Οι αναγνώστες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού θα πρόσεξαν ότι, κατά την διάρκεια των δύο, τελευταίων κυρίως, ετών, η θεματολογία του ξέφυγε από την αυστηρή θεματολογία των φουσκωτών σκαφών και της θάλασσας. Κάτω από τις τραγικές συνθήκες που βιώνει η χώρα αυτή, κι' εμείς σαν λαός της, δεν μπορούσε βεβαίως να γίνει διαφορετικά. Όπως και άλλοτε εξήγησα, δεν είναι δυνατόν ο δημοσιογράφος και εκδότης αυτού του ηλεκτρονικού περιοδικού να μένει απαθής με όσα συμβαίνουν γύρω του και να συνεχίζει να γράφει για θαλασσινά ταξίδια και φουσκωτά, λες και ζει σε άλλο τόπο και χρόνο. Δεν είναι δυνατόν να μένει απαθής και αδιάφορος, όταν τα κυριαρχικά δικαίωματα της χώρας του εκποιούνται, μ' αυτόν τον ξεδιάντροπο και ανήθικο τρόπο, από αυτούς οι οποίοι ορκίστηκαν να φυλάνε, υποτίθεται, τους νόμους και το Σύνταγμα.
Tο Σαββατοκύριακο 22 και 23 Οκτωβρίου 2011 η "Ελληνική Λέσχη Ταχυπλοίας" διοργανώνει τον 8ο αγώνα του φετινού "Πανελληνίου Πρωταθλήματος pwc" (jetski) στην παραλία της Πάχης Μεγάρων. Για συμμετοχές και γενικές πληροφορίες : τηλ. 210-9918900 ή 6947 422300.
Το περιοδικό "Rib and Sea" θα είναι, κι' αυτή τη φορά, χορηγός επικοινωνίας και θα καλύψει τον αγώνα με λεπτομερές άρθρο και φωτογραφίες του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.
Ομάδα Αμερικανών επιστημόνων, μετά από μακροχρόνιες μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος του μέλλοντος, εκτός από τις εκπληκτικές δυνατότητες που θα πρέπει να έχει, όσον αφορά την πνευματική και μυϊκή του δύναμη, θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της εποχής του και να αντέχει σε περιόδους μεγάλων οικονομικών κρίσεων. Θα πρέπει, δηλαδή, να εργάζεται συνεχώς, να αμείβεται ελάχιστα και να μην διαμαρτύρεται! Κατέληξαν λοιπόν στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος του μέλλοντος θα ονομάζεται... "Έλληνας"...
Συνέντευξη του λαϊκού Ζακυνθινού ποιητή Διονύση Καλού (Μίμη Μόντε) στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Φωτ/φίες - αεροφ/φίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός και οι ποιητές του 15ου αιώνα Παχώμιος Ρουσάνος, Μιχαήλ Σουμάκης, Ανδρέας Σγούρος, Αντώνης Μαρτελάος, Ανδρέας Κάλβος, Ούγγο Φώσκολος και Μουτσάν Μαρτινέγκου είναι απλώς μερικοί από αυτούς που δικαιώνουν τη φήμη της Ζακύνθου σαν το νησί των ποιητών. Είναι μια παράδοση που διατηρείται στο όμορφο αυτό νησί του Ιονίου και συνεχίζεται ακόμη και στις μέρες μας. Μια παράδοση οι πηγές της οποίας βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Αναγέννηση, μια και η Ζάκυνθος ήταν από τον 13ο αιώνα μέχρι τον Μάϊο του 1864 υπό την κυριαρχία των Ενετών. "Φιόρο του Λεβάντε" την αποκαλούσαν οι Ενετοί και από μόνη της η ονομασία αυτή, θα έλεγε κανείς, ότι είναι ποιητική. Ίσως ακόμη καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ποιητικού ταλέντου των Ζακυνθινών να έπαιξε σ' αυτό και η ίδια η Φύση, η οποία στη Ζάκυνθο είχε μεγάλα κέφια.