Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Βομβαρδίζεται ο πολίτης από τα ΜΜΕ με ειδήσεις τύπου η Σάσα Σταμάτη κάνει βόλτα στο Σύνταγμα, η τάδε ποζάρει γυμνή και καίει το διαδίκτυο, ο δείνα ηθοποιός αποχαιρετά τη μητέρα του με συγκλονιστικό μήνυμα στο facebook, στη Μύκονο ο τάδε χλέας κ.λπ. Μεγάλη σημασία στα ανούσια και αδιάφορα. Με συγκίνησε, πάντως, η είδηση του θανάτου του Κώστα Αρβανίτη, καπετάνιου του αλιευτικού που έσωσε 70 ζωές κατά την περυσινή τραγωδία στο Μάτι. Καθόλου δεν με συγκίνησε η επί 15΄ ενασχόληση τηλεοπτικού σταθμού, ο οποίος ανέκρινε στον αέρα μέχρι και τον υπουργό Ναυτιλίας για την σύγκρουση δύο σκαφών που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια δύο συνανθρώπων μας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Σύμη είναι ίσως η ομορφότερη θεατρική σκηνή του Αιγαίου. Εντυπωσιάζεται ο επισκέπτης καθώς το πλοίο καταπλέει στο λιμάνι του νησιού και μπροστά στα έκπληκτα μάτια του απλώνονται τα βαμμένα με παλ χρώματα σπίτια του οικισμού που σκαρφαλώνουν στις πλαγιές των δύο αντικρυστών λόφων και διατηρούν ευλαβικά την αρχιτεκτονική παράδοση του τόπου. Νησί με μεγάλη οικονομική δύναμη στο παρελθόν και 22.000 περίπου κατοίκους, η Σύμη βλέπει σήμερα τον πληθυσμό της να περιορίζεται στις 2.500 περίπου ψυχές.
Το πρόσφατο ταξίδι μας στο Καστελλόριζο και τη Ρόδο μας έδωσε την ευκαιρία να πεταχτούμε μέχρι το νησί των σφουγγαράδων και να κλέψουμε κάτι από τη μαγεία του. Ο Ιούλιος και ο Αύγουστος δεν είναι σίγουρα οι καλύτεροι μήνες για να επισκεφτεί κανείς τη Σύμη, όμως εξ ίσου ακατάλληλος είναι και ο χειμώνας όταν
το νησί μπαίνει στον αστερισμό της μοναξιάς με την εμπορική ζωή να περιορίζεται στα λιγοστά ανοικτά καταστήματα της προκυμαίας.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παποαδόπουλος.
Χρειάστηκε να διασχίσουμε απ' άκρη σ' άκρη ολόκληρο το νησί των Ιπποτών για να φθάσουμε στο Πρασονήσι. Πολλά είχαμε ακούσει γι' αυτό το παράξενο μέρος, που βρίσκεται στο "outback" της τουριστικής Ρόδου, αλλά ποτέ δεν μας είχε δοθεί η ευκαιρία να πάμε.
Μόλις προβάλλει ωστόσο η μεγάλη αμμουδερή παραλία με τη στενή λωρίδα γης που τη χωρίζει και τη συνδέει συγχρόνως με το Πρασονήσι, η εντύπωση πως εδώ δεν πατάει άνθρωπος πάει περίπατο. Ξενοδοχεία, εστιατόρια, επιχειρήσεως ενοικίασης kite surf και wind surf και δεκάδες αυτοκινούμενα τροχόσπιτα σαν το δικό μας - ή περίπου - που κατασκηνώνουν εδώ για πολλές ημέρες ώστε οι επιβαίνοντες να απολαύσουν το αγαπημένο τους σπορ.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο αντιπρόσωπος των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων Hymer και Roller έχει εδώ και μερικά χρόνια δημιουργήσει έναν αξιόλογο χώρο φιλοξενίας τροχόσπιτων και αυτοκινούμενων κοντά στην παραλία της Καλογριάς στην Αχαία.
Με κάλυψη των αναγκών για άδειασμα χημικής τουαλέτας και γκρίζων υδάτων, παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος, δυνατότητα πλυσίματος ρούχων, ντουζιέρες και τουαλέτες, χώρο μπάρμπεκιου, παιδική χαρά και ένα αξιόλογο κατάστημα που παρέχει από αντιηλιακά και ρούχα, μέχρι τσάντες, παπούτσια για την παραλία, ποτά, αναψυκτικά, χαρτικά, λάδι, μέλι κρασιά, σουβενίρ και πολλά άλλα.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το να καταφέρει να "σκαρφαλώσει" κάποιος με ένα συμβατικό αυτοκίνητο μέχρι τις εγκαταστάσεις της Κοινότητας Ἁείφαρον" στην αρχαία Νεμέα είναι σημαντικό, δίχως άλλο, επίτευγμα. Το να προσπαθήσει όμως κάποιος να αναρριχηθεί ως εκεί με ένα βαρύ εμπροσθοκίνητο αυτοκινούμενο τροχόσπιτο 4 τόνων, ακόμη και κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, είναι απονενοημένο διάβημα!
Αυτό προσπάθησα να κάνω το περασμένο Σάββατο και το μετάνοιωσα πικρά. Αποτέλεσμα; Ένας σπασμένος λεβιές χειρόφρενου, όλα τα ντουλάπια του αυτοκινούμενου στην... πίστα και τόση σκόνη, μέσα και έξω, όση δεν έχουν φάει όλα τα 4Χ4 στη Σαχάρα!
Τελικώς, το γινάτι βγάζει μάτι, όπως λέει ο σοφός λαός. Ο Παναγιώτης, ένας αποφασισμένος κάτοικος της Κοινότητας που ειδικεύεται στον χειρισμό χωματουργικών μηχανημάτων, πρότεινε να με ρυμουλκύσει με το τερατώδες Unimog καθώς το έφερε βαρέως να με βλέπει να αφήνω το αυτοκινούμενο στο χωριό της αρχαίας Νεμέας και να ανεβοκατεβαίνω στο Ἁείφαρον" με το παπί. Έλα όμως που έλειπε εκείνο το ειδικό εξάρτημα ρυμούλκυσης με τον κρίκο που βιδώνει στο μπροστινό μέρος του Ducato.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Μετά την «αλλαγή», τον «εκσυγχρονισμό», την «επανίδρυση του κράτους», το «λεφτά υπάρχουν» [για τις τράπεζες] και το «σκίσιμο των καλσόν», με το μπαρδόν των Μνημονίων, ήλθε το «επιτελικό κράτος».
Άκουγα χθες στο ραδιόφωνο τον υπουργό Επικρατείας Γεραπετρίτη να λέει ότι οι μετακλητοί περιωρίσθηκαν από 775 σε 690 [ουάου] και ότι κατόρθωσε με το επιτελείο του να τους μετρήσει, όπερ έστι μεθερμηνευόμενον ότι έβαλε μερικούς νοματαίους, με το μπαρδόν επιτελείς, να μετρήσουν τους μετακλητούς. Δηλαδή δεν υπήρχε στο υπουργείο κάπου καταγεγραμμένος ο αριθμός τους, τα ονόματα, ο υπουργός παρά τω οποίω υπηρετούν κ.λπ.;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Εντάξει, ο Μπαγκσμπάνης δεν είναι και το πιο αξιόπιστο πρόσωπο, αλλά έχει δίκηο, όταν γράφει πως δεν είναι δυνατόν να απαιτείς από τους υπαλλήλους της ΕΥΠ να έχουν λευκό ποινικό μητρώο, αλλά όχι από τον διοικητή τους. Το καλό παράδειγμα που λέγαμε!
Καθώς και όταν αναδεικνύει πτυχές του επαγγελματικού βίου υπουργών, όπως ο κ. Γεραπετρίτης, που έπαιρνε δουλίτσες από την Επιτροπή Ανταγωνισμού.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Έγραφα εξ αφορμής του διορισμού Δραγασάκη ως Αντιπροέδρου της κυβέρνησης του Αλαίκσοις.
http://makpress.blogspot.com/2015/01/blog-post_873.html
Και τώρα βλέπω πάλι Αντιπρόεδρο κατά παράβαση του Συντάγματος τον κ. Πικραμμένο, τέως Πρόεδρο του ΣτΕ, άρα εγκρατέστατο περί τα συνταγματικά. Στο δε νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος [εδώ καγχάζομεν χιλιάκις] διαβάζω:
Η ΑΝΕΚ LINES, με καλοκαιρινή διάθεση, φέρνει εντελώς δωρεάν και φέτος στα πλοία της το εταιρικό περιοδικό ΑΝΕΚΟΡΑΜΑ. Το 21ο τεύχος, περιλαμβάνει πλούσια ύλη, με μοναδικές προτάσεις για εκδρομές και σημαντικά αξιοθέατα, ξεχωριστά αφιερώματα, πολιτιστική ατζέντα και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα θέματα.
Το περιοδικό, που κυκλοφορεί εδώ και 13 χρόνια, αποτελεί, πλέον, αγαπημένη συνήθεια, για όλους τους επιβάτες της Κρήτης, του Αιγαίου και της Αδριατικής αλλά και τον απόλυτο οδηγό για μοναδικές προτάσεις που απογειώνουν τις διακοπές.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τρεις ημέρες τώρα βλέπω στα κανάλια τις άθλιες εικόνες σωρών από σκουπίδια που κοσμούν διάφορες, δυστυχώς και παράλιες, πόλεις. Οι μαρκουτσοφόρες ρεπορταζούδες [προσοχή στην ανάγνωση της λέξης] περιγράφουν και ξαναπεριγράφουν το χάλι. Καμμία, όμως, απ’ αυτές δεν έκανε ρεπορτάζ στον αντίστοιχο Δήμο. Δεν ρώτησε τον Δήμαρχο, τον αντιδήμαρχο, ένα δημοτικό σύμβουλο ρε αδερφέ.
Κι’ άκουσα από ΣΥΡΙΖΑΙΟ, ότι επίτηδες αφήνουν τα σκουπίδια να σωρεύονται, ώστε τελικά να δώσουν τη δουλειά σε ιδιώτη. Ένας idiot μόνον αυτό θα μπορούσε να πει. Διότι, μεταξύ άλλων, έχει ξεχάσει και την περίφημη ρήση της Ρένας γαϊ-Δούρου, κατά την οποίαν οι δημοκράτες υποψήφιοι δημοτικοί άρχοντες μαζεύουν με διαφορετικό τρόπο τα σκουπίδια από τους μη δημοκράτες υποψηφίους, όπως και οι αντιμνημονιακοί υποψήφιοι από τους μνημονιακούς υποψήφιους. Προφανώς καλλίτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο, τον οποίο λησμόνησαν όταν από αντιμνημονιακοί υποψήφιοι έγιναν μνημονιακοί άρχοντες.