Rib and Sea
«Συλλογικές και διαχρονικές ευθύνες».
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Το ‘πε το ‘πε ο παπαγάλος Σκουρλέτης. Για την εθνική τραγωδία στο Μάτι οι ευθύνες δεν είναι ατομικές. Φταίνε πολλοί. Όλοι μαζί. Και φταίνε και οι προηγούμενοι και οι νυν. Και οι επόμενοι άραγε; Σίγουρα και χωρίς καμμία αμφιβολία!
Σε ένα άρθρο του ο Τζήμερος, εξ αφορμής τής καταστροφής που μας βρήκε την 23.07, επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας [λέμε και καμμιά μ..], περιγράφει απλά και κατανοητά τον τρόπο λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης.
http://www.capital.gr/arthra/3309856/o-epomenos-kamenos-tha-eisai-esu?utmsource=email
Η ευθύνη διαχέεται σε Επιτροπές και χάνεται κάπου στη δυνατότητα που παρέχουν τα νομικά πλαίσια στον κάθε «δημόσιο λειτουργό» να αποποιείται των ευθυνών του και να τις ρίχνει στους άλλους.
Η διαχρονικότητα των καθαρμάτων.
Ένα κάθαρμα είναι και θα παραμείνει κάθαρμα για πάντα. Δεν θα σταματήσει να είναι κάθαρμα επειδή θα περάσουν τα χρόνια ή επειδή θ' αλλάξει πλευρά. Επίσης τα καθάρματα δεν έχουν ιδεολογία. Είναι απλώς καθάρματα.
Ορισμός: κάθαρμα (το): αυτό που αποβάλλεται όταν καθαρίζουμε κάτι, το σκουπίδι. Μεταφορικά ο ελεεινός και τρισάθλιος άνθρωπος, ο ανήθικος.
Επικαιρότητα: ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας μιλώντας στην γιάφκα της ΕΡΤ είπε πως αντιλαμβάνεται τον πόνο που έχει προκληθεί από τον θάνατο 92 (ως τώρα) ανθρώπων στην τραγωδία των πυρκαγιών, αλλά στις 20 Αυγούστου βγαίνουμε απ' τα μνημόνια.
Να και τα ΓεράνΕΙα όρη.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Μπλα μπλα μπλα μπλου μπλου μπλου μπλι μπλι μπλι μπλο μπλο μπλο κουλουπου.
Παραλαβές-παραδόσεις Αρχηγείων και Υπουργείων. Ωραία λόγια που ακούμε συχνά πυκνά με κάθε παράδοση παραλαβή . Και η ζωή συνεχίζεται. Οι νεκροί με τους νεκρούς και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς. Θα γκρεμίσουμε τα αυθαίρετα που δεν κάηκαν διαμηνύει η κυβέρνηση, πάνω από το πτώμα μας διαμηνύουν οι ιδιοκτήτες των αυθαιρέτων. Θα κάνουμε έφεση στο πρωτόκολλο κατεδάφισης και μέχρι να εκδώσει απόφαση και το ΣτΕ … θα έχει καεί το σπίτι μας από την επόμενη φωτιά και, έτσι, δεν θα το κατεδαφίσετε. Και αν επιβιώσουμε, θα παρακολουθήσουμε παραιτήσεις και παραδόσεις-παραλαβές.
Αθωράκιστη χώρα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Η μέρα μου άρχισε χθες με την είδηση ότι Επιτροπή του ΕΦΚΑ έκρινε ενενηκοντούτιδα ασφαλισμένη ικανή προς εργασία. Δεν χρειάστηκα λεπομέρειες. Μάλλον θα ήταν δικαιούχος κάποιας σύνταξης ή επιδόματος αναπηρίας ή πρόνοιας κ.λπ. και την εξέταζαν κάθε λίγο και λιγάκι, μήπως και στην ηλικία της διαπιστωθεί ότι είναι υγιέστατη, εξ ου και μπορεί να εργασθεί. Σκέφτηκα μόνον, αν θα μπορούσε να συσταθεί στη Βουλή μια Επιτροπή με τη συμμετοχή ψυχιάτρων που θα εξετάσει τα μέλη της Επιτροπής, τα οποία έκριναν τη γραία ικανή προς εργασία.
Δ-ε-ν υ-π-ά-ρ-χ-ο-υ-μ-ε. Πάει και τελείωσε!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[Ακόμη και το παρδαλό κατσίκι, μαυρισμένο από τις στάχτες, έχει μείνει ενεό αρνούμενο να καγχάσει με τα καμώματα των κυβερνητικών κλόουν].
1] Απίστευτο και όμως αληθινό. 01.08.2018, ώρα 18:30. Ψηφοφόρος τις επιβαίνει μηχανοκίνητου δικύκλου και
- χωρίς να φοράει κράνος
- ανεβαίνει τη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας στην Αθήνα κινούμενος αντίθετα προς το ρεύμα καθόδου προς Σύνταγμα
- κρατά το τιμόνι με το δεξί χέρι
- στο αριστερό χέρι έχει ένα χάρτινο κύπελλο με καφέ
- μιλάει στο κινητό, το οποίο είναι σφηνωμένο ανάμεσα στο αριστερό μπράτσο του και στο κεφάλι του, το οποίο μοιραίως γέρνει προς τα αριστερά.