Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

ΜΕΡΟΣ Α.

Δεν θα γράψω, βέβαια, για τους όρους «ισοδύναμα», «προαπαιτούμενα» και «αξιολόγηση», που έχουν καταντήσει  να σημαίνουν «πρόσθετα φορολογικά μέτρα», «πρόσθετες περικοπές μισθών και συντάξεων», «αυξήσεις τιμών» ή μονολεκτικά «λιτότητα», δηλαδή «αύξηση της ανεργίας», «πιο πολλά λουκέτα», ήτοι «ύφεση» που μετατρέπει οποιαδήποτε αναφορά στην «ανάπτυξη» σε όνειρο απατηλό. Ούτε για τα «προληπτικά μέτρα» [contingency measures] που απαιτούν οι δανειστές, για να καθαρίζουν μια και καλή, ώστε να μην τους βγαίνει η ψυχή με «σκληρές διαπραγματεύσεις» καθώς θα  ζητούν νέα μέτρα, όταν, μετά βεβαιότητος, δεν θα έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του εκάστοτε συμφωνουμένου Μνημονίου.

Θα γράψω για ένα πολύ απλό πράγμα που, όμως, αποτελεί μία λεπτομέρεια που μαζί με τις μυριάδες άλλες του σάπιου συστήματος εξηγούν το σημερινό μας χάλι.
Υπέπεσε, λοιπόν, στην αντίληψή μου, εξ αφορμής ερμηνευτικού εγγράφου του Υπουργείου του Καρούμπαλου, μία λεπτομέρεια για το επίδομα γάμου, το οποίο είχε καθιερωθεί στα πλαίσια της ενίσχυσης των εργαζομένων που δημιουργούν οικογένεια. Ακολούθησε το επίδομα τέκνων, για την περαιτέρω ενίσχυση της οικογένειας.
Και έρχεται, μεσούντος του 1ου Μνημονίου,  ο ν. 3896/2011 και με το άρθρο 21 ορίζει:

«1. α) Δικαιούχος του επιδόματος γάμου είναι κάθε εργαζόμενος σύζυγος, χήρος ή διαζευγμένος, καθώς και ο άγαμος γονέας, ανεξαρτήτως φύλου.»
Ο νόμος ψηφίσθηκε, προκειμένου να μετουσιωθεί σε εσωτερικό δίκαιο η Οδηγία 2006/54/ΕΚ για την κατάργηση της διάκρισης των φύλων στον εργασιακό τομέα. Διάβασα 3 φορές την Οδηγία, αλλά δεν βρήκα πουθενά διάταξη που να επιβάλλει στα κράτη-μέλη της ΕΕ να θεσπίζουν επίδομα γάμου στον διαζευγμένο ή στον άγαμο γονέα ως μέσο κατάργησης των διακρίσεων φύλου στον εργασιακό τομέα. Συνεχίζω την έρευνα με την πεποίθηση ότι κάπου θα είναι κρυμμένη μία διάταξη, με την οποία θα απονέμεται επίδομα τέκνων στους άτεκνους.

Σώτος  - αλιεύς μαρδακιών.

ΜΕΡΟΣ Β.

Ανέσυρα από το αρχείο μου άρθρο που αναρτήθηκε στο left.gr πριν δυο χρόνια. Ήταν τότε που η κυβέρνηση απήλλασσε από φόρους, τυπικότητες κ.λπ. τη μεταβίβαση στην Τράπεζα Πειραιώς  των καταστημάτων των κυπριακών τραπεζών που λειτουργούσαν στην Ελλάδα. Οι σχετικές ρυθμίσεις χαρακτηρίζονταν «δωράκια» και έτσι ήταν : https://left.gr/news/nea-proklitika-dorakia-apallages-apo-foroys-kai-ypohreoseis-pros-tritoys-stis-trapezes

Πράγματι, το ΄Αρθρο 68 του ν. 4150/2013 όριζε ότι :

«Σε περίπτωση μεταβίβασης στοιχείων ενεργητικού και παθητικού υποκαταστημάτων στην Ελλάδα,  τα οποία ανήκουν σε πιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν σε άλλες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πλην της Ελλάδας, προς ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα, στο πλαίσιο απόφασης εξυγίανσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος της χώρας μέλος στην οποία έχουν την έδρα τους τα  πιστωτικά ιδρύματα, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 16 του ν. 2515/1997 (Α` 154). Στην  περίπτωση αυτή, η σύμβαση μεταβίβασης που καταρτίζεται με ιδιωτικό έγγραφο, αποτελεί το  νόμιμο τίτλο κτήσης των μεταβιβαζόμενων περιουσιακών στοιχείων, χωρίς την τήρηση οποιασδήποτε άλλης διατύπωσης. Σε περίπτωση παροχής κεφαλαιακής ενίσχυσης από το Ταμείο  Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στο πλαίσιο της ως άνω μεταβίβασης, δεν εφαρμόζεται η  παράγραφος 3 του άρθρου 7α του ν. 3864/2010 (Α` 119) ούτε οι διατάξεις περί τίτλων παραστατικών δικαιωμάτων κτήσης μετοχών.»
Αντελήφθησαν, όμως οι εξυγιαντές των τραπεζών ότι το κράτος θα έπρεπε να εισπράξει πολύ χρήμα, αν εφαρμόζονταν οι διατάξεις του ν. 2515/1997, θα  έπρεπε να πληρωθεί φόρος μεταβίβασης για τα ακίνητα κ.λπ. Έτσι, για να μην εισπράξει το κράτος και ελαφρυνθεί το χρέος του λαού προς τους δανειστές, αντικαταστάθηκε η εν λόγω διάταξη με το άρθρο 168§1 του ν. 4261/2014 ως εξής και μάλιστα αναδρομικά:
«Σε περίπτωση μεταβίβασης, και ανεξαρτήτως του χρόνου συντέλεσης αυτής, στοιχείων ενεργητικού και παθητικού υποκαταστημάτων στην Ελλάδα, τα οποία ανήκουν σε πιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν σε άλλες χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πλην της Ελλάδας, προς  ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα, στο πλαίσιο απόφασης εξυγίανσης του χρηματοπιστωτικού  συστήματος της χώρας μέλους, στην οποία έχουν την έδρα τους τα πιστωτικά ιδρύματα, για τη  μεταβίβαση αρκεί η κατάρτιση ιδιωτικού εγγράφου και αυτή σημειώνεται, σε όσες περιπτώσεις  απαιτείται, ατελώς στα οικεία δημόσια βιβλία και αρχεία, με αίτηση του προς ον η μεταβίβαση προσώπου. Στην περίπτωση αυτή, η σύμβαση μεταβίβασης που καταρτίζεται με ιδιωτικό έγγραφο,  αποτελεί το νόμιμο τίτλο κτήσης των μεταβιβαζόμενων περιουσιακών στοιχείων, χωρίς την τήρηση  οποιασδήποτε άλλης διατύπωσης. Δεν οφείλεται, επίσης, οποιοδήποτε τέλος ή φόρος, εάν απαιτηθεί  η κατάρτιση χωριστής πράξης για τα μεταβιβαζόμενα περιουσιακά στοιχεία. Στη συγκεκριμένη  μεταβίβαση δεν εφαρμόζεται το άρθρο 479 του Αστικού Κώδικα. Για το κύρος της  μεταβίβασης και  το αντιτάξιμό της έναντι τρίτων, οι οποίοι είναι υποκείμενα δικαιωμάτων, υποχρεώσεων ή συμβατικών σχέσεων που μεταφέρονται στο προς η μεταβίβαση πιστωτικό ίδρυμα, δεν απαιτείται  αναγγελία προς αυτούς ή συναίνεσή τους…..»

Κανένα left.gr  δεν παραπονείται τώρα για όσα συμβαίνουν, τα οποία ασφαλώς και είναι πιο τραγικά από όσα συνέβαιναν προ της 25.01.2015. Κανένας ΣΥΡΙΖΑ, βεβαίως, κανένας Δ. Καμμένος που επετίθετο λάβρος στους Σαμαροβενιζέλους και απειλούσε ότι θα τους λειώσει, αν γίνει βουλευτής.
Εμένα δεν με συγκλονίζουν αυτά, διότι θυμάμαι από τα φοιτητικά θρανία το μάθημα: για να αποκτήσεις ακίνητο  απαιτείται συμβολαιογραφικό έγγραφο. Για ποιόν λόγο; Διότι το ακίνητο είναι σημαντικό περιουσιακό στοιχείο για τον Έλληνα και πρέπει να περάσει λίγος χρόνος μέχρι να ετοιμασθεί το συμβόλαιο, να πάει στον Έφορα, να πληρωθεί ο φόρος και έτσι να δοθεί στον πωλητή χρόνος περίσκεψης. Και τότε ρώτησε ένας συμφοιτητής:  «Γιατί για να μεταβιβασθεί ένα τόσο ακριβό περιουσιακό στοιχείο, όπως είναι ένα τάνκερ, αρκεί ιδιωτικό έγγραφο και καθόλου φόρος, ούτε καν 10 δραχμές χαρτόσημο, για τη μεταβίβασή του;».  «Διότι ο εφοπλιστής δεν έχει ανάγκη προστασίας. Άλλωστε, είναι θέμα πολιτικής» απάντησε ο καθηγητής.
Έτσι είναι, λοιπόν. Προστασία του απλού πολίτη και όχι του εφοπλιστή ή τραπεζίτη. Θέμα πολιτικής. Ούτε αριστερής ούτε δεξιάς.  Η πολιτική είναι μία και έχει πια ξεδιπλωθεί σε όλο της το μεγαλείο χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα πια ξέρουμε την απάντηση στη ερώτηση: «είσαι αριστερός ή δεξιός;». «Εξαρτάται. Πόσα δίνεις;». Αυτή είναι η μεγάλη συνεισφορά του ΣΥΡΙΖΑ στην πατρίδα.
Το καλλίτερο παράδειγμα του τι σημαίνει αριστερός μάς έδωσε τις ημέρες αυτές η αλληλέγγυα των βορείων προαστείων κυρία Παπαχελά που χειροκρότησε την κατάληψη εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου από λαθρομετανάστες μέχρι που ανεκάλυψε ότι το ξενοδοχείο ήταν δικό της, οπότε και διεμαρτυρήθη εντόνως.
Α, να μην ξεχάσω ότι και ο αριστερότερος όλων κ. Λεουτσάκος  διόρισε και αυτός την κόρη του [στο γραφείο του ευρωβουλευτή Χουντή], αλλά συνεχίζει να δίνει από τηλεοράσεως μαθήματα ηθικής, αξιοκρατίας και αριστεροσύνης.
Συνελόντι ειπείν: αριστεροί δεν υπάρχουν πια. Τους πάτησε το ΔΝΤραίνο.