Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Το Δημόσιο λειτουργεί, όπως τα κώματα που το διαγουμίζουν, και τούμπαλιν.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Από το «δεν πληρώνω» στο «δεν παραιτούμαι».
Η πετρελαιοκηλίδα που κατέστρεψε τον Σαρωνικό για πολλά χρόνια ανέδειξε, αφ’ ενός την ανικανότητα ενός υπουργού, που δεν υπολείπεται των άλλων, αφ’ ετέρου ότι κανένα Μνημόνιο και κανένα κώμα δεν πρόκειται να σώσει τον τόπο, αν δεν γίνει α] βαθειά τομή στο Δημόσιο, κυρίως δε στη νοοτροπία των δημοσίων υπαλλήλων, και β] εκθεμελίωση του συστήματος που αιμοδοτεί τον ωχαδερφισμό τους.
Εκείνο που εγώ κρατώ από όλη την κλωτσοπατινάδα των ημερών είναι η απρεπέστατη, κατ’ επιεική χαρακτηρισμό, συμπεριφορά μίας συμβούλου του υπουργού Κουρουμπλή απέναντι στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ήτοι στον τέταρτο τη τάξει πολιτειακό παράγοντα. Για να έχει το θράσος αυτή η κυρία να φέρεται έτσι, κάποιος της έδωσε το θάρρος. Κάποιος της έμαθε ότι μπορεί να είναι αγενέστατη ατιμωρητί.
Γεμίσαμε ανηψιές.
Να άλλος ένας λόγος για τον οποίο οι βουλευτές πρέπει να σταματήσουν να διορίζουν όλο τους το σόι, είτε σαν υπαλλήλους της Βουλής, είτε σαν υπουργικούς συμβούλους, είτε σαν μετακλητούς, είτε σαν γενικούς παρατρεχάμενους των υπουργείων: Οι ανηψιές! Μάλιστα. Οι ανηψιές.
Διότι καλά όταν διορίσεις τον γιό ή την γυναίκα σου. Λες: "ο γιός μου" ή "η γυναίκα μου". Όταν όμως διορίσεις και την ανηψούλα και πεις: "η ανηψιά μου", ε αυτό ακούγεται κάπως. Χρόνια τώρα η έννοια της "ανηψιάς" είναι επιβαρυμένη. Και όχι χωρίς αιτία.
Διότι κάθε καλός οικογενειάρχης, κάθε εσχατόγερος, κάθε τσιλιμπουρδίζων, τέλος πάντων, που πιαστεί συνοδευόμενος από "αιθέρια ύπαρξη", ή λιγότερο αιθέρια αλλά πάντως αρκετά μικρότερή του, την συστήνει ως "ανηψιά" και καθαρίζει με το τυπικό της υπόθεσης.
Το ναυάγιο και η πετρελαιοκηλίδα. Απάντηση στα πώς και γιατί.
Τόσες μέρες διαβάζω και ακούω τόσες σαχλαμάρες από ανίδεους, που δεν μου προκάλεσε καμμία κατάπληξη η αντίδραση κάποιων στο να μου στείλουν μηνύματα οργής γιατί είπα ότι είμαι βέβαιη ότι πίσω από τη βύθιση του πλοίου στη Σαλαμίνα κρύβονται συμφέροντα και προφανώς και κάποιο σχέδιο δολιοφθοράς.
Είπα λοιπόν να σας ενημερώσω για κάποια δεδομένα, μήπως και κατανοήσετε βασικά πράγματα, μια και ο συντάκτης ανήκει σε ναυτική οικογένεια και τα πλοία για αυτούς δεν αποτελούν τοτέμ αλλά εργαλεία που πρέπει να σέβεσαι για να μπορείς να είσαι ασφαλής.
Γιατί επιδιώκει η κυβέρνηση τον εκτουρκισμό των μουσουλμάνων;
Κυβερνητική τροπολογία δίνει την δυνατότητα στην παράνομη -πλην όμως λειτουργούσα- «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» να καταθέσει προσφυγή για αναγνώρισή της,
Χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο γεγονός που να μας προϊδεάσει, η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, που αποτελεί την κερκόπορτα για αναγνώριση εθνικής τουρκικής μειονότητας στην Θράκη, με γνωστή φυσικά τη συνέχεια.
Φαίνεται, πως η ιδεοληψία κομματικών στελεχών που κατευθύνουν την κυβέρνηση, δεν περιορίζεται μόνον στην εσωτερική μεταβολή του αστικού δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά επεκτείνεται και σε εθνικά θέματα. Εκτός, δηλαδή, από τον φόβο που έχουμε ως προς το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων (όπου υπουργοί, Γαβρόγλου, Αχτσιόγλου, κ.π.ά., έχουν ταχθεί υπέρ της ονομασίας "Μακεδονία", χωρίς κάποιο παραθετικό), κάτι περίεργο συμβαίνει παρασκηνιακά και στην Θράκη.
Ο σκοταδόψυχος.
"Δεν υπάρχει μαύρη θάλασσα, υπάρχει η μαύρη προπαγάνδα σας", επιτέθηκε στους δημοσιογράφους ο αρμόδιος υπουργός για την πετρελαιοκηλίδα που καταστρέφει το περιβάλλον.
Μαύρη είναι η ψυχή σου μαυρόψυχε και σκοταδόψυχε πασόκε, που όταν είδες το καράβι του ΠαΣοΚ να βουλιάζει έτρεξες σαν τα ποντίκια, σαν ποντίκι κι εσύ, να σωθείς, τάχα μου πως δεν συμφωνούσες με το πασοκο-νεοδημοκρατικό μνημόνιο, για να πας στο μαντρί του καινούργιου κρυφοπασόκ, όπου βρήκαν καταφύγιο και άλλα ποντίκια σαν και σένα, να ψηφίσεις εκεί με χέρια και με πόδια το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο, και να αμειφθείς με μιά καρέκλα υπουργού, τρόπαιο και επιβράβευση της πολιτικής σου αλητείας.