Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Χθες πληροφορήθηκα, ότι από το έτος 2015 οι μισθώσεις ακινήτων με εκμισθωτές ανηλίκους, έστω και εν μέρει, δεν επιτρέπεται να αναρτηθούν στο taxis ηλεκτρονικώς, αλλά πρέπει να κατατεθούν στην αρμόδια ΔΟΥ. Και τούτο εξ αφορμής [ή «επ’ αφορμή» που λένε οι μορφωμένοι] μίας τροποποίησης μισθωτηρίου, την οποία δεν δεχόταν το σύστημα. Και μάλιστα τροποποίησης μισθωτηρίου, το οποίο [αρχικό] μισθωτήριο είχε αναρτηθεί στο taxis εν έτει 2017 χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεν το έψαξα το θέμα, διότι δεν είναι δυνατόν να χάνω τον χρόνο μου ασχολούμενος με ηλιθιότητες μανδαρίνων.      

Ακολούθως άρχισα να ψάχνω το στάδιο, όπου βρίσκεται η καθιέρωση της έκδοσης ηλεκτρονικών τιμολογίων κ.λπ. Έχασα τη μπάλα κυριολεκτικώς. Δεκάδες άρθρων και σχολίων στο διαδίκτυο. Πουθενά οι αποφάσεις που καθορίζουν τους όρους, τις προϋποθέσεις κ.λπ. Ούτε η ημερομηνία που θα εφαρμοσθούν. Κάποιος μου μίλησε για 01.06.2020. Λες;

H ΑΝΕΚ LINES για τέταρτη συνεχή χρονιά, φιλοξένησε με μεγάλη επιτυχία την ετήσια εκδήλωση της ΕΝΩΣΗΣ ΚΡΗΤΩΝ ΣΕΛΙΝΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ «Η ΕΛΥΡΟΣ», την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου στην “ναυαρχίδα” του στόλου της «ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ». Η καθιερωμένη πλέον συνάντηση τιμήθηκε για μια ακόμα φορά από εκατοντάδες Κρητικούς που κάθε χρόνο γιορτάζουν μαζί την έναρξη του έτους με άρωμα Κρήτης και την ξεχωριστή φιλοξενία των ανθρώπων της ΑΝΕΚ LINES.

Η εκδήλωση φέτος ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του σπουδαίου συγγραφέα, δημοσιογράφου και λαογράφου Γιάννη Σκουλούδη, ο οποίος μέσα από δρώμενα που πάνω από όλα σέβονταν την παράδοση άφησε το δικό του αποτύπωμα στις συναντήσεις της Ένωσης και των Κρητών γενικότερα.

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Σήμερα δεν θα αναφερθώ στα παπαγαλάκια των μέσων μαζικής εξαπάτησης. Αυτοί, άλλωστε, είναι εκτός συναγωνισμού στον τρόπο με τον οποίο ξεπουλούν την πραμάτεια τους και, μαζί μ' αυτήν, την όποια αξιοπρέπεια και αξιοπιστία τους μένοντας ωστόσο πιστοί και συνεπείς απέναντι στους μεγαλοεργολάβους εργοδότες τους.

Σήμερα θα αναφερθώ στους δεκάδες, για να μην πω εκατοντάδες, κατά δήλωσίν τους "δημοσιογράφους" οι οποίοι έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο, αφού για να μπει κανείς σ' αυτό - ως δημοσιογράφος - δεν χρειάζεται ούτε ειδικές δημοσιογραφικές γνώσεις να έχει, ούτε αίσθηση δημοσιογραφικής δεοντολογίας, ούτε καν πτυχίο κάποιας σχολής.

Κάμερα - Δημοσιογραφική επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ήταν η τρίτη εν συνεχεία φορά που συνάντησα σήμερα τον Δημήτρη Καζάκη και είχα μια συζήτηση εφ' όλης της ύλης μαζί του. Η πρώτη ήταν την άνοιξη του 2011, τότε που ο σημερινός Πρόεδρος του Ε.ΠΑ.Μ. εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην πλατεία Συντάγματος μαζί με τους Τσακαλώτο, Κατρούγκαλο και Βαρουφάκη, στον παλλαϊκό εκείνο ξεσηκωμό των αγανακτισμένων, και ήμουν ο πρώτος δημοσιογράφος που τον πλησίασε και του πήρε συνέντευξη. Ακολούθησε μια δεύτερη συνέντευξη, τον Μάρτιο του 2015, στην Καλλιθέα.

Η σημερινή μας τρίτη συνάντηση ήταν επιβεβλημένη να γίνει καθώς η άρνηση του Θάνου Τζήμερου να αντιπαρατεθεί on camera με τον Δημήτρη Καζάκη με υποχρέωσε να κάνω μια συζήτηση και με τον Πρόεδρο του Ε.ΠΑ.Μ. ώστε να κρατήσω ίσες αποστάσεις, δεδομένου ότι ο Καζάκης, σε αντίθεση με τον Τζήμερο, είχε δεχθεί την πρόταση της κοινής συνέντευξης που του έκανα.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης

Εγώ απλά λέω ως Έλλην [επιμένω] πολίτης και νομικός ότι ο όρος ΜΚΟ είναι ένας βαρύγδουπος όρος που επινοήθηκε από τα λαμόγια της πολιτικής.

Για ψάξτε να δείτε πότε ο όρος ΜΚΟ μπήκε στο λεξιλόγιο και στη ζωή μας. Εμείς στην Ελλάδα γνωρίζουμε τα Σωματεία, ήτοι νομικά πρόσωπα που ιδρύονται για την επιδίωξη μη κερδοσκοπικού σκοπού. Τέτοια είναι...τα εργατικά σωματεία, τα αθλητικά σωματεία και όλα τα άλλα σωματεία [φιλανθρωπικά κ.λπ.] που μερικές φορές αυτοαποκαλούνται "Σύλλογοι".

Σε νομικό κείμενο δεν θα δείτε τον όρο ΜΚΟ τουλάχιστον μέχρι το έτος 2000. Και τούτο, διότι ο όρος αυτός αποτελεί μετάφραση του όρου Νon Governmental Agencies ή Organizations που μας ήλθε από την Εσπερία μαζί με τον Γιωργάκη. Στις ΗΠΑ υπάρχουν οι Government Agencies, ήτοι δημόσιες υπηρεσίες, και οι μη δημόσιες υπηρεσίες, δηλαδή οι ΜΚΟ.