Rib and Sea

Του Δόκτορος Δημήτρη Ρομποτή*

Η Ελλάς για πάνω από έναν χρόνο δέχεται συστηματικά επίθεση από την Τουρκία σε διάφορα μάλιστα μέτωπα. Η γείτων έχει θέσει σε εφαρμογή την επιβολή της δήθεν γαλάζιας πατρίδας και η μόνη επιλογή που μας προσφέρει είναι... να αυτοκτονήσουμε για να μην μας σκοτώσει! Εμείς, υποτίθεται, δεν συζητάμε τίποτα, πλην της οριοθετήσεως υφαλοκρηπίδος και ΑΟΖ, αν και ο πρωθυπουργός μιλάει για “θαλάσσιες ζώνες” χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι σε λίγο οι Τούρκοι θα ζητήσουν και την... Αγία Ζώνη της Θεοτόκου από το Αγιον Ορος!

Κατά τα άλλα προσερχόμεθα σε δήθεν διερευνητικές την ίδια στιγμή που η Τουρκία πραγματοποιεί πραγματικές έρευνες σε χώρους ζωτικών ελληνικών συμφερόντων. Σαν να μην έφτανε το μπαράζ των τελευταίων μηνών, η Αγκυρα εξέδωσε Navtex για έρευνες καταμεσής του Αιγαίου εν εναμονή της εν Ελλάδι συναντήσεως των διερευνητικών, αν και υπάρχει προηγούμενη συμφωνία για αποχή από τέτοιες δραστηριότητες στο Αιγαίο (εις βάρος μας, αλλά υπάρχει).

Εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν από την κακοκαιρία και τις παρενέργειές της.

Με το που πάτησε το πόδι της στη χώρα μας η “Μήδεια”, στις 14/2/21, ο υπεύθυνος του Διαχειριστή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ΑΔΜΗΕ, έβγαλε ανακοίνωση, όπου μας διαβεβαίωνε ότι έχει τεθεί σε εφαρμογή “έκτακτο σχέδιο και ότι “έχουν ληφθεί μέτρα από τον Διαχειριστή προκειμένου να διασφαλιστεί η μέγιστη διαθέσιμη ισχύς των μονάδων παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων των μονάδων φυσικού αερίου και των υδροηλεκτρικών μονάδων.” Ταυτόχρονα, δεν παρέλειπε να διευκρινίσει ότι “στις εκτιμήσεις παραγωγής δεν λαμβάνονται υπόψη οι ΑΠΕ, καθώς σε ακραίες συνθήκες ψύχους η συμβολή τους εμφανίζεται πολύ περιορισμένη”.

Σήμερα ο Σίμος ο Ατσόνιος θα μας δείξει πώς κλαδεύει τα αμπέλια στη Σίφνο. Θα μας δείξει τον τρόπο που χρησιμοποιεί αυτός εδώ και χρόνια και τον έχει μάθει από παλαιότερους Σιφνιούς.

Όπως μας είπε χαρακτηριστικά το κλάδεμα είναι ο πρώτος παράγοντας για το αν θα πάρουμε σταφύλια και η κάθε ποικιλία θέλει διαφορετικό κλάδεμα. Σε άλλες ποικιλίες αφήνουμε δύο κόμπους-μάτια, σε άλλες τέσσερις και σε άλλες πέντε ή και παραπάνω. Στη Σίφνο τα αμπέλια μένουν στο έδαφος και δεν τα ανεβάζουμε ψηλότερα με διάφορες κατασκευές, όπως σε άλλα μέρη της Ελλάδας, λόγω των συχνών δυνατών ανέμων που τα καταστρέφουν.

Του Ανδρέα Φουράκη.

Ο χαρταετός έθιμο της Καθαράς Δευτέρας; Όχι βέβαια!

Κατηγορηματικά όχι.

Το πέταγμα του χαρταετού, όπως το έχουν κατατάξει οι παιδικές αναμνήσεις μου στα Χανιά, δεν ήταν έθιμο της Καθαράς Δευτέρας όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια. Ήταν ένα καθαρά αγορίστικο παιγνίδι που ξεκίναγε το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Απριλίου και κορυφωνόταν στα μέσα του Μαϊου.

Όπως όλα τα παιδικά παιγνίδια το πέταγμα του χαρταετού ενεργοποιόταν ενστικτωδώς και ταυτόχρονα μια ορισμένη εποχή ακολουθώντας την άγραφη ιεράρχιση του παιδόκοσμου που κάθε εποχή ασχολιόταν και με άλλα είδη παιγνιδιών, όπως κυνήγι τον Οκτώβριο, ψάρεμα τον Αύγουστο κλπ. Στην ενεργοποίηση αυτής της δραστηριότητας συντελούσε η ψυχική διάθεση και η ανάταση ψυχής που προσέφερε απλόχερα η φύση την εποχή εκείνη, το τέλος του βαρύ χειμώνα, η αρχή της άνοιξης μα και το φούντωμα του αιώνιου πόθου του ανθρώπου να πετάξει σαν πουλί.

H ANEK LINES, με αισιοδοξία και πίστη στην κρητική παράδοση, μετέδωσε  διαδικτυακά από το  ΕΓ/ΟΓ “ΕΛΥΡΟΣ”, στις 7 Φεβρουαρίου, την κοπή της βασιλόπιτας, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Κρητικών Σωματείων (ΠΟΠΚΣ), απουσία κόσμου και τηρώντας  όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα.
Με την συνδρομή,  ωστόσο,  της τεχνολογίας κατά την διαδικτυακή προβολή, το πλοίο της ΑΝΕΚ, γέμισε αναμνήσεις και εικόνες νοσταλγίας από τα περασμένα χρόνια, όταν οι αποστάσεις και τα μέτρα προστασίας, λόγω covid δεν ήταν παρόντα στις ζωές μας.  

Στην εκδήλωση το διαδικτυακό παρόν έδωσαν, μέσω skype και βιντεοσκοπημένων  μηνυμάτων εκπρόσωποι Εκκλησιαστικών αρχών, Πολιτικών φορέων και  δεκάδων Κρητικών και Πολιτιστικών Σωματείων από όλη την Ελλάδα.