Πριν από μερικές ημέρες ήταν η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, κατά την διάρκεια της οποίας κάηκε για μία ακόμη φορά η Αθήνα από τους γνωστούς-αγνώστους μπαχαλάκηδες. Χθες ήταν η επέτειος της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Νέες ταραχές, νέες φθορές περιουσιών, νέες ρίψεις μολότωφ, εκ μέρους των μπαχαλάκηδων, και χημικών εκ μέρους των αστυνομικών δυνάμεων. Ποια νέα επέτειος θα κάψει την υπόλοιπη Αθήνα αύριο; Πού θα πάει αυτό; Ποιον εξυπηρετεί αυτό το σύγχρονο αντάρτικο πόλεων εκτός από αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα; Έτσι θα πέσουν οι κυρίως υπεύθυνοι; Έτσι θα πάνε στο σπίτι τους, αν όχι σε κάποιο κελλί του Κορυδαλλού, οι πολιτικοί που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο;
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Σάββας Καλεντερίδης είναι, κατ' αρχάς, ένα προβεβλημένο, αλλά συγχρόνως προσβάσιμο δημόσιο πρόσωπο, που δεν διστάζει ούτε να θυμώσει ούτε να γελάσει ούτε να ωραιοποιήσει ή να συγκαλύψει τα πράγματα. Τον συνάντησα χθες το απόγευμα στο βιβλιοπωλείο "Ινφογνώμων", στο Σύνταγμα, την ώρα που όλοι οι γύρω δρόμοι είχαν αποκλειστεί από δυνάμεις των ΜΑΤ εν όψει της καθιερωμένης πια πορείας για τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Μιλήσαμε επί μία περίπου ώρα, σαν να γνωριζόμασταν από παλιά, ξεκινώντας από τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στο χωριό Βέργη Σερρών. Μιλήσαμε για τα όνειρά του, την επαγγελματική πορεία που είχε στο μυαλό του να ακολουθήσει και την μετέπειτα απόφασή του να γίνει στρατιωτικός.
Συμπληρώνονται σήμερα Πέμπτη δέκα χρόνια από την 6η Δεκεμβρίου του 2008 όταν ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο τότε μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στα Εξάρχεια.
Μια δολοφονία που οδήγησε σε εκτεταμένα και παρατεταμένα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας.
Με αφορμή την ημέρα μνήμης το Παρατηρητήριο αναδημοσιεύει, όπως κάνει κάθε χρόνο, το σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου, ένα σχόλιο πάνω στη βία.
Για να καταλάβετε τι παθαίνουν οι υποψήφιοι πολιτικοί και πώς αλλοτριώνονται όταν καταφέρουν κάποια στιγμή να ξεγελάσουν το εκλογικό σώμα και να στρογγυλοκαθίσουν στα έδρανα του Κυνοβουλίου, θα σας διηγηθώ εν συντομία μια ιστορία από την προσωπική μου εμπειρία και συναναστροφή μου με έναν από δαύτους.
Τον Οκτώβριο του 2014, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, επεδίωξα να πάρω μια συνέντευξη από τον επικεφαλής της "Ένωσης Κεντρώων" Βασίλη Λεβέντη. Στενοχωριόμουν, για να πω την αλήθεια, επειδή όλοι τον έπαιρναν στο ψιλό, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που έλεγε αλήθειες, παρά την απώλεια της ψυχραιμίας του και το αδόκιμο, συχνά, του προφορικού του λόγου.
Για ένα δεκαλεπτάκι (0,10) του ευρώ επικείμενης αύξησης στα καύσιμα, κάηκε το μισό Παρίσι. Κίτρινα γιλέκα και σχολεία, λαός και νεολαία, ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην διεθνή τρομοκρατία των τραπεζών και της Νέας Τάξης.
Η μαριονέτα του συστήματος-πρόεδρος της Γαλλίας ανακάλεσε την επικείμενη αύξηση (όπως με μισή καρδιά μας ενημέρωσαν εδώ τα τάχα φιλολαϊκά ΜΜΕ).
Φωτιά και τσεκούρι: είναι τα μόνα που υπολογίζουν το σύστημα και οι θρασύδειλες μαριονέτες του.
Του Δαμιανού Αθανασίου.
Ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου προσέφυγε ο Ροδίτης δημοσιογράφος κ. Ελευθέριος Ρήνος καταγγέλλοντας με μηνυτήρια αναφορά, την διάπραξη αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αδικημάτων από αστυνομικό, που υπηρετεί στην Αττική.
Σύμφωνα με την αναφορά ο αστυνομικός που υπηρετεί σε ομάδα ΔΙΑΣ της Αττικής φέρεται να διατηρεί γραφείο – αντιπροσωπεία της Οργάνωσης του προσωρινά κρατούμενου Αρτέμη Σώρρα, να χρησιμοποιεί πλαστά έγγραφα για να εξαπατήσει πολίτες και να επικαλείται την ιδιότητά του ως ένστολος, εν ενεργεία, αστυνομικός, για να προσδώσει κύρος σε μια ξεκάθαρη απάτη, στην οποία συμμετέχει ως σημαντικό στέλεχος, προσελκύοντας θύματα.
Με νέα μηνυτήρια αναφορά της, προς την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης (ΟΚΕ) επανέφερε την Δικογραφία του Αστέρα Βουλιαγμένης στο προσκήνιο, που, όπως απεδείχθη με την Δήλωση Ιδιοκτησίας της Δ/νσης Δασών Πειραιά της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, πρόκειται για Δημόσιο Δάσος και μάλιστα εκτός Σχεδίου Πόλεως.
Η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών είχε εκδώσει απόφαση, ότι δεν υπάρχει αδίκημα, μέχρι να εγκριθεί η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), που θα έδινε το πράσινο φως, για την εκτέλεση των έργων δόμησης.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Έχω διαβάσει αρκετά άρθρα σχετικά με την απαράδεκτη συμφωνία των Πρεσπών και όλα τα κακά συνεπακόλουθα που ήδη βιώνουμε. Μία λεπτομέρεια, όμως, που διέφυγε όλων είναι αυτή που άκουσα στο ραδιόφωνο από τον Ελληνοαμερικανό Κρις Σπύρου, o οποίος κατέχει το θέμα όσο ουδείς άλλος, του Κατρούγκαλου περιλαμβανομένου. Επεσήμανε, λοιπόν, ο κ. Σπύρου ότι στην εν λόγω συμφωνία τα Σκόπια δεν αναφέρονται ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλά ως το 2ος μέρος.
Γιατί άραγε; Διότι τα Σκόπια έγιναν μέλος του ΟΗΕ με την ακόλουθη απόφαση, στην οποίαν ορίζεται ότι η ονομασία ΠΓΔΜ θα χρησιμοποιείται μόνον στους κόλπους του ΟΗΕ. Κι’ ας την έχουν αναγνωρίσει ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» 140 χώρες που λέει και ο Αλαίκσοις και όλα τα τσιράκια του!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος (με τη βοήθεια του Παναγιώτη Μοσχοτζόπουλου).
Το άρθρο αυτό απευθύνεται, κυρίως, στους κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων (campers). Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο ότι τα οχήματα αυτά χρεώνονται στους σταθμούς των διοδίων με βάση το... ύψος τους (!;) και όχι με βάση τον αριθμό των αξόνων και το βάρος τους, λες και πρόκειται για φορτηγά αυτοκίνητα ή λεωφορεία! Να σημειωθεί ότι σε κανένα κράτος της Ε.Ε. δεν υπάρχει παρόμοια τιμολόγηση για τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα στους σταθμούς των διοδίων.
Υπενθυμίζεται ότι η εκμετάλλευση των, χιλιοπληρωμένων από τους πολίτες, ΕΘΝΙΚΩΝ οδών της χώρας παραχωρήθηκε με χαριστικές συμβάσεις το 2007 σε μεγαλο-εργολάβους με νομοσχέδιο που έφερε στη Βουλή ο επίορκος πολιτικός της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Σουφλιάς και ψήφισαν τα κόμματα της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ. Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ, που λυσσομανούσε όσο ήταν στην αντιπολίτευση, δεν έκανε τίποτε για να διορθώσει την κατάσταση όταν έγινε κυβέρνηση. Οι ΕΘΝΙΚΟΙ δρόμοι λοιπόν, οι οποίοι είχαν χιλιοπληρωθεί από τους Έλληνες φορολογούμενους πολίτες, παραχωρήθηκαν εν μια νυχτί σε μεγαλο-εργολάβους σπόνσορες επίορκων πολιτικών.
[Μας έχουν και για πολύ ζώα. Ή μήπως όχι;]
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Μετά την καφενειακού τύπου συνάντηση τού Αλαίκσοις με πυρόπληκτους στο Μάτι, αναρωτιόμουν τί πιο ευτελές θα μπορούσαν να εκστομίσουν τα συριζανάκια, για να με δουλέψουν. Πόσο πιο αυνάνα με θεωρούν. Αδύνατον να το φαντασθώ. Ελλείψει αχαλίνωτης φαντασίας γαρ.
Και τότε ακούω τον πρωθυπουργό να απευθύνεται στους αιγοπροβατοτρόφους [όχι κτηνοτρόφους εν γένει] και να κάνει λόγο για εθνική στρατηγική με στοχευμένο μπλα μπλα μπλα. Και εξαγγέλλει την έκτακτη εισφορά των αιγοπροβατοτρόφων ως de minimis υποχρέωση του κράτους. Στρατηγικός σχεδιασμός με έκτακτη επιδότηση. Ουάου! Τί να κατάλαβαν, άραγε, οι αγρότες μας με κείνο το de minimis που έχει αποφασίσει να βγάλει από τη ζωή μας ο κ. Γαβρόγλου; [Αληθεύει ότι ο Αλαίκσοις έτρωγε τη φέτα που του προσέφεραν μαζί με την άλμη; Κάτι σαν το σάλιωμα στις εκλογές τού φακέλου που είχε αυτοκόλλητο κλείσιμο.]