Προς τον αρθρογράφο των ELLINIKA HOAXES (https://www.ellinikahoaxes.gr) Αθανάσιο Περδικόπουλο.
Φυσικά γνωρίζετε ότι γίνεται λαθροεποικισμός. Πάνω από 4 εκ. σήμερα στην Ελλάδα σύμφωνα με κ. Μάζη https://youtu.be/oJimr5EnbJk
Φυσικά γνωρίζετε ότι γίνονται χιλιάδες πλειστηριασμοί και ότι είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που δεν σταμάτησαν οι πλειστηριασμοί.
Φυσικά γνωρίζετε τον νόμο Χρυσοχοΐδη, τις χιλιάδες αυτοκτονίες Ελλήνων, μετανάστευση Ελλήνων και τα μνημόνια.
Φυσικά γνωρίζετε τις παράνομες πρακτικές των τραπεζών και την υπεξαίρεση των 233 δις.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεφτήκαμε το νησί της Αρτέμιδας τον Οκτώβρη που πέρασε. Ήταν όμως χωρίς αμφιβολία αυτή που θα θυμόμαστε για πολύ καιρό. Νέοι φίλοι, καινούργια θέματα, εναέρια πλάνα, γνωριμία με εκπληκτικούς και ταλαντούχους ανθρώπους, όπως ο Αντώνης Νταλλαρής και η σύζυγός του Ζαχαρούλα, ο Γιώργος Σιφουνιός και ο γιος του Ευθύμης, η απίθανη μαγείρισσα Γιώτα Κοντογιωργάκη, ο απόστρατος υποναύαρχος του Λ.Σ. κ. Κώστας Τσαντήλας, ο Τάκης Βράνας και η Ειρήνη Γκουγκουλίδου, ο Φράνκο ντι Πιέρρο, και οι εξαιρετικοί μοναχικοί κάτοικοι του Αρχάγγελου Γιώργος Άγουρος και η σύζυγός του Ευρώπη Πουρσανίδου. Τον καλό μου φίλο Τάσο Μαρδόγλου δεν τον ξέχασα. Απλά αυτός είναι διαχρονικός και εκτός συναγωνισμού.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν έχεις απέναντί σου έναν ενενηντάχρονο (παρά ένα) και σου μιλάει για τη ζωή του, δεν μπορείς να μην εντυπωσιαστείς. Ιδίως αν αυτός είναι ένας πρώην αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος που έχει βιώσει τις εμπειρίες του συνομιλητή μου.
Ο κ. Κωνσταντίνος Τσαντήλας, Αρκάδας στην καταγωγή, βρέθηκε κάποια στιγμή να εκτελεί χρέη λιμενάρχη στη Λέρο. Αν και είχε μετατεθεί σε πολλά νησιά του Αιγαίου, στη Λέρο επέλεξε να ζήσει μετά τη συνταξιοδότησή του. Αγόρασε λοιπόν μετά από προτροπή ενός Λεριού ένα οικόπεδο σε μια άγονη περιοχή, που είχε όμως εξαιρετική θέα τόσο στο Λακκί όσο και στον κόλπο του Παντελιού, και το μετέτρεψε σιγά σιγά σε ένα πράσινο παράδεισο!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αυτό που έχει κάνει ο ιταλικής καταγωγής Λεριός Frantsesco di Pierro, εργοδηγός ηλεκτρονικός στο επάγγελμα, είναι, εκτός από σημαντικό για την ιστορία της Λέρου, και αξιοθαύμαστο αφού έχει καλύψει περπατώντας αποστάσεις πολλών χιλομέτρων, ψάχνοντας, μελετώντας και αγγίζοντας τα απομεινάρια κτισμάτων της Ελληνιστικής περιόδου αλλά και της εποχής που στο νησί μαίνονταν οι μάχες μεταξύ Ιταλών, Άγγλων και Γερμανών κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
"Τι να σου πρωτοδείξω;", μου είπε ο Franco μόλις συναντηθήκαμε εκείνο το υπέροχο, από πλευράς καιρικών συνθηκών, πρωϊνό του Οκτώβρη, και συνέχισε. "Σε όλο το νησί υπάρχουν ερείπια αρχαίων ναών πάνω στα οποία κτίστηκαν χριστιανικές εκκλησίες. Υπάρχουν φρυκτωρίες, πυροβολαρχίες, στρατώνες σε όλο το μήκος και πλάτος της Λέρου. Υπήρχε ακόμη κτιστός με πέτρες αγωγός που μετέφερε το νερό σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων κατά μήκος της Λέρου, αλλά που σήμερα έχει θαφτεί".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι παρήγορο να βλέπεις ανθρώπους με μυαλό, γνώσεις και κυρίως θέληση για εθελοντική κοινωνική προσφορά να ενώνουν τις δυνάμεις τους και να δημιουργούν ομάδες δράσης με σκοπό να υπηρετήσουν το κοινό καλό. Μια τέτοια ομάδα δράσης είναι η "Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης Λέρου" η οποία ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2019.
Ο Βασικός σκοπός της ΟΜΑΔΑΣ ΕΡΕΥΝΑΣ και ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΛΕΡΟΥ είναι κυρίως η διάσωση ανθρώπων που η ζωή τους βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο καθώς και το να επικουρεί τους κρατικούς φορείς της υγείας και της πολιτικής προστασίας στο νησί της Λέρου με ενέργειες και δράσεις που θα έχουν να κάνουν με την πρόληψη, τη διάσωση και την προστασία τόσο της ζωής όσο και του περιβάλλοντος.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Γιώργος Σιφουνιός, 64 ετών σήμερα, ζει και δραστηριοποιείται στο νησί της Λέρου. Κύρια επαγγελματική ασχολία του ήταν, και είναι, το εμπόριο οικοδομικών υλικών. Επηρεασμένος όμως από τις σπουδές της κόρης του στη Σχολή Κεραμικής του Ο.Α.Ε.Δ. στο Νέο Ηράκλειο, άρχισε πριν από 20 περίπου χρόνια να ασχολείται με τα κεραμικά μολονότι δεν υπήρχε προϊστορία στην οικογένειά του.
Βεβαίως σ' αυτό το πρωτόγνωρο γι' αυτόν μονοπάτι "παρέσυρε" και τον γιο του Ευθύμη, ο οποίος μαθαίνει την τέχνη της κεραμικής από τον πατέρα του, ενώ ο ίδιος έχει σπουδάσει μηχανικός πληροφορικής υπολογιστών, γνώσεις που τον βοήθησαν στο στήσιμο της ιστοσελίδας της επιχείρησης, στη δημιουργία e shop και λογαριασμού στο YouTube με 20.000 σχεδόν συνδρομητές.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν μου πρότειναν να συναντήσω τη Γιώτα Κοντογιωργάκη και να τη βιντεοσκοπήσω να μαγειρεύει, δεν μπορούσα να φανταστώ την έκταση του μαγειρικού της ταλέντου ούτε τον ξυλόφουρνο-έπιπλο στον οποίο ψήνει τα καρβέλια, τις χλέπες και τα φαγητά της. Πρόκειται για την παραδοσιακή κλασική νησιώτικη εστία (μαγειρειό ή φουρνόσπιτο) όπου μαζεύονταν τα μέλη της οικογένειας, έψηναν, έτρωγαν και περνούσαν την ώρα τους. Ένας εσωτερικός ξυλόφουρνος διαστάσεων 1,80 Χ 1,80 τον οποίο η Γιώτα διατήρησε και βελτίωσε μετατρέποντάς τον σε ένα αρχιτεκτονικό στολίδι με υπερυψωμένο δώμα και καμινάδα που ψάχνεις απεγνωσμένα να εντοπίσεις.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Αντώνης Νταλλαρής εργάζεται στη Λέρο σαν ταχυδρομικός διανομέας αλλά στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με την παραδοσιακή μουσική (παίζει, τραγουδάει και διδάσκει) και προεδρεύει του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου "Άρτεμις". Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης παραμονής μου στη Λέρο μού μίλησε για τις ποικίλλες δραστηριότητες του συλλόγου "Άρτεμις" που έχει πολλές εγχώριες και διεθνείς περγαμηνές.
Η συζήτησή μας εμπλουτίστηκε με την παρουσία πέντε νεαρών οργανοπαικτών οι οποίοι έπαιξαν λύρα, λαούτο και τσαμπούνα, με τον δάσκαλό τους και πρόεδρο του Συλλόγου να παίζει και να τραγουδάει μαζί τους, ενώ τα σπίτια του Πλάτανου πίσω τους βάφονταν με τα παλ χρώματα της δύσης.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν το στερητικό σύνδρομο για μια βόλτα με σκάφος στη θάλασσα δεν παλεύεται, τότε αποδέχεσαι να επιβιβαστείς ακόμη και σε ένα πλαστικό Ranieri. Όχι ότι το εξάμετρο Ranieri του καλού μου φίλου Τάσου Μαρδόγλου είναι για πέταμα, αλλά κακά τα ψέματα άλλο πράγμα είναι ένα αντίστοιχου μήκους φουσκωτό σκάφος. Με άλλα λόγια, άλλα τα μάτια του λαγού και άλλα της κουκουβάγιας!
Επιβιβαστήκαμε λοιπόν πέντε άτομα, εκείνο πρωί του Οκτώβρη στο Ranieri, στην παραλία Άλιντα της Λέρου, και βάλαμε πλώρη για τη βραχονησίδα του Αρχάγγελου που βρίσκεται βορείως της Λέρου, σε απόσταση αναπνοής απ' το Παρθένι και το αεροδρόμιο. Νωρίτερα το πρωί, παρακολουθώντας το ξεψάρισμα ενός γρι-γρι στην Αγ. Μαρίνα, είχα έναν απολαυστικό διάλογο με ένα ψαρά ο οποίος μου είπε ότι του θύμιζα ένα τρόφιμο του ψυχιατρείου της Λέρου! Το είπα κι' εγώ ότι μου θύμιζε ένα τρόφιμο του Δρομοκαίτειου και πατσίσαμε! Έπεσε πολύ γέλιο, ενώ ένας συνάδελφος τού χωρατατζή ψαρά τού έλεγε πως άνοιξε πάλι το κουτάκι με τις μαλακίες!
Ο καιρός πάντως ήταν κάτι περισσότερο από καλός και έτσι δεν βρήκα πάτημα για να πειράξω τον Τάσο που καμάρωνε για το ταξίδεμα του πλαστικού του. Στη ρότα μας έπαιξαν και μερικά δελφίνια και έτσι η καλή μας διάθεση πήρε χρώμα και έγινε καλύτερη.