Τύπωναν διπλά προγράμματα. Ένα με 8ωρα και 5ήμερο για την Επιθεώρηση Εργασίας και ένα με 12ωρα και 6ήμερο για τους εργαζομένους. Τα 12ωρα ξεκίνησαν με τη δικαιολογία της πλάτης στην εταιρεία για να μη χάσει κανείς τη δουλειά του και εξελίχθηκαν σε τιμωρία: «Δεν πιάσατε τον στόχο; 12ωρα όλοι». Ο συνάδελφος που μίλησε στην Επιθεώρηση Εργασίας απολύθηκε αμέσως. Η ελπίδα και η ανάγκη ήταν τα δεσμά των εργαζομένων των Public. Αλλά κάποια στιγμή κάποιοι δεν άντεξαν άλλο. Ενώθηκαν και κινήθηκαν δικαστικά, κερδίζοντας σε έναν πολύ άνισο αγώνα. Η εταιρεία, όμως, αρνείται πάλι να πληρώσει τα δεδουλευμένα τους και έτσι οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να μας μιλήσουν.
Ρεπορτάζ της Τζένης Τσιροπούλου.
Η μαρτυρία του Γ.Ζ.*
Εργαζόμουν οκτώ χρόνια ως τεχνικός (στο service), αρχικά στα Multirama Καλαμάτας και έπειτα στα Public αφότου μετονομάστηκαν -πρόκειται για τον ίδιο όμιλο. Οι εργασιακές συνθήκες δεν ανταποκρίνονταν ποτέ σε αυτό που είχαμε υπογράψει.
Ξεκινούν σήμερα οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί της "αριστερής" ηθικής, της τσίπας, της αξιοπρέπειας, και των λαϊκών αγώνων τόσων δεκαετιών.
Τιμή εκκίνησης: μία (πρωθ)υπουργική καρέκλα.
Πηγή : https://mandatoforos.blogspot.gr/2017/11/blog-post_29.html
Πηγή : http://ixnilatis.org/component/content/article/245-2017-11-21-02-58-50.html
Παρά τις επανειλημμένες παρεμβάσεις μας, προς όλα τα αρμόδια όργανα, για τα μείζονα θέματα της υποθήκευσης της ιδιωτικής και της Δημόσιας περιουσίας των Ελλήνων στην KfW, για τις βαριές ευθύνες που αντιστοιχούν στο ΤΑΙΠΕΔ, όσον αφορά την καταστρατήγηση των κείμενων Ελληνικών και Ευρωπαϊκών διατάξεων στο ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων και για την προσπάθεια τσιμεντοποίησης του Δημόσιου Δάσους του Αστέρα Βουλιαγμένης, οι υποθέσεις αυτές δεν έχουν τύχει της άμεσης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης, εκ μέρους των καθ' ύλην αρμοδίων.
Η Ομάδα Κοινωνικής... Εγρήγορσης (ΟΚΕ) εμμένει στην προσπάθειά της, για να ξετυλιχτεί το κουβάρι της διαφθοράς και της διαπλοκής, που κρύβεται πίσω από τις νομιμοφανείς πράξεις και που έχουν σαν στόχο τη λεηλασία του Δημόσιου πλούτου και τον εμπαιγμό των Ελλήνων πολιτών.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Βγήκαν στην πιάτσα τα ανθρωποειδή και άρχισαν να λεηλατούν ό,τι απέμεινε από το βιός των πλημμυροπαθών στη Δυτική Αττική. Μετά τα ακραία καιρικά φαινόμενα ενέσκηψαν τα ανθρώπινα. Τί ψυχή μπορεί να έχουν αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη;
Ακριβώς όπως ενέσκηψαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετά 40 χρόνια ακραίου πωλητικού αμοραλισμού. Για να λεηλατήσουν ό,τι είχε απομείνει από τους άμωμους και αμόλυντους που θέλουν να ξανακυβερνήσουν με το γνωστό καλαμπούρι του προοδευτικού και δημοκράτη ή του πανέτοιμου να μας βγάλει από την κρίση, στην οποία και το κώμα του μας οδήγησε.
Γράφει η κυρία Ντάνυ Αντανασιώτη στο facebook.
Πριν από 35 χρόνια, ο μηχανικός-πολιτικός Στέφανος Μάνος, ως Υπουργός ΥΧΟΠ (τότε). δημιούργησε την ομάδα ρεμμάτων. Στόχος της ήταν να προστατέψει, καθαρίσει, διανοίξει τα ρέμματα, να δημιουργήσει ζώνες προστασίας και καλαισθησίας, να πολεοδομήσει την παράκτια περιοχή κι' έτσι να δημιουργήσει ασφαλείς συνθήκες απορροής των υδάτων και αναβάθμιση των γύρω περιοχών.
Σαν μέλος αυτής της ομάδας έχω περπατήσει πολλά από αυτά τα ρέμματα. Ρέμματα στα οποία πετούσαν μπάζα, καταπατούσαν και έκτιζαν μέσα σπίτια, έκλειναν με μάντρες, έκαναν σκουπιδότοπους και άλλα πολλά.