Για πρώτη φορά και ακολουθώντας την μόδα των ΜΜΕ το blog σήμερα θα γίνει "αποκαλυπτικό". Θα αποκαλύψει τον λόγο για τον οποίον ένας ηλικιωμένος άνθρωπος, σε μιά ηλικία που λογικά θα επεδίωκε μόνο την υστεροφημία του και καλή ψυχή, δέχεται άλλη μιά φορά να γίνει ρεζίλης και ξεφτίλας και ρεντίκολο και ρόμπα ξεκούμπωτη:
Το έκανε για το παιδί του. Η μία από τις κόρες του σκοπεύει να είναι υποψήφια βουλευτής στις επόμενες εκλογές και προφανώς μία θέση στα ψηφοδέλτια του ΤΣΥΡΙΖΑ είναι μιά καλή ανταμοιβή για τον διασυρμό τού (ήδη διασυρμένου) πατέρα. Ο οποίος διασυρμός θα είναι όχι απλώς μεγάλος αλλά ιστορικός, από αυτούς που γράφονται στα μαύρα κατάστιχα της ιστορίας μιάς χώρας, απ' αυτούς που διασώζουν το όνομα κάποιου σαν βδέλυγμα και παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε πολίτη που αγαπάει την χώρα του.
Του Σάββα Καλεντερίδη.
Οι Οθωμανοί, εκτός από τα φορολογικά κατάστιχα, που ήταν η «ραχοκοκαλιά» της γραφειοκρατίας της Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης, υιοθέτησαν και την υψηλή στρατηγική της, την οποία ενίσχυσαν με ένα σημαντικό στοιχείο, αυτό της στρατιωτικής ισχύος, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των τουρκομανικών φύλων που είχαν εισβάλει στην Ανατολία στις αρχές της 2ης χιλιετίας.
Αυτή την υψηλή στρατηγική κληρονόμησε η Τουρκία, μετά την ίδρυσή της το 1923, από την οποία εμφορείται η τουρκική κρατική, διπλωματική, πολιτική και στρατιωτική γραφειοκρατία, ανεξαρτήτως ιδεολογίας.
Προς αποκατάσταση της αλήθειας, μετά και τα όσα ψευδώς διαδίδει σε ΜΜΕ η δήμαρχος Κάσου και ο Αντιδήμαρχος της, σχετικά με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και επειδή η υπομονή και η ευγένεια συχνά παρερμηνεύεται, διευκρινίζουμε τα εξής:
Σε ότι αφορά το Γυμνάσιο-Λύκειο: από τις 22 Σεπτεμβρίου 2016, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, με εξαιρετικά επείγον έγγραφό της προς τον Δήμο Κάσου, αποφαινόταν για την ακαταλληλότητα του κτιρίου μετά από αυτοψία που διενήργησαν οι Τεχνικές Υπηρεσίες της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου στις 19 Σεπτεμβρίου 2016. (Το έγγραφο επισυνάπτεται).
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Σταχυολόγησα μερικά από όσα κατά καιρούς είχαν γραφτεί για τον Φωτίγκο, κατά κόσμον Φώτιο-Φανούριο Κουβέλη, ο οποίος από τα υπόγεια καφενεία της πρέφας στην οδό Σόλωνος ανελίχθηκε στην Προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, σε υπουργό Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τζανετάκη [θυμηθείτε τη φωτογραφία, όπου συνδικαληστές είχαν κάνει κατάληψη στο υπουργικό γραφείο, εκείνος δε, ως δημοκράτης, συνέχιζε να εργάζεται υπουργικώς δίπλα στους καθήμενους οκλαδόν συνδικαληστές], σε συγκυβερνήτη στην 3η μνημονιακή κυβέρνηση, όπου ίσχυε το γνωστόν 4-2-1, στην πωλητική απομόνωση τα τελευταία χρόνια και τώρα στη θέση του αναπληρωτή ΥπΕθΑ.
Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος γυρολόγος της πωλητικής. Εκ λόγων αηδίας δεν θα έγραφα τίποτε για τον συμφοιτητή μου, αν δεν με ενοχλούσε η θυγατέρα του, η οποία μας είπε με μήνυμα στα σόσιαλμύδια να πιούμε ξύδι, αν δεν μας αρέσει η υπουργοποίηση του πατρός της.
Αθάνατη Μαλβίνα. Πολλά χρόνια πριν τα είχε πει όλα για όλους.
"Ο Συνασπισμός δεν είναι κόμμα. Είναι δέκα κ@λοι που γυρεύουν καρέκλα", είχε πει για τον τότε Συνασπισμό την κυριότερη συνιστώσα του σημερινού κυβερνητικού κόμματος, χωρίς όμως να εξηγήσει αν εκείνο το "κ@λοι" ήταν κυριολεκτικό ή μεταφορικό.
Πολλά χρόνια μετά, και μετά τον Αύγουστο του΄15, ξεκαθαρίστηκε και αυτό: ήταν και τα δύο.
Κι εδώ δίπλα βλέπουμε το πρόσωπο της Νέας Τάξης και της Ευρωπαϊκής "Ένωσης". Παίρνουμε απ' τους πολλούς που δεν έχουν και τα δίνουμε στους λίγους που έχουν, για να έχουν περισσσότερα.
Η κυρία δίπλα (και ο θολός κύριος) μπορεί να μοιάζουν με κάποιους άλλους, κάποια απ' τα πολλά φυντάνια της κυβερνητικής φάρμας των ζώων, αλλά δεν είναι. Είναι η πλεονεξία, η αδηφαγία, η ανηθικότητα, ο καιροσκοπισμός, με δυό λόγια: ο νεοφιλελευθερισμός αυτοπροσώπως.
Και φυσικά η κυρία παίρνει το δεύτερο βραβείο αμοραλισμού, παχυδερμισμού, φαρισαϊσμού και υποκρισίας. Γιατί το πρώτο βραβείο, το παίρνει ο θολός κύριος, αυτός που ενθάρρυνε την αδηφαγία και την κοινωνική αλητεία, φέρνοντας προς ψήφιση στην Βουλή τον θλιβερό Αύγουστο του '15 μαζί με το αριστερό μνημόνιο που όριζε μεταξύ των άλλων και τις πρώτες αριστερές περικοπές συντάξεων, το άρθρο που έδινε δικαίωμα επιδόματος ενοικίου στους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς και υφυπουργούς, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΩΝ Ή ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Άκουγα χθες όλη μέρα να λένε όλοι ότι νομίμως πληρώναμε στην πάμπλουτη κ. Ράνια μας € 1000/μήνα για να κατοικεί στο Κολωνάκι, αλλά αυτό είναι ανήθικον, διότι η κ. Ράνια μας διαθέτει ευπρεπή ιδιόκτητον κατοικίαν εις Γλυφάδα, όπου θα μπορούσε ανέτως να διαμένει. Έτσι, η κ. Ράνια μας αναγκάσθηκε εκ λόγων περισσής ευθιξίας να υποβάλει την παραίτησή της από τον υπουργικό θώκο, η οποία έγινε δεκτή από τον πορδυπουργό, ο οποίος δεν ανέχεται ανηθικότητες με τίποτε. Άκουσα, επίσης, ότι η κ. Ράνια μας προσφέρθηκε να επιστρέψει τα εισπραχθέντα. Γιατί; Νόμιμα δεν τα εισέπραττε;
Για να δούμε, όμως, τί ακριβώς συμβαίνει.
Με το άρθρο 25 του ΜΕΡΟΥΣ Β΄ του 3ου Μνημονίου [ν. 4336/2015] ορίσθηκαν τα εξής:
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχω παύσει προ πολλού να ασχολούμαι με τα κοινά της Κάσου, μολονότι επί 33 ολόκληρα χρόνια έδωσα και την ψυχή μου γι' αυτό το ακριτικό και ξεχασμένο νησί της Δωδεκανήσου. Και δεν έπαυσα να ασχολούμαι από αδιαφορία, αλλά από αηδία για τον τρόπο με τον οποίον οι εκάστοτε δημοτικοί άρχοντες, συμπεριφέρονται σαν μαθητευόμενοι σουλτάνοι διχάζοντας, εμμέσως πλην σαφώς, τους κατοίκους και πολώνοντας συγχρόνως το ήρεμο κλίμα της Κάσου.
Η αφορμή για να ασχοληθώ σήμερα και πάλι με την Κάσο, ή μάλλον με τα δημοτικά πράγματα του νησιού, ήταν η λήψη ενός σχόλιου που έκανε στο facebook ο ταξιτζής και αντιδήμαρχος Κάσου κ. Γιάννης Νικολάου. Παραθέτω το σχόλιο αυτούσιο, χωρίς διορθώσεις.
Στην Γερμανία, ένας σύγχρονος πολιτικός, ο αντικαγκελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, πριν από μερικά χρόνια, χωρίς φόβο, είχε αναφερθεί στον ναζί πατέρα του. Είχε εκμυστηρευτεί πως έμαθε σε ηλικία 18 ετών ότι ο πατέρας του, Βάλτερ Γκάμπριελ, ήταν ένας αμετανόητος Ναζί. Από τότε διέκοψε κάθε επαφή μαζί του.
Στην Ελλάδα, ένας πρώην πρωθυπουργός, δεν αποκήρυξε ποτέ δημόσια τη δοσιλογική δραστηριότητα του πατέρα του. Τον είδαμε τις προάλλες να δακρύζει μιλώντας στο βήμα της Βουλής ως εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο Novartis. Και πράγματι, εμείς που οι παππούδες μας είχαν αγωνιστεί μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ για την απελευθέρωση της πατρίδας από τους ναζί κατακτητές,... "συγκινηθήκαμε" πάρα πολύ με τους απογόνους των Γερμανόφιλων και δοσίλογων που - σε αντίθεση με τους δικούς μας παππούδες οι οποίοι βρέθηκαν στη συνέχεια στα ξερονήσια- έγιναν πρωθυπουργοί και συγκροτούν σήμερα την εγχώρια ελίτ. Φυσικά δεν πιστεύουμε στην οικογενειακή ευθύνη, αλλά δεν είδαμε μέχρι σήμερα τον ευσυγκίνητο πρώην πρωθυπουργό να κάνει αυτό που έκανε στην Γερμανία ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Ωστόσο, η ντόπια ελίτ συγκινήθηκε και συγκλονίστηκε κι εκείνη με το δράμα του πρώην πρωθυπουργού και κυρίως συγκινήθηκαν και συγκλονίστηκαν διάφοροι γελωτοποιοί του Χριστοφοράκου της Siemens. Άλλη "γερμανική" ιστορία αυτή...
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Δεν μου άρεσε καθόλου ο λυγμός τού Πικραμμένου καθώς μιλούσε στη Βουλή ως «αναφερόμενος» [άλλη πωλητική ορολογία κι’ αυτή] στη δικογραφία Novartis. Δεν θα έπρεπε να κάνει τη χάρη στα αριστερά πωλητικά λαμόγια να δείξει αδύναμος. Στο κάτω-κάτω Πρόεδρος του ΣτΕ υπήρξε. Δεν κλαίνε τα παλληκάρια.
Όμως βρέθηκαν ορισμένα ζόμπι να χλευάσουν τον Πικραμμένο γι’ αυτή την ανθρώπινη στιγμή αδυναμίας
https://roides.wordpress.com/2018/02/24/24feb18/
http://www.periodista.gr/cover-stories/article/88339/to-skoteino-dosilogiko-parelthon-tis-oikogeneias-pikramenou-kai-i-alithini-istoria-tou-mikrou-panagioti
ενθυμούμενοι το παρελθόν τού πατέρα του ως συνεργάτη των Γερμανών. Αυτοί οι αριστερόστροφοι φασίστες που διορίζονται στο Δημόσιο, επειδή π.χ. ο παππούς τους καρδιοχτυπούσε με το ντουφέκι για να ελευθερώσει την Ελλάδα από τον καπιταλιστικό ζυγό και να την εντάξει στο ανατολικό μπλοκ, όπου, όπως μας ενημέρωσε η κ. Αυλωνίτου του ΣΥΡΙΖΑ τον Αύγουστο του 2017, «αν ήσουν με το καθεστώς, δεν σε πείραζε κανείς»!