Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Εξ αφορμής της θανάτωσης δύο 19χρονων νέων στην Κρήτη προ ημερών πληροφορήθηκα την ύπαρξη της οργάνωσης με τον εν λόγω τίτλο. Το πληροφορήθηκα από το ραδιόφωνο, στο οποίο μιλούσε ο Πρόεδρός της κ. Κουκουβίδης.

Τα θανατηφόρα τροχαία αποτελούν πλέον σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Κατά κανόνα συνιστούν το έγκλημα της ανθρωποκτονίας εξ αμελείας, εξ ου και η επιβαλλόμενη ποινή είναι συνήθως 2-3 χρόνια φυλάκισης, η οποία δεν εκτίεται ποτέ, είτε λόγω αναστολής χάρη στο λευκό ποινικό μητρώο τού δράστη, είτε λόγω εξαγοράς δια μετατροπής της σε χρήμα [με € 10 κατά κανόνα/ημέρα Χ 2 Χ 30 Χ 36 μήνες = € 21.600]. Σκοτώνω πληρώνω.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Δεν περνάει μέρα που να μην στριφογυρίζει στο μυαλό μου αυτό που έχουν  διακηρύξει όλοι οι μνημονιακοί πρωθυπουργοί [Γιωργάκης, Λουκάς, Αντώνης, Αλέξης]: αν μειώσω μισθούς και συντάξεις, θα μειωθεί η κατανάλωση, αν μειωθεί η κατανάλωση, θα μειωθούν τα φορολογικά έσοδα και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της ύφεσης.

Και όλοι έκαναν το ακριβώς αντίθετο. Μνημονιακοί μεν, αμνήμονες δε. Αφού μας παραμύθιασαν, βέβαια, με τις διάφορες λίστες, από τις οποίες το Δημόσιο θα εισέπραττε ουκ ολίγα χρήματα [στις προγραμματικές δηλώσεις του τον Φεβρουάριο του 2015 ο τότε υπουργός Νικολούδης μας διαβεβαίωνε ότι είναι έτοιμοι οι φάκελοι, για να εισπράξει € 2,5 δισ. εντός διμήνου. Ακολούθως μας είπε ότι αυτό είναι δύσκολο. Τελικώς αναδομήθηκε, επειδή, λέει, δεν άρεσε στους δανειστές ή στον συγκυβερνήτη. Ποιός ξέρει! Πάντως είχεν ήδη εκδοθεί η απόφαση του ΣτΕ στην υπόθεση Μητρόπουλου, προπομπός της Ολομέλειας στην υπόθεση ελέγχων πέρα της 5ετίας, οπότε …..

Του Δρ. Εμμανουήλ Σαρίδη.

Από τον Νίκο Γούναρη και το "σε είδα να κλαδεύεις" στην Μανγκάλα, την Μαντουμπάλα και την Σινγκοάλα του Αγγελόπουλου και του Καζαντζίδη. Ή ο Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός (NLP) του Έλληνα μέσω της μουσικής και του κινηματογράφου κατά την δεκαετία του 50 και του 60 με σκοπό την αραβοποίηση και τον εθισμό του στο λεγόμενο "λαϊκό" τραγούδι της καψούρας, της κακομοιριάς και της μιζέριας, που καθορίζει από τότε τις κοινωνικές και πολιτικές συμπεριφορές του στην καθημερινότητα.

Εισαγωγή.

Με την Αρλέτα που πέθανε πριν λίγες μέρες  το ελληνικό τραγούδι έχασε μια από τις εναπομείνασες φωνές, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν την βάση για την δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού άσματος. Τα πράγματα όμως ήρθαν αλλιώς, το άσμα αυτό, που γεννήθηκε σαν το "Νέο Κύμα" την δεκαετία του 60 με την Αρλέτα, τον Λάκη Παπά, την Πόπη Αστεριάδη, την Μαρίζα Κωχ και άλλους, πέθανε νεογέννητο, τσαλαπατημένο από τα μπουζούκια, τους αμανέδες και τα μοιρολόγια που προώθησαν συστηματικά οι φωνογραφικές εταιρείες, ο κινηματογράφος, ο τύπος και τα αριστερά κόμματα. Την ίδια τύχη που είχε και η ελληνική βιομηχανία, που την ίδια εποχή άρχισε να διαλύεται από τις συνεχείς απεργίες, τις καταλήψεις και την κοινωνική φασαρία των καθοδηγημένων από το εξωτερικό αριστερών κομμάτων και συνδικάτων.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Εισαγωγή: με συνήγειρε η λέξη «πουτσιλίκι» που ανεκάλυψα πως χρησιμοποιεί ο σκουλαρικάτος σύντροφος Κυρίτσης. Πρόκειται, προφανώς, για το υποκατάστατο της λέξης «πουστιρλίκι», με την οποία μεγάλωσα εγώ, που, όμως,  σήμερα δεν είναι comme il faut ή είναι οut of fashion, καθότι τα ξέκωλα και οι αδελφές έχουν πιάσει τα πόστα και δεν προωθείσαι, αν δεν τους οπισθωθήσεις.    

Και καθώς ανέλυα ετυμολογικώς τον κυρίτσειο νεολογισμό, θυμήθηκα την ανάρτηση κάποιου Νίκου Αραπάκη που κατέγραφε όσους θα ψήφιζαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, ώστε να τους περιποιηθεί δεόντως. Ευτυχώς που ψήφισα ΟΧΙ και δεν επέσυρα την μήνιν του. Ευτυχέστερα δε που ο Αλέξης έκανε το ΟΧΙ μου ΝΑΙ και τη γλίτωσαν χιλιάδες συμπατριώτες. Μη μου πείτε ότι η εν λόγω ανάρτηση δεν είναι πουτσιλίκι!