Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Την είδηση διάβασα προχθές βράδυ στο makpress : http://makpress.blogspot.gr/2017/01/blog-post_62.html

Άφησε την τελευταία του πνοή 4 ώρες πριν απέλθει το 2016. Την ώρα που πολλές χιλιάδες Αθηναίων και μη  έβαζαν τα καλά τους για να υποδεχθούν τον νέο χρόνο παρέα με Μαζωνάκη, Σάκη, Νταλάρα κ.λπ. αντί € 150/φιάλη κρασιού. Μάταια περίμενα να ακούσω την είδηση από κάποιο κανάλι ή ραδιόφωνο.

Η αρμοδία, λέει, του Δήμου απεφάνθη ότι μάλλον πρόκειται για τοξικομανή, δηλαδή ότι πέθανε από τις ουσίες και δεν του έφταιγε η έλλειψη στέγης και το ψοφόκρυο.  Της την πέφτει ιατροδικαστής τις λέγων ότι στατιστικώς το 60% των αστέγων είναι τοξικομανείς. Και με το δίκηο του.

Ακόμη ηχούν στ’ αυτιά μου οι κλαυθμοί και οι οδυρμοί για την απώλεια του Τζωρτζ Μάικλ, αλλά και ο απολογισμός των «μεγάλων» της Τέχνης που μας άφησαν χρόνους μέσα στο 2016. Μερικές δεκάδες εκατομμυρίων  δολαρίων η κληρονομία εκάστου. Επαύλεις, τραπεζικοί λογαριασμοί, επενδύσεις κ.λπ. Έριδες μεταξύ των κληρονόμων κ.λπ. μονοπωλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για τους εξωφρενικά χλιδάτους εστεγασμένους θανόντες.

Προ μηνός περίπου τα ΜΜΕ ησχολούντο επί ημέρες με τον θάνατο της γιαγιάς πρόσφυγα [;] και της εγγονής της στη Λέσβο. Κλαυθμοί και οδυρμοί για το ανάλγητο κράτος που δεν διαθέτει τις αναγκαίες υποδομές για την άνετη και ασφαλή διαβίωση των προσκεκλημένων της κερα-Τασίας, οι οποίοι προσέρχονται εσχάτως ακόμη και από τη νότιο Αμερική.
Οι αντιεξουσιαστές που έκαιγαν την ελληνική σημαία την 17.11.2016 δεν   διαδήλωσαν διαμαρτυρόμενοι για τον θάνατο του αστέγου. Δεν κάηκε η Αθήνα για τον θάνατο του αστέγου. Διότι τον άστεγο δεν πυροβόλησε «μπάτσος» τις. Ούτε λαθρομετανάστης ήταν, για να τον κλάψουν τ’ «αδέλφια» του. Ούτε φασίστας ήταν, για να στήσουν δίπλα του ινδιάνικο χορό οι 15-20 άεργοι που αράζουν κάθε μέρα έξω από το δικαστήριο, όπου δικάζεται η ΧΑ. Ένα κοκκαλωμένο από το κρύο  κορμί σε κάποιο πεζοδρόμιο ήταν.  

Γκαζάκια, όμως, τοποθέτησαν άγνωστοι [;] στο σπίτι της Προέδρου κάποιας Αρχής, η οποία Αρχή, όπως και οι άλλες, καταπιέζουν τον λαό εντελώς αντιδημοκρατικά. Και στου κυρ-Αλέκου το σπίτι έβαλαν γκαζάκια. Και στης εισαγγελέως Τσατάνη το σπίτι έβαλαν μπόμπα. Και ….., και ….., και ……Όχι επειδή το σύστημα παράγει και αστέγους και τοξικομανείς, αλλά για τη δημοκρατία και την πάταξη του φασισμού ρε γαμώ το!

Και μετά ξαναπέσαμε από τα σύννεφα. Επειδή λέει η Novartis έδινε προμήθειες σε γιατρούς, για να συνταγογραφούν τα φάρμακά της. Μήπως διοργάνωνε και πολυπληθή ιατρικά συνέδρια σε εξωτικούς προορισμούς με όλα πληρωμένα δια την πρόοδον της επιστήμης με τις επιστημονικές ανακοινώσεις που πραγματοποιούνταν στη διάρκειά τους; Αν μάθω ότι έκανε και αυτό, θα πεθάνω. Και ήταν μόνον αυτή; Εκείνο το επάγγελμα του «ιατρικού επισκέπτη» τί απέγινε; Ασκείται ακόμη; Ούτε ο ιατρός του ΕΣΥ και υπουργός Πολάκης τα εγνώριζε όλα αυτά. Κι’ αυτός έμεινε με το στόμα ανοιχτό. «Πότε θ’ αδειάσουν πια αυτά τα σύννεφα;» [Αραβαντινός, Αρχιφύλαξ Κορυδαλλού, διερωτήθη προ ετών].