Είναι πλέον γνωστό ότι μπορεί μεν η Ελλάδα κάποιες φορές να πεθαίνει, το ελληνικό χιούμορ, όμως, δεν πεθαίνει ποτέ! Η πρόσφατη λοιπόν καταδίκη του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλου και η "κυριλέ" συνοδεία του στις φυλακές των Διαβατών, σε συνδυασμό με την βίαιη σύλληψη και προσαγωγή των τεσσάρων νεαρών, οι οποίοι λήστευσαν προ ημερών την τράπεζα στον Φιλώτα, έδωσαν σε κάποιον την ιδέα να παραλληλίσει τις δύο συλλήψεις και προσαγωγές και να σατυρίσει τις εξώφθαλμες μεταξύ τους διαφορές με το εύστοχο σχόλιο : "Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο!".
Και, πέρα από τα πραγματικά περιστατικά, δημιουργεί πράγματι πολλά ερωτηματικά η διαφορά στον τρόπο με τον οποίον οι άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας μεταχειρίζονται κάποιους κακοποιούς. Άλλα μέτρα και άλλα σταθμά, επί παραδείγματι, για τον Άκη Τσοχατζόπουλο, άλλα για τους νεαρούς ληστές της τράπεζας, άλλα για τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο, άλλα για τον Ψωμιάδη.
Και, ευκαιρίας δοθείσης, διερωτώμαι : Αν η ποινή για τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο, ο οποίος φέρεται να υπεξαίρεσε 18 εκατομμύρια περίπου ευρώ από το Ταμείο του Δήμου Θεσσαλονίκης, είναι ισόβια κάθειρξη, ποια θα πρέπει να είναι η ποινή για τον Άκη Τσοχατζόπουλο και τα μέλη της παρέας του που κρύβονται ακόμη στη σκιά; Μήπως τετράκις εις θάνατον; Και γιατί, άραγε, δεν δικάζεται ο τέως υπουργός Εθνικής Αμύνης του ΠΑΣΟΚ; Γιατί, άραγε, παρατείνεται η "φιλοξενία" του στον Κορυδαλλό;
Και, ακόμη, γιατί η ποινή περιορίζεται μόνο στη φυλάκιση - οπότε το κόστος της επιβαρύνει και πάλι τους πολίτες - και δεν κατάσχονται τα περιουσιακά στοιχεία των επίορκων, τα οποία παρανόμως απέκτησαν κατά την διάρκεια της θητείας τους στην Κυβέρνηση ή στην Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Πηγή φωτογραφίας : eglimatikotita.gr
Ιωσήφ Παπαδόπουλος