Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Η Ελλάδα συμφώνησε να παραλαμβάνει με το αζημίωτο όσους αλλοδαπούς θα διασώζει ανοιχτά της Λιβύης η αρμάδα της ΕΕ!
Ενώ η φρενίτιδα που προκαλεί η επιδημία του κορωνοϊού COVID-19 έχει κυριολεκτικά ακινητοποιήσει ολόκληρες χώρες και λαούς, ενώ οι διεθνείς εμπορικές αποστολές και όλες οι άλλες μετακινήσεις των πολιτών έχουν ελαχιστοποιηθεί, ένα είδος «μετακίνησης» φαίνεται να μένει εντελώς ανεπηρέαστο και να συνεχίζεται κανονικότατα. Το διεθνές λαθρεμπόριο ανθρώπων, που ακούει στο όνομα «προσφυγικές» ή «μεταναστευτικές» «ροές», δεν υπακούει σε καμία καραντίνα, ούτε φαίνεται να πτοείται από τις εκκλήσεις των ειδικών να μείνει ο κόσμος «σπίτι».
Το δίλημμα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Παρακολουθώ και εγώ, εξ ανάγκης καθότι έγκλειστος, κάθε μαλάκα υπουργό να κάνει δηλώσεις στην τηλεόραση. Και να τα εύσημα στον Κούλη. Και να οι δημοσκοπήσεις που φέρνουν καλλίτερο υπουργό τον Κικίλια. Και να οι υβριστές του Τσιόρδα.
Και να οι Καψώχηδες, οι Αρβανίτηδες, οι Κούλογλοι, οι … οι … και το κακό συναπάντημα.
Πάτησαν "pause" στη ζωή και στα όνειρά μας...
"We are only a few day’s into lockdown and it's really upsetting me to witness my wife standing at the living room window gazing aimlessly into space with tears running down her cheeks. It breaks my heart to see her like this. I’ve thought very hard of how I can cheer her up. I've even considered letting her come inside but rules are rules".
Αυτά τα λόγια μου έστειλε σήμερα στο messenger ένας καλός ξάδελφος της καπετάνισσας από το Σύδνεϋ της Αυστραλίας και έγιναν η αφορμή να γράψω δυο λόγια. Η αιτία, ούτως ή άλλως, υπήρχε και, δυστυχώς, είναι άγνωστο για πόσο καιρό θα υπάρχει ακόμη...
Πάμε για δικτατορία του κορονοϊάτου;
Του Θάνου Τζήμερου.
Να ξεκινήσουμε από το Σύνταγμα και να προχωρήσουμε βήμα – βήμα. Δίνει το Σύνταγμα τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να αναστέλλει βασικές ατομικές ελευθερίες, για να προστατεύσει τη Δημόσια Υγεία; Η απάντηση είναι ένα καραμπινάτο «ΟΧΙ»!
Μα τι είναι αυτά που λες; Θες να πεθάνουμε λόγω… ατομικών ελευθεριών; Προφανώς δεν θέλω. Ούτε υποστηρίζω πως το μέτρο απαγόρευσης της κυκλοφορίας είναι εσφαλμένο, αλλά μη βιάζεστε. Θα φτάσουμε κι εκεί. Προς το παρόν, μιλάμε για το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει με τις ατομικές ελευθερίες μια κυβέρνηση, στο πλαίσιο του Συντάγματος.
Το Σύνταγμα λοιπόν, στο άρθρο 48, αναφέρει με σαφήνεια πότε, πώς και για πόσο μπορούν να περιοριστούν οι ατομικές ελευθερίες. Σε 3 περιπτώσεις μόνο:
Παρωχημένο "εν λευκώ", αλλά όχι ξεχασμένο.
Με την ευκαιρία της συνέντευξης που πήρα προσφάτως από τον θρυλικό Κώστα Καββαθά, ανέσυρα από το συρτάρι των αναμνήσεών μου δύο τεύχη του περιοδικού "4 ΤΡΟΧΟΙ", του οποίου η δημιουργία είναι άρρηκτα δεμένη με τον ταλαντούχο αυτόν δημοσιογράφο και εκδότη.
Στο τεύχος Αυγούστου 1997 λοιπόν, τότε που έκανα εμπόριο και είχα αντιπροσωπείες ειδών επαγγελματικής αλιείας ανοικτής θαλάσσης (για τα προς το ζην) και παράλληλα αρθρογραφούσα στο "Νέμεσις" της Λιάνας Κανέλλη (πρώην τέκνο της ΟΝΝΕΔ και νυν του ΚΚΕ), έγραψα ένα άρθρο στους "4 ΤΡΟΧΟΥΣ" για τους αγώνες των σκαφών της Formula I που διεξήχθησαν εκείνο τον χρόνο στον κόλπο της Γαρίτσας, στην Κέρκυρα. Αργότερα, βεβαίως, χάσαμε κι' εκείνη την διοργάνωση και μας την πήραν οι Τούρκοι. Γνωστή πονεμένη ιστορία και διηγώντας την να κλαίς...
Σωτήριος ο Καψώχας για τους παραγωγούς εσωρούχων εκ ψευδαργύρου.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ασφαλώς και τίποτε δεν θα είναι, όπως πριν, καθώς μάς ενημέρωσε ο Ντέπιουτης. Υπάρχει, όμως, μία ελπίδα. Λαμβανομένης υπόψη της σπουδαίας απειλής τού Καψώχα, οφείλουμε όλοι να εφοδιασθούμε με τσίγκινα σωβρακάκια. Άρα, διανοίγεται μέλλον λαμπρόν δια τας βιοτεχνίας κατασκευής εσωρούχων εκ ψευδαργύρου. Ας το γνωρίζουν αυτό όλοι οι μεμψίμοιροι που φοβούνται μία επερχόμενη οικονομική καταστροφή.
Ομογενής στην Ιντιάνα προσφέρει δωρεάν γεύματα σε γιατρούς.
Μπορεί η κίνηση στα μαγαζιά να έχει μειωθεί δραστικά, όμως το εστιατόριο «Mr. Greek Gyros» έχει αρκετή δουλειά. Και αυτό γιατί καθημερινά σερβίρει το προσωπικό του νοσοκομείου «Methodist Hospitals Southlake Campus», στο Μέριλβιλ.
Οι ιδιοκτήτες του «Mr. Greek Gyros», Αλέξανδρος και Νίκη Γκαγιάνα, αποφάσισαν να προσφέρουν ένα δωρεάν γεύμα στο προσωπικό του νοσοκομείου ως ευχαριστώ για τα όσα κάνουν αυτές τις πρωτόγνωρες και δύσκολες στιγμές εξαιτίας του κορωνοϊού. Οπως λένε, αυτός είναι ένας τρόπος για να ευχαριστήσουν τους γιατρούς και τους νοσοκόμους για όσα κάνουν και για το ότι θέτουν τη ζωή τους σε κίνδυνο. «Το αξίζουν. Δουλεύουν ακούραστα» αναφέρει η κ. Νίκη. Μαζί της συμφωνεί και ο σύζυγός της Αλέξανδρος.
Από τον Πολυζωΐδη στον Παπαγγελόπουλο – η κυρία Κατερίνα και ο δάσκαλος στα Γιαννιτσά.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ψάχνοντας στα κανάλια χθες, έγκλειστος ων, έπεσα πάνω στην ταινία για τους δύο πανάξιους δικαστές Τερτσέτη και Πολυζωΐδη που αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης απέναντι στην εκτελεστική εξουσία και για την υποταγή τού δικαστή στη φωνή τής συνείδησής του. Ίσως ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης να υπερέβαλαν στην αναπαράσταση των γεγονότων, ίσως και όχι. Όμως, γιατί να υπερέβαλαν; Μήπως κάτι τέτοια δεν συμβαίνουν υπογείως στις «πολιτισμένες» ημέρες μας; Στάθηκα στο σημείο, όπου ο Πολυζωΐδης λέει επευθυνόμενος στον δικαστή Βούλγαρη, υπέρμαχο της θανατικής καταδίκης του Κολοκοτρώνη: «Εσύ δεν μετατέθηκες από τη Χαλκίδα στο Ναύπλιο; Για μια μετάθεση λοιπόν». Για μια μετάθεση. Όπως συμβαίνει και σήμερα [;].
Το ζήτημα δεν είναι ένας κορωναϊός, αλλά μια κατάρρευση.
Του Κλεάνθη Γρίβα.
ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΠΑΝΙΚΟΥ ΙΣΟΝ ΑΠΟΔΗΜΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Για πρώτη φορά στη διάρκεια της γνωστής Ιστορίας, η ύπαρξη ενός μεταδοτικού νοσήματος προβάλλεται ως λόγος απονέκρωσης της ζωής ολόκληρων κοινωνιών, παρά το γεγονός ότι η θνησιμότητά του υπολείπεται κατά πολύ της θνησιμότητας της γρίπης που μας επισκέπτεται σταθερά κάθε χρόνο.
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ: ΗΜΕΡΕΣ 1938
Βιέννη, 15 Μαρτίου 1938: Διακόσιες πενήντα χιλιάδες παραληρούντων Αυστριακών συνωθούμενοι στην πλατεία του δημαρχείου, ζητωκραυγάζουν εκστατικοί έναν μυστακοφόρο παρανοϊκό που μόλις είχε «καταλάβει» τη χώρα τους, που τους υπόσχεται ότι θα την καταστήσει «παράδεισο». Για να την μετατρέψει σε κόλαση και ερείπια, επτά χρόνια αργότερα.
Έχουμε κράτος ρε… [μια αληθινή ιστορία]
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Προχθές μπήκα στον λογαριασμό μου στο taxis, να θυμηθώ τις υποχρεώσεις μου και τον χρόνο εκπλήρωσής τους. Εμβρόντητος είδα μία καινούργια χρέωση 10Λ με προσαύξηση 4Λ. Σύνολο 14Λ. Ακολούθως παρετήρησα, ότι η οφειλή μου αυτή αφορά το σωτήριον έτος 2015. Μέχρι προχθές δεν υπήρχε. Και εγώ την αγνοούσα φυσικά.
Ποίας άλλης αποδείξεως χρείαν έχομεν, ότι το κράτος λειτουργεί ακόμη και σε περιόδους εκτάκτων καταστάσεων ως αυτή του κορωναϊού; Και όσοι καταχερίζετε τους δημοσίους υπαλλήλους που δεν δουλεύουν, να το βουλώσετε. Διότι ακόμη και μετά από 5 χρόνια κάποιος ευσυνείδητος υπάλληλος ανεκάλυψε υπόλοιπο χρέους μου του 2015, έβαλε την προσαύξηση και το κότσαρε στον λογαριασμό μου.