Rib and Sea

Επιμέλεια - Σχόλια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Θα θυμάστε ότι πολύς ντόρος έγινε και με ιδιαίτερη επισημότητα υπεγράφη το περιβόητο "Μνημόνιο Πολιτικής Προστασίας", μεταξύ του τότε υφυπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Πάνου Καμμένου, των Ομίλων Φουσκωτών Σκαφών και της υπό ίδρυσιν Ομοσπονδίας, κατά την διάρκεια της "Τέταρτης Πανελλήνιας Συγκέντρωσης", η οποία έλαβε χώρα στη Σύρο τον Ιούνιο του 2008.

Κάποιοι ψίθυροι διέρρευσαν ωστόσο, προσφάτως, σχετικώς με το κατά πόσον το Μνημόνιο αυτό υφίσταται ή ήταν απλώς ένα πυροτέχνημα, αφ' ενός μεν στην προσπάθεια κάποιου πολιτικού να κερδίσει πόντους στο Κόμμα του και να αυξήσει τις πιθανότητες επανεκλογής του (λέγε με ψήφο), αφ' ετέρου στην προσπάθεια κάποιων "προεδρείων" να εντυπωσιάσουν, υπογράφοντας πομπώδη Μνημόνια χωρίς όμως ουσιαστικό αντίκρυσμα. Αιωρείται επίσης η εύλογη απορία : έχει το Μνημόνιο αυτό αξία στην πράξη ή απλώς υπεγράφη, ένθεν κακείθεν (υφυπουργός - προεδρεία συλλόγων - υπό ίδρυσιν ομοσπονδία) για λόγους (και μόνον) εντυπωσιασμού και δημοσίων σχέσεων;

Με οδηγό το δημοσιογραφικό μου λοιπόν ένστικτο και "βίτσιο", αποφάσισα να διερευνήσω την υπόθεση αυτή και να εκμαιεύσω υπεύθυνες απαντήσεις ώστε, και παρανοήσεις να μην υπάρχουν, και η ιστορία αυτή να λειτουργήσει υπέρ των συνανθρώπων μας, οι οποίοι τυχόν θα κινδυνεύσουν στο μέλλον, και να μη σκάσει η εθελοντική προσφορά βοήθειας στη θάλασσα σαν μια ακόμη σαπουνόφουσκα από τις τόσες που κατά καιρούς εκπέμπουν τα διάφορα υπουργεία, τα προεδρεία και οι ομοσπονδίες, χάριν ψηφοθηρίας και εντυπωσιασμού, αντιστοίχως, και να μην τρέχουμε μετά να σώσουμε τους... διασώστες!

Θα πρέπει, κατ' αρχάς, να πω ότι η ιστορία αυτή, περί εθελοντών διασωστών και Πολιτικής Προστασίας, δεν είναι και τόσο καινούργια. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα απ' την αρχή. Στις 11 Ιανουαρίου του 1993 λοιπόν, επηρεασμένος από τον τραγικό και άδικο χαμό ένδεκα ναυτικών ανοικτά του Κάβο Μαλιά, έστειλα την ακόλουθη επιστολή προς τον Θάλαμο Επιχειρήσεων του Υ.Ε.Ν. (δημοσιεύτηκε στο τεύχος Μαρτίου 1993 του περιοδικού "Βυθός", ενώ ανάλογη μνεία έγινε και στο φύλλο της εφημερίδας "Το Βήμα", την Κυριακή 29 Οκτωβρίου του 2000).

Προς το Υ.Ε.Ν.
Θάλαμος Επιχειρήσεων.

Αθήνα 11 Ιανουαρίου 1993 - Αριθ. Πρωτοκ. 113

Κύριοι,

Με αφορμή τον άδικο και τραγικό χαμό των δεκαεπτά Ελλήνων και ξένων ναυτικών που επέβαιναν στο πλοίο "ΚΟΤΥ Ι", που ναυάγησε στα ανοικτά του κάβου Μαλέα προσφάτως, και προκειμένου η μεγάλη ελληνική ναυτική οικογένεια να μη θρηνήσει και πάλι στο μέλλον νέα θύματα, θα ήθελα να σας γνωστοποιήσω την ακόλουθη σκέψη-πρόταση.

Με δεδομένη την αφιλοκερδή προσφορά ναυαγοσωστικών υπηρεσιών από έμπειρους χειριστές ταχυπλόων φουσκωτών σκαφών, δεν μένει στο Υ.Ε.Ν. τίποτε άλλο ειμή μόνο να έχει σε ετοιμότητα μερικά φουσκωτά σκάφη σε περιοχές που στατιστικά αναφέρθηκαν στο παρελθόν σαν περιοχές με τα περισσότερα ναυάγια, όπως π.χ. το ακρωτήριο Καφηρέας (Κάβο Ντόρο), η περιοχή της Κρήτης κ.λπ., έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους εθελοντές αυτούς ναυαγοσώστες να επιβαίνουν στα σκάφη αυτά αμέσως μόλις ειδοποιηθούν και να σπεύδουν έγκαιρα στον τόπο του ναυαγίου.

Είναι γνωστό ότι τα μόνα σκάφη που μπορούν να προσφέρουν παρόμοιες υπηρεσίες στη θάλασσα, είναι τα φουσκωτά. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι προηγμένες χώρες στην Ευρώπη, όπως η Μεγ. Βρετανία, βασίζουν κατά ένα μεγάλο μέρος τη ναυαγοσωστική τους ικανότητα στα σκάφη αυτά που από την φύση τους είναι : α) Αβύθιστα β) Ευέλικτα γ) Ταχύτατα και δ) Συμπεριφέρονται πολύ καλύτερα, σε σύγκριση με άλλου τύπου σκάφη, σε κυματώδη θάλασσα.

Ένα ακόμη στοιχείο που συνηγορεί στην χρησιμοποίηση των φουσκωτών σκαφών ως ναυαγοσωστικών, είναι το κόστος αγοράς των και το, ανάξιο λόγου, κόστος συντήρησής των. Για την επάνδρωσή τους το Υ.Ε.Ν. μπορεί να βασίζεται στην εθελοντική προσφορά ατόμων που έχουν ειδικευτεί στη χρήση τους και που θα είναι πρόθυμα ανά πάσα στιγμή να σπεύσουν στον τόπο του ναυαγίου, προκειμένου να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Το πρόσφατο ναυάγιο του "ΚΟΤΥ Ι" απέδειξε την ακαταλληλότητα των διαθέσιμων σωστικών μέσων με εκείνες τις καιρικές συνθήκες και σαν παράδειγμα επιτρέψτε μου να αναφερθώ στο αεροπλάνο που πετούσε άσκοπα πάνω από το σημείο του ναυαγίου, ανήμπορο να προσφέρει κάποιο είδος βοήθειας, την ατυχή (για να μη χρησιμοποιήσω κάποια άλλη έκφραση) προσέγγιση του παρεπλέοντος πλοίου "ΚΡΗΤΗ ΓΟΥΕΪΒ", που έχοντας προφανώς την σωσίβια λέμβο, στην οποία επέβαινε αριθμός ναυαγών, στο προσήνεμο μέρος του, προκάλεσε ρήγμα σ' αυτήν, με αποτέλεσμα να την βυθίσει και να πνιγούν οι επιβαίνοντες!

Να αναφέρω ακόμη την άσκοπη, κατά την ταπεινή μου γνώμη, αποστολή του ρυμουλκού "ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ", που ξεκινώντας από το Λαύριο χρειαζόταν τουλάχιστον 6-7 ώρες για να φτάσει στον τόπο του ναυαγίου, ενώ ένα φουσκωτό θα χρειαζόταν μόλις τριάντα λεπτά της ώρας ξεκινώντας από τη Νεάπολη της Λακωνίας, επί παραδείγματι. Αν λάβετε μάλιστα υπ' όψη σας τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες εκείνης της ημέρας, τότε γίνεται ακόμη πιο εύκολα κατανοητή η επιχειρηματολογία μου.

Επειδή δεν συνηθίζω να μιλώ άσκοπα και επειδή γνωρίζω πόσο γραφειοκρατικές και δυσκίνητες είναι οι διαδικασίες στην Κρατική μηχανή, παρακαλώ μην αγνοήσετε τις προτάσεις μου. Αν πιστεύετε ότι δεν αξίζει τον κόπο να τις λάβετε υπ' όψη σας, μη διστάσετε να μου γνωρίσετε το σκεπτικό σας. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή θεωρείτε κι' εσείς ότι οι σκέψεις μου αυτές έχουν κάποια λογική βάση και μπορούν να τεθούν σε εφαρμογή, μη διαστάσετε και πάλι να με καλέσετε για περισσότερες λεπτομέρειες. Εγώ και οι φίλοι μου σ' όλη την Ελλάδα είμαστε στη διάθεσή σας, ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΣ και ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ.

Με τιμή
Ιωσήφ Ι. Παπαδόπουλος
Δημοσιογράφος

Ο τμηματάρχης του Θαλάμου Επιχειρήσεων Πλωτάρχης Ηλίας Τάσσος, έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για το περιεχόμενο της επιστολής μου και υπεσχέθη να μην τη βάλει στο αρχείο. Πράγματι, επτά μόλις ημέρες αργότερα, στις 18 Ιανουαρίου του 1993, ο πλοίαρχος Λ.Σ. κ. Γ. Τζούλης, Δ/ντής Ασφαλείας Ναυσιπλοίας του Υ.Ε.Ν., μου έστειλε απαντητική επιστολή στην οποία αφού με ευχαρίστησε για το ενδιαφέρον και τον προβληματισμό μου για την καλύτερη και ευρύτερη παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης κινδυνευόντων ανθρώπων στη θάλασσα, αποδέχθηκε με ευχαρίστηση τη διάθεσή μου για εθελοντική προσωπική συμμετοχή, εμού και των φίλων μου, για τον σκοπό αυτό. Με πληροφόρησε, συγχρόνως, ότι μπορούσαμε να έρθουμε σε επαφή, είτε με την υπηρεσία του Υ.Ε.Ν., είτε με τις κατά τόπους Λιμενικές Αρχές, για την ένταξη σ' αυτές ως εθελοντές ναυαγοσώστες.

Το περιοδικό "Βυθός", αγκαλιάζοντας και εκτιμώντας τότε την πρωτοβουλία μου εκείνη, κάλεσε όσους είχαν την επιθυμία αλλά και την δυνατότητα να ενταχθούν εθελοντικώς στο έμψυχο δυναμικό του Θαλάμου Επιχειρήσεων του Υ.Ε.Ν., να συμπληρώσουν ένα σχετικό έντυπο και να το ταχυδρομήσουν στο περιοδικό. Κάποιοι ανταποκρίθηκαν αμέσως και ο πρώτος κατάλογος περιελάμβανε τα ονόματα των : Παπαδόπουλου Ιωσήφ και Αθανασιάδη Κωνσταντίνου, από την Αθήνα και τον Πειραιά αντιστοίχως, Ανδριόπουλου Ανδρέα και Χριστόφορου Δουραμάνη από την Πάτρα, Γιάννη Δεληπούλιου από την Θεσσαλονίκη, Κων/νου Μπούμπουκα και Κων/νου Νεράντζη από την Κέρκυρα, Σταύρου Βαμβουνάκη και Παύλου Σταυρουλάκη από τα Χανιά της Κρήτης.

Οι μήνες όμως περνούσαν χωρίς να γίνει η παραμικρή κίνηση εκ μέρους του Υ.Ε.Ν. Τον Ιανουάριο του 1994 λοιπόν, έστειλα για δημοσίευση την ακόλουθη επιστολή στο περιοδικό "Βυθός".

Κύριε Διευθυντά,

Θα ήθελα μέσα από τις στήλες του περιοδικού "Βυθός", που αγκάλιασε την πρωτοβουλία μου για την δημιουργία ομάδας εθελοντών ναυαγοσωστών, να ενημερώσω τους φίλους που εξέφρασαν την επιθυμία να ενταχθούν στην ομάδα αυτή, για την πορεία της πρότασής μου που κατετέθη στον Θάλαμο Επιχειρήσεων του Υ.Ε.Ν. με την επιστολή μου της 11.1.93, η οποία και δημοσιεύτηκε στο τεύχος Μαρτίου 1993 του περιοδικού "Βυθός".

Όπως λοιπόν είναι ήδη γνωστό, το Υ.Ε.Ν. αρχικά εκδήλωσε ενδιαφέρον, απαντώντας στην πρότασή μου με την επιστολή της 18.1.93, η οποία δημοσιεύτηκε κι' αυτή το ίδιο τεύχος του περιοδικού. Έκτοτε μεσολάβησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με συνεχείς επισκέψεις μου στο Υ.Ε.Ν. στην προσπάθειά μου η αρχική πρόταση να μη μείνει μόνο στα χαρτιά, αλλά να υπάρξει συνέχεια και να εξευρεθούν λύσεις στα επιμέρους προβλήματα που ενδεχομένως θα παρουσιάζονταν κατά την διάρκεια των ενεργειών για την συγκρότηση αυτής της ομάδας που θα ήταν ενταγμένη στο δυναμικό του Θαλάμου Επιχειρήσεων.

Δυστυχώς, οι αργοί ρυθμοί και οι γραφειοκρατικές διαδικασίες των Δημοσίων Υπηρεσιών, που όπως φαίνεται ανθούν και στο Υ.Ε.Ν., δεν απέφεραν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, καμμία λύση στα θέματα που έθεσα, όπως π.χ. της διοργάνωσης ενημερωτικού σεμιναρίου πάνω σε θέματα διάσωσης, της κάλυψης των εξόδων καυσίμου, της παροχής διευκολύνσεων από τα κατά τόπους λιμεναρχεία, την άμεση και χωρίς προσκόματα καθέλκυση των σκαφών στη θάλασσα κ.λπ. Αντ' αυτών, ο νέος υπουργός Ε.Ν. κ. Γ. Κατσιφάρας, έστειλε επιστολή με ημερομηνία 14.10.93, στην οποία μεταξύ άλλων ευχαριστεί το περιοδικό για την πρωτοβουλία του και αναφέρεται σε γενικές κατευθύνσεις πάνω σε θέματα διάσωσης, κατέληξε δε ως εξής : "Ως εκ τούτου είναι ευχαρίστως δεκτή κάθε διάθεση εθελοντικής προσωπικής συμμετοχής ή συνεισφοράς μέσων για τον σκοπό αυτό και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να έρχονται σε συνεννόηση με τις κατά τόπους Λιμενικές Αρχές, προκειμένου να ενταχθούν σ' αυτές ως εθελοντές ναυαγοσώστες".

Όπως γίνεται αντιληπτό, το Υ.Ε.Ν. μετά από ένδεκα μήνες σιωπής, αοριστολογεί μη απαντώντας σε συγκεκριμένες προτάσεις και ετοιμοπόλεμη ομάδα εθελοντών ναυαγοσωστών, κάνοντας ευχολόγια και αποφεύγοντας να προτείνει λύσεις στο πρόβλημα των καυσίμων, των λιμενικών διευκολύνσεων, των σεμιναρίων κ.λπ. Αισθάνομαι έτσι την ανάγκη, μέσω του περιοδικού, να "απολογηθώ" στους φίλους εθελοντές ναυαγοσώστες για λογαριασμό του Υ.Ε.Ν., για τους ένδεκα αυτούς μήνες απραξίας, και να κάνω για άλλη μια φορά την διαπίστωση πως μερικά πράγματα είναι δυστυχώς πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθούν όταν πρέπει να περάσουν μέσα από τις χρονοβόρες και γραφειοκρατικές Κρατικές Υπηρεσίες. Όταν κάποια στιγμή το Υ.Ε.Ν. επανέλθει στην πρότασή μου με συγκεκριμένες απαντήσεις στα συγκεκριμένα ερωτήματά μου, τότε επιφυλάσσομαι να ενημερώσω με προσωπικές επιστολές τους ενδιαφερόμενους φίλους εθελοντές ναυαγοσώστες για τις ενέργειες που πρόκειται να ακολουθήσουν.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Ιωσήφ Ι. Παπαδόπουλος.

Μ' αυτόν τον τρόπο λοιπόν έπεσε ο σπόρος για την δημιουργία του περιβόητου Μνημονίου Πολιτικής Προστασίας, το οποίο υπεγράφη πριν από δύο χρόνια στη Σύρο, και του οποίου την ύπαρξη αγνοούν σήμερα οι Υπηρεσίες του μετονομασθέντος σε Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Υ.Ε.Ν. και Ν.Π., επιστρέφοντας εκεί που είχαμε μείνει δεκαεπτά χρόνια πριν! Και γιατί το λέω αυτό; Να γιατί.

Προς το
Υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας (πρώην Υ.Ε.Ν. και Ν.Π.)

Αθήνα, 31 Μαρτίου 2010 -  Αρ. Πρωτοκ. 1223, 31.3.2010/Δ.Α.Ν.

Θέμα : Πρόγραμμα Πολιτικής Προστασίας.

Κύριοι,

Κατά την διάρκεια της "Τέταρτης Πανελλήνιας Συγκέντρωσης Φουσκωτών Σκαφών", η οποία πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2008 στη Σύρο, υπεγράφη Μνημόνιο Πολιτικής Προστασίας μεταξύ του τότε υφυπουργού Ε.Ν. και Ν.Π. κ. Πάνου Καμμένου και των προεδρείων των συλλόγων που έλαβαν μέρος σ' εκείνη την εκδήλωση. Θα ήθελα, για την ενημέρωση των αναγνωστών του διαδικτυακού περιοδικού www.ribandsea.com, να μου γνωρίσετε το περιεχόμενο του ως άνω Μνημονίου καθώς και την διαδικασία που μπορεί και πρέπει να ακολουθήσει ο ιδιοκτήτης ενός φουσκωτού σκάφους, ο οποίος δεν είναι μέλος αυτών των συλλόγων, προκειμένου να υπογράψει και να ενταχθεί κι' αυτός στο Πρόγραμμα Πολιτικής Προστασίας.

Με τιμή
Ιωσήφ I. Παπαδόπουλος

Δύο εβδομάδες αργότερα έλαβα την ακόλουθη απάντηση.

Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Λιμενικό Σώμα
Γενική Γραμματεία Ασφάλειας Ναυσιπλοίας
Τμήμα Β'

Πειραιάς, 13/4/2010 - Αρ. Πρωτοκ. 3222.5/01/10

Προς κ. Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Θέμα : Απάντηση σε επιστολή.

Σχετ. : Η από 31-03-2010 επιστολή εκδότη του διαδικτυακού περιοδικού "Rib and Sea".

Σε απάντηση της από 31ης Μαρτίου 2010 επιστολής σας, σας γνωρίζουμε τα κάτωθι :

1. Το Λιμενικό Σώμα, μέσω των κατά τόπους Λιμενικών Αρχών, έχει αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο δίκτυο αντιμετώπισης περιστατικών έρευνας και διάσωσης. Η κάθε Λιμενική Αρχή αποτελεί και παράκτιο σταθμό "έρευνας-διάσωσης" και οφείλει να εκπονεί και να τηρεί επικαιροποιημένο το "Τοπικό Σχέδιο Έκτακτης Ανάγκης Λιμενικής Αρχής" για περιστατικά Ναυτικών Ατυχημάτων, ανάλογα με τις ιδιατερότητες της περιοχής δικαιοδοσίας της.
2. Στο σχέδιο αυτό προβλέπεται και η καταγραφή των εθελοντικών ομάδων διάσωσης, των ναυταθλητικών και αλιευτικών συλλόγων, αλλά και των μεμονωμένων ιδιωτών που έχουν τη δυνατότητα και επιθυμούν να συνδράμουν σε περιστατικά "έρευνας και διάσωσης", όταν τους ζητηθεί. Η κατοχή κάποιου σκάφους, όπως και η ναυτική εμπειρία, είναι σημαντικοί παράγοντες που λαμβάνονται υπόψη, καθώς οι εθελοντές καλούνται να συνδράμουν υπό τον συντονισμό των Λιμ. Αρχών συνήθως σε περιστατικά, των οποίων τα χαρακτηριστικά και οι επιμέρους εξελίξεις καθιστούν πρόσφορη την παρουσία και ενεργό συμμετοχή αυτών.
3. Ο κάτοχος λοιπόν ενός φουσκωτού ή άλλου σκάφους που κρίνει ότι δύναται να συνδράμει σε τέτοιου είδους περιστατικά, μπορεί να απευθυνθεί στην πλησιέστερη Λιμενική Αρχή όπου ναυλοχεί το σκάφος του και να ζητήσει να ενταχθεί στο ανωτέρω Σχέδιο, παρέχοντας τα στοιχεία του σκάφους του, καθώς και τηλέφωνα επικοινωνίας.
4. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η συμμετοχή στο "Τοπικό Σχέδιο έκτακτης Ανάγκης Λιμενικής Αρχής", παρότι είναι αναμφισβήτητα ευπρόσδεκτη, θα πρέπει να είναι προϊόν ώριμης σκέψης, τόσο για τις δυνατότητες και τις γνώσεις γύρω από τη θάλασσα, όσο και για τη διαθεσιμότητα, όταν ζητηθεί η συνδρομή σε περιστατικά "Έρευνας και Διάσωσης".
5. Το ΥΠτΠ, σε συνεργασία με το ΥΠΕΣΔΑ/Γ.Γ. ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ και το ΥΠΕΠΘ/Γ.Γ.Ε.Ε., συμμετέχει στο εθελοντικό πρόγραμμα "ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΛΟΥΣ", στα πλαίσια του οποίου γίνονται εκπαιδευτικά σεμινάρια αλλά και επιδείξεις ναυαγοσωστικής σε εθελοντές, σε όλη την Ελλάδα.
6. Παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση.

Ο Διευθυντής ΔΑΝ
Πλοίαρχος Λ.Σ. Τσαγκάρης Κ.

Δεν ξέρω που καταλήξατε εσείς, μετά από όλα αυτά, εγώ όμως κατέληξα στα εξής εύλογα και ασφαλή συμπεράσματα.

1. Ομαδικό Μνημόνιο Πολιτικής Προστασίας, εκ των πραγμάτων, δεν υφίσταται, ούτε μπορεί να λειτουργήσει στην πράξη. Η ευθύνη που αναλαμβάνει οικειοθελώς και με την υπογραφή του ο κάτοχος ενός φουσκωτού σκάφους, ο οποίος θέλει να ενταχθεί στο "Πρόγραμμα Έρευνας,  και Διάσωσης" είναι ατομική και αποτελεί εντελώς προσωπική του υπόθεση. Όλα τα υπόλοιπα είναι φανφάρες και πανηγύρια που επιστρατεύονται για το θεαθήναι, το χειροκρότημα, την ψηφοθηρία των εκάστοτε διαχειριστών της εξουσίας και τις δημόσιες σχέσεις "κατ' επάγγελμα" προέδρων μη κερδοσκοπικών σωματείων. Ουδείς πρόεδρος συλλόγου η ομοσπονδίας είναι σε θέση να δεσμεύσει με την υπογραφή του τα μέλη (του συλλόγου ή της ομοσπονδίας) ότι θα βοηθήσουν, όταν τους ζητηθεί, εφ' όσον δεν έχουν τα ίδια τα μέλη αυτοδεσμευτεί με την υπογραφή τους.

2. Στην υπ' αρ. 4 παράγραφο της πιο πάνω επιστολής δίδεται με σαφήνεια ο βαθμός σοβαρότητας του πρώτου μου συμπεράσματος : "Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η συμμετοχή στο "Τοπικό Σχέδιο Έκτακτης Ανάγκης Λιμενικής Αρχής", παρότι είναι αναμφισβήτητα ευπρόσδεκτη, θα πρέπει να είναι προϊόν ώριμης σκέψης, τόσο για τις δυνατότητες και τις γνώσεις γύρω από τη θάλασσα, όσο και για τη διαθεσιμότητα, όταν ζητηθεί η συνδρομή σε περιστατικά "Έρευνας και Διάσωσης". Φαντάζεται λοιπόν κανείς, ας πούμε, έναν από αυτούς τους ημιμαθείς - ξερόλες - αδαείς - παντογνώστες όψιμους "καπετανέους" να συμμετέχει σε μια τέτοιου είδους έρευνα και διάσωση και να στερείται παντελώς γνώσεων ναυτιλίας, να μη γνωρίζει τους βασικούς κόμπους, να μη διαθέτει στοιχειώδεις γνώσεις παροχής πρώτων βοηθειών, να μην ξέρει πώς να προσεγγίσει και να περισυλλέξει ένα ναυαγό ή πώς να κουμαντάρει το σκάφος του σε ακραίες καιρικές συνθήκες; Το Λιμενικό Σώμα ρίχνει απλώς το μπαλλάκι στους εθελοντές και νίπτει τας χείρας του. Αυτό έκανε άλλωστε και ο κ. Γ. Κατσιφάρας τον Οκτώβριο του 1993 απαντώντας στην επιστολή μου. Τίποτε δεν άλλαξε από τότε, πλην της βαρύγδουπης τελετής υπογραφής ενός, ανύπαρκτου σήμερα, "Μνημονίου Πολιτικής Προστασίας" στη Σύρο τον Ιούνιο του 2008. Και όταν, ο μη γένοιτο, συμβεί κάποιο ναυάγιο, τότε θα τρέχουμε όλοι και πάλι πανικόβλητοι...

3. Ουδεμία μνεία έγινε επίσης για την παροχή καυσίμων στους εθελοντές. Ένα Κράτος που σπαταλά το δημόσιο χρήμα στις προμήθειες (και όχι μόνο) με αδιαφανείς διαδικασίες, δέχεται την εθελοντική προσφορά των πολιτών αλλά, συγχρόνως, ζητά να πληρώσουν οι ίδιοι το κόστος των καυσίμων τους! Γιατί δεν τίθεται βεβαίως θέμα εάν η απόσταση του πεδίου έρευνας και διάσωσης απέχει μερικά μόνο ναυτικά μίλια από τη βάση του φουσκωτού σκάφους, όπως συνέβη στην περίπτωση του "Θεόφιλος" που προσάραξε πέρυσι έξω απ' τη Χίο και έσπευσαν να βοηθήσουν οι φίλοι του "Ο.Φ.Σ. Χίου". Στην περίπτωση όμως που ο κάτοχος ενός σκάφους θα κληθεί να επιχειρήσει σε απόσταση πενήντα ή και εκατό ακόμη ναυτικών μιλίων από τη βάση του, ποιος θα επιβαρυνθεί με το δυσβάστακτο κόστος των καυσίμων που θα προκύψει; Και ποιος θα έχει την δυνατότητα να ανταπεξέλθει σ' αυτό κάτω από τις σημερινές δύσκολες οικονομικές συνθήκες, με την τιμή της βενζίνης να πλησιάζει επικίνδυνα την "οροφή" των δύο ευρώ ανά λίτρο;

Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος που η Γενική Γραμματεία Ασφάλειας Ναυσιπλοίας αναφέρει στην απαντητική της επιστολή ότι "η συμμετοχή του εθελοντή θα πρέπει να είναι προϊόν ώριμης σκέψης , τόσο για τις δυνατότητες και τις γνώσεις του γύρω από τη θάλασσα, όσο και για τη διαθεσιμότητά του όταν ζητηθεί η συνδρομή του..."

Όσοι λοιπόν έχετε την επιθυμία και την ευαισθησία να ενταχθείτε σ' αυτές τις ομάδες έρευνας και διάσωσης, κάνετε πρωτίστως έναν αυτοέλεγχο, καταδυθείτε βαθειά στα ενδότερα του εαυτού σας και αναρωτηθείτε εάν είστε διατεθιμένος και μπορείτε να ανταπεξέλθετε στις ακραίες ενδεχομένως συνθήκες μιας διάσωσης στη θάλασσα. Ελέγξτε στη συνέχεια εάν έχετε την οικονομική δυνατότητα να επιβαρυνθείτε με το κόστος του καυσίμου που θα προκύψει, βεβαιωθείτε ότι έχετε τον χρόνο, το "τσαγανό" και τις γνώσεις για να πάρετε μέρος σε μια τέτοια επιχείρηση, η οποία ίσως θέσει σε κίνδυνο ακόμη και τη δική σας ζωή και μετά, βέβαιος πια, δηλώστε συμμετοχή στο "Πρόγραμμα Έρευνας και Διάσωσης". Το βέβαιο είναι ότι δεν χρειάζεται να είστε μέλος κάποιου συλλόγου για να γίνει δεκτή η αίτησή σας από το Λιμεναρχείο της περιοχής σας.