιλήσει αυτή. Εγώ θα περιοριστώ να ευχαριστήσω από καρδιάς την "Hellenic Seaways", που μου έδωσε την ευκαιρία να έρθω και πάλι στον ευλογημένο αυτό τόπο, και τα αδέλφια Παναγιώτη και Νίκο Νανίδη για την άψογη φιλοξενία μου στο καίκι της καρδιάς τους.