Διάβασα στο πρόσφατο Δελτίο Τύπου, που εξέδωσε η Πατριωτική Ένωση-Ελληνική Λαϊκή Συσπείρωσις "Ε.ΛΑ.Σ.", την ανάκληση της μηνυτήριας αναφοράς την οποίαν είχαν υποβάλλει οι εκπρόσωποί της κατά της εφημερίδας "Μακελειό" και του δημοσιογράφου Στέφανου Χίου. Αιτία; Διαβάστε :
"... Και στο ζοφερό τοπίο των ημερών που ζούμε, σε μια εποχή άπειρης ασυδοσίας και αναισχυντίας των Μέσων Μαζικής Εκπόρνευσης, λαμπύρισε μια πυγολαμπίδα ήθους και ανδροπρέπειας. Και εμφανίσθηκε η ελπίδα! Συντελέστηκε η υπέρβαση στό πρόσωπο ενός τραχύλογου σχολιαστή και αρθρογράφου, που τόλμησε να αποδεχθεί το λάθος στο οποίο περιέπεσε γενόμενοι ο ίδιος και η εφημερίδα του βορά του «βραχνιασμένου βαθιού λαρυγγιού» των «παρακρατικών μηχανισμών» που έστρεψαν τα ιοβόλα πυρά τους κατά της Πατριωτική Ένωση - Ελληνική Λαϊκή Συσπείρωσις «ΕΛ.ΛΑ.Σ», και με σεβασμό στον, υπέρ του Έθνους, διαρκή της αγώνα, στην έκδοση της εφημερίδος του το Σάββατο 30η Σεπτεμβρίου και Κυριακή 1η Οκτωβρίου 2017 προέβη σε «Μία οφειλομένη εξήγηση, προς τον Ελληνικό Λαό» ζητώντας «ταπεινά» μια «ντόμπρα συγγνώμη», «από εμάς που πλήγωσε με ένα άστοχο δημοσίευμα».
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο Χάνος Κλασμένος απών από τις εκδηλώσεις της επίσκεψης του Σουλτάνου στη χώρα μας. Τον απέσυρε ο Τσίπρας λόγω των «εμπρηστικών» δηλώσεων που κατά καιρούς έχει κάνει για τις σχέσεις μας με τη γείτονα χώρα.
Μόνο μπουνίδι που δεν έπαιξαν Πάκης-Αλέξης με τον απαράδεκτο Σουλτάνο. Ορθώς του τη βγήκαν αμφότεροι του Ταγίπ. Σε σημείο που να διερωτάσαι προς τί η πρόσκληση στον Ερντογάν να μας επισκεφθεί.
“Η νέα γενιά συνομιλεί με τους πρωταγωνιστές της Ναυτιλίας” & ξεναγείται στην έκθεση “50 Χρόνια ΑΝΕΚ”.
Η ΑΝΕΚ LINES με μεγάλη επιτυχία φιλοξένησε, την ημερίδα «Επιλέγω Ναυτιλία», που διοργάνωσε το περιοδικό “Ναυτικά Χρονικά” και η εκπαιδευτική πρωτοβουλία «Isalos.Net», στο υπερσύγχρονο Συνεδριακό της Κέντρο στα Χανιά, την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου .
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με την ένθερμη συμμετοχή 500 σπουδαστών των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού, εκπρόσωπων 17 ναυτιλιακών εταιρειών, εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και φορέων και αναπτύχθηκε σε δύο θεματικές με στόχο να ενημερώσει τους συμμετέχοντες για τις προκλήσεις της σύγχρονης ναυτιλίας.
Η πρώτη ενότητα είχε θέμα «Ο αξιωματικός του μέλλοντος: οι αυριανές προκλήσεις της γέφυρας και του μηχανοστασίου» και η δεύτερη αφορούσε στην «Ασφάλεια στη θάλασσα: υγεία, προστασία της θάλασσας και διαβίωση εν πλω».
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Παιδί Ποντίων προσφύγων, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλλιθέα, έβγαλε τον Ασπρόπυργο και ταξίδεψε με τα καράβια μέχρι που τα εγκατέλειψε όταν αποφάσισε να δημιουργήσει οικογένεια. Ασχολήθηκε στη συνέχεια επαγγελματικά με το λιανικό εμπόριο, δημιούργησε μια δική του εταιρεία παροχής υπηρεσιών και το 2004 έκλεισε τα βιβλία του γιατί θεώρησε ότι μπορούσε πλέον με όσα είχε δημιουργήσει να ζήσει την οικογένειά του. Μέχρι που ήρθε το Καστελλόριζο και τα μνημόνια και τα ανέτρεψαν όλα.
Έμεινε άνεργος, για αρκετά χρόνια, και κάποια στιγμή απασχολήθηκε σαν συμβασιούχος με τα προγράμματα του ΕΣΠΑ εισπράττοντας κατ' ουσίαν ένα επίδομα σε μια ανακύκλωση της ανεργίας που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Τύπωναν διπλά προγράμματα. Ένα με 8ωρα και 5ήμερο για την Επιθεώρηση Εργασίας και ένα με 12ωρα και 6ήμερο για τους εργαζομένους. Τα 12ωρα ξεκίνησαν με τη δικαιολογία της πλάτης στην εταιρεία για να μη χάσει κανείς τη δουλειά του και εξελίχθηκαν σε τιμωρία: «Δεν πιάσατε τον στόχο; 12ωρα όλοι». Ο συνάδελφος που μίλησε στην Επιθεώρηση Εργασίας απολύθηκε αμέσως. Η ελπίδα και η ανάγκη ήταν τα δεσμά των εργαζομένων των Public. Αλλά κάποια στιγμή κάποιοι δεν άντεξαν άλλο. Ενώθηκαν και κινήθηκαν δικαστικά, κερδίζοντας σε έναν πολύ άνισο αγώνα. Η εταιρεία, όμως, αρνείται πάλι να πληρώσει τα δεδουλευμένα τους και έτσι οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να μας μιλήσουν.
Ρεπορτάζ της Τζένης Τσιροπούλου.
Η μαρτυρία του Γ.Ζ.*
Εργαζόμουν οκτώ χρόνια ως τεχνικός (στο service), αρχικά στα Multirama Καλαμάτας και έπειτα στα Public αφότου μετονομάστηκαν -πρόκειται για τον ίδιο όμιλο. Οι εργασιακές συνθήκες δεν ανταποκρίνονταν ποτέ σε αυτό που είχαμε υπογράψει.
Γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης.
Οταν τα στοιχεία της Φύσης, το νερό και η φωτιά, ξεσπούν εναντίον των ανθρώπων, το ξέσπασμά τους σκοτώνει συστηματικά φτωχούς ανθρώπους.
Ποτέ δεν ανασύρθηκαν δεκάδες πνιγμένοι από την Εκάλη ή τη Βουλιαγμένη. Ποτέ δεν συνέβη να δούμε σορούς καμένων στο ακριβό Χόλαντ Παρκ, όπως εκείνες τις σορούς δεκάδων κατοίκων της παραμελημένης εργατικής πολυκατοικίας Γκρένφελ που τους κατάπιε η πυρκαγιά πριν από λίγους μήνες στο Λονδίνο.
Ταξική βροχή; Ταξική φωτιά; Οχι βέβαια. Απλά, αβάσταχτα ταξικές κοινωνίες.
Βγήκε προχθές ένα κυβερνητικό κάθαρμα (πρώην πασοκικό εκσυγχρονιστήρι και νυν "αριστερό" νεοφιλελεστήρι) και μέμφθηκε την προηγούμενη κυβέρνηση καθαρμάτων, που δεν άρχισε τους πλειστηριασμούς επί των ημερών της, παρά την έκανε πάσα στην σημερινή κυβέρνηση του λαού (κατά το "Ευρώπη των λαών").
Λες και δεν ήταν τα συντρόφια του (θού Κύριε) αυτά που -πολύ σωστά τότε- απειλούσαν με πολιτικό και κοινωνικό αρμαγεδδόνα εάν ξεκινούσαν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, και μάλιστα πρώτης κατοικίας.
Και δεν βρέθηκε ένα δημοσιογραφικό κάθαρμα να του τρίψει την αλήθεια στην μούρη.
Και δεν βρέθηκαν δυό-τρείς "παριστάμενοι" να τον χουγιάξουν και να τον λειώσουν στο φτύσιμο.
Τα αντανακλαστικά της κοινωνίας μας, βοηθούντων πάντα των ΜΜΕ και της κρατικής βίας, τείνουν να εξαφανιστούν.
Βλέποντας αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας τα μνημονιακά αυτά χρόνια, βγάζει κανείς αβίαστα συμπεράσματα. Πρέπει να είναι τυφλός για να μη τα δεί, ή τελειωμένο κομματόσκυλο για να μη τα καταλάβει.
Όλες οι κυβερνήσεις που ανέλαβαν την εξουσία αυτά τα χρόνια, μία-μία, όλες, ανεξάρτητα αν ονομάζονταν "δεξιές" ή "αριστερές" ή του (πέτσινου) "συνταγματικού τόξου", ή ό,τι άλλο, ξεβρακώθηκαν. Όλες, μία προς μία, βάδισαν τον ίδιο δρόμο της ξεφτίλας και της εθνικής μειοδοσίας. Απερίφραστα όλοι οι πρωθυπουργοί αυτής της περιόδου, καθώς και οι υπουργοί τους είναι προδότες, και απατεώνες τέτοιου βεληνεκούς που το εκτελεστικό απόσπασμα ως στιγμιαία απόδοση δικαιοσύνης (ή τιμωρίας) δεν θα αρκούσε για να ξεπλύνει το άγος και να κατασιγάσει τα πάθη του λαού.
Το Σάββατο 16/12 περπατάμε στα χνάρια της βυζαντινής και μεσαιωνικής Αθήνας. Τί απέγιναν οι φιλόσοφοι μετά την έλευση των χριστιανών, ποιές βασιλοπούλες έβγαλε η κάποτε λαμπρότερη πόλη και ποιά μυστικά υπόγεια περάσματα την διατρέχουν; Επικοινωνείστε μαζί μας και εξασφαλείστε θέση.
Σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή και το μεγάλο σας ενδιαφέρον!
Οικ. ενίσχυση: 7€
Συντονισμός: Δέσποινα Σολκίδου.
Τηλ. εκδήλωσης ενδιαφέροντος 2109216890, 6974470219
Μ' άρεσε πολύ αυτό που έγραψε ο Πιτσιρίκος. Έβγαλε στον αφρό τις μύχιες σκέψεις μου και απογείωσε την αναβράζουσα οργή μου εναντίον όσων "συναδέλφων" πούλησαν την ψυχή, την πένα, τις Αρχές και το δημοσιογραφικό τους λειτούργημα για το χατήρι μιας θέσης, ενός καλού μισθού, κάποιου υπουργού, κάποιου μεγαλοεκδότη, κάποιου μεγαλοεργολάβου-τσάτσου των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης. http://www.ribandsea.com/waves/936-2013-02-19-15-57-29.html
Δεν συνηθίζω να σχολιάζω τα άρθρα τρίτων στην αρχή. Ο σχολιασμός μου, όταν και εφ' όσον θέλω κάτι να σχολιάσω, μπαίνει στο τέλος. Αυτή τη φορά, όμως, θα κάνω μια εξαίρεση. Ο λόγος; Δεν θέλω να περάσει απαρατήρητο το "εύγε" που θα πω στον Πιτσιρίκο, ούτε και η ερώτησή μου προς αυτόν :