Rib and Sea

Σήμερα, λοιπόν, αποφάσισα να πεταχτώ μέχρι την Δ.Ο.Υ. Ηλιούπολης για να παρακαλέσω, σε πρώτη φάση, τον Έφορο να επισπευστεί η διαδικασία της νέας εκκαθάρισης των δηλώσεών μου των οικονομικών ετών 2013-2016 λόγων αναδρομικών συντάξεων : http://www.ribandsea.com/articles/2353-poios-eipe-oti-to-kratos-exei-nootropia-aliti-lathos-symperifora-apateona-exei

Ποιος ήταν ο λόγος που έκανα την σημερινή ακτιβιστική ενέργειά μου στο άντρο της οικονομικής ακολασίας; Μα είναι αυτονόητος. Δεν είναι δυνατόν να καλείται ο πολίτης να καταβάλλει εγκαίρως τον φόρο εισοδήματος και να απειλείται με τοκογλυφικά επιτόκια, σε περίπτωση που δεν θα έχει την δυνατότητα να είναι συνεπής, και το Κράτος (ποιο Κράτος;) να μην του πληρώνει ή να μην συμψηφίζει αυτά που του οφείλει χωρίς μάλιστα να του καταβάλει ένα στοιχειώδες επιτόκιο για την καθυστέρηση!

Τον Έφορο δεν κατάφερα να τον βρω γιατί η υφισταμένη του, όταν άκουσε τον λόγο της επίσκεψής μου, μου συνέστησε να μιλήσω με την προϊσταμένη του Τμήματος Εισοδήματος, όπερ και έκανα. Εκείνη, στο ερώτημά μου πότε θα γίνει η εκκαθάριση των δηλώσεών μου, απάντησε ότι το "σύστημα" δεν έχει ανοίξει ακόμη και ότι εκκρεμούν εκκαθαρίσεις οι οποίες κατετέθησαν πέρυσι! Δεν κρατήθηκα :

"Περίεργο είναι αυτό το σύστημα. Ανοίγει όταν το Κράτος έχει λαμβάνειν και παραμένει κλειστό όταν πρέπει να πληρώσει".

"Δεν με πιστεύετε;", ρώτησε η προϊσταμένη.

"Μα και βέβαια σας πιστεύω. Δεν είπα ότι κρατάτε εσείς το σύστημα κλειστό. Προφανώς το κρατούν κλειστό αυτοί που θέλουν να εμφανίζουν "πρωτογενές πλεόνασμα". Όταν κρατάς στο ταμείο σου χρήματα που οφείλεις και πρέπει να τα πληρώσεις, έχεις πλεόνασμα. Όχι όμως πρωτογενές".

Κάτι ψιθύρισε η προϊσταμένη, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αλλά δεν της άφησα περιθώρια :

"Το λιγότερο που θα πρέπει να κάνετε είναι να γίνει εγκαίρως η εκκαθάριση ώστε να γίνει συμψηφισμός την ημέρα που θα έρθω να πληρώσω τον φόρο εισοδήματος. Σας οφείλω διακόσια ευρώ, μου οφείλετε πεντακόσια, μου δίνετε 300 ευρώ και είμαστε εντάξει".

Τι να κάνει η γυναίκα; "Κάνετε μια αίτηση και δώστε την στο πρωτόκολλο", αρκέστηκε να πει κουρασμένη από το πρέσινγκ που της έκανα...

Και τώρα δεν υπάρχει τίποτε άλλο να κάνω παρά να περιμένω να γίνει εγκαίρως η εκκαθάριση. Αν δεν γίνει, σκέφτομαι να μην πληρώσω τον φόρο εισοδήματος και να τους πάω στα φορολογικά δικαστήρια.  Ούτως ή άλλως συνταξιούχος είμαι. Αργόσχολος δηλαδή. Θα βρω ένα φίλο δικηγόρο να με βοηθήσει, χωρίς να πάρει αμοιβή, δεν θα βρω; Τους δικαστές φοβάμαι που είναι δικοί τους...

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι τι θα κάναμε αν ζούσαμε σε μία νορμάλ χώρα. Η ζωή μας θα ήταν τόσο ανιαρή...