Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Σήμερα βαρέθηκα να γράψω. Μου τη βάρεσε εντελώς που ο Δήμαρχος Δράμας γκρέμισε την αυτοσχέδια παράγκα-σκοπευτήριο, όπου επροπονείτο η χρυσή Ολυμπιονίκης Άννα Κορακάκη. Στην αρχή νόμισα πως προέβη στο εν λόγω διάβημα συμβολικά μιμούμενος τους αρχαίους προγόνους μας που γκρέμιζαν τα τείχη των πόλεών τους καθώς υποδέχονταν τους Ολυμπιονίκες. Μετά, όμως, άκουσα πως ήταν εκνευρισμένος, λέει, που το κράτος [τί ‘ναι τούτο πάλι;] δεν στηρίζει τους αθλητές μας. Θα του έλεγα πως είναι και ο πρώτος μάγκας, αν έστηνε ένα μικρό μουσείο γύρω από την παράγκα με την πινακίδα «Ιδού πώς η πολιτεία συνδράμει τη νεολαία μας για πρωταθλητισμό. Από εδώ ξεκίνησε η χρυσή Ολυμπιονίκης του 2016 Άννα Κορακάκη».  
Και βγήκαν και οι γελοίοι οι πωλητικοί να καρπωθούν  τις μοναχικές προσπάθειες της δικής μας Άννας, για να την κάνουν δική τους. Αει σιχτίρ!   1. PanosKammenos‏@PanosKammenos  3 ώρεςΠριν από 3 ώρες
Η Ελλάδα, η Άννα, η Ελπίδα. https://youtu.be/w-7k-3TZqL0 μέσω @YouTube
Και τότε είναι που μου τη βάρεσε ακόμη περισσότερο και είπα να  αντιγράψω και πάλι από το εξαίρετο βιβλίο του Ελ. Σταυριανού, για να θυμίσω ότι τίποτε δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει ποτέ σε τούτο τον πλανήτη. Ούτε με τον Φλαμπουράρη και την κυβέρνηση του Τσι [μπαρδόν για την ασέβεια].
«6. Πολιτισμοί του κόσμου.
Οι αυτοκρατορίες και οι πολιτισμοί διέφεραν φυσικά σε πολλά σημεία μεταξύ τους. Οι Ινδικές θρησκείες ήταν διαφορετικές από τις Ρωμαϊκές. Η Ελληνική αρχιτεκτονική ήταν διαφορετική από την Κινεζική. Παντού οι άνθρωποι είχαν το χαρακτηριστικό τους φαγητό, τα ρούχα, τα εργαλεία, τα συστήματα γραφής, τα έθιμα, τη μουσική, τις θρησκείες και τη λογοτεχνία. Αυτές οι διαφορές συνεχίζονται και σήμερα. Αν κάποιος σήμερα βρεθεί σε μια μεγάλη πόλη του κόσμου χωρίς να του πουν τίποτε, θα μπορέσει να διαπιστώσει από τα αξιοθέατα, τις μυρωδιές και τους ήχους αν η πόλη είναι της Κίνας, της Αμερικής, της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής.
Παρόλες αυτές τις διαφορές που διάρκεσαν αιώνες, οι διάφοροι πολιτισμοί του κόσμου που αναδύθηκαν μετά τη Γεωργική Επανάσταση είχαν επίσης βασικές ομοιότητες. Το πιο σημαντικό ήταν πως όλοι τους ήταν «ταξικοί» πολιτισμοί. Όλοι τους είχαν επικεφαλής μικρές κυρίαρχες ομάδες εξουσίας που απολάμβαναν την εξουσία και την πολυτέλεια σε βάρος των χωρικών της υπαίθρου και των εργατών της πόλης. Σε κάθε πολιτισμό ηγούνταν ένας κυβερνήτης-βασιλιάς ή αυτοκράτορας. Κατόπιν ερχόταν η τάξη των ευγενών, οι συγκλητικοί στη Ρώμη, οι πολεμιστές-ευγενείς στην Περσία, οι πρίγκηπες στην Ινδία και οι άρχοντες αξιωματούχοι στην Κίνα. Σε μια βαθμίδα χαμηλότερη ήταν οι αξιωματούχοι της επαρχίας και οι γαιοκτήμονες. Και οι δυο όντας παντοδύναμοι εξουσίαζαν τις περιοχές τους. Μια άλλη προνομιούχα ομάδα σε όλους τους πολιτισμούς ήταν η εκκλησιαστική ιεραρχία. Την αποτελούσαν οι Βραχμάνοι στην Ινδία, οι Μάγοι στην Περσία, οι ιερείς στο Χριστιανικό κόσμο και οι Κομφουκιανοί λόγιοι στην Ινδία. Έμποροι κι επιχειρηματίες κάθε είδους ήταν παρόντες οπουδήποτε υπήρχε κέρδος. Έλεγχαν τις βιοτεχνίες, τα ορυχεία, τις χρηματοδοτήσεις (τοκογλυφία), το χοντρικό και λιανικό εμπόριο.
Όλες αυτές οι ομάδες εξουσίας και εκμετάλλευσης βρίσκονταν στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας σε κάθε πολιτισμό. Κάλυπταν ένα πολύ μικρό ποσοστό του ολικού πληθυσμού και ζούσαν σε πόλεις, όπου έχτιζαν τα ανάκτορα τους, τους ναούς τους και τα αρχοντικά τους. Αντίθετα το μεγαλύτερο ποσοστό σε όλους τους πολιτισμούς κάλυπταν οι χωρικοί και οι εργάτες στη βάση της πυραμίδας. Μερικοί από αυτούς ήταν ελεύθεροι, ενώ άλλοι ήταν δουλοπάροικοι ή δούλοι. Οι αναλογίες διέφεραν από περιοχή σε περιοχή και από περίοδο σε περίοδο.
Παντού οι προνομιούχες ομάδες είχαν τη δύναμη της εξουσίας και την άνεση της πολυτέλειας, ενώ οι εργάτες της γης και της πόλης περνούσαν τη ζωή τους μέσα στη φτώχεια και τη μιζέρια. Αποδείξεις αυτής της κοινωνικής αδικίας έχουμε από την ιστορία όλων των πολιτισμών. Στην Αρχαία Αίγυπτο π.χ. αρκετούς αιώνες προ Χριστού, κάποιος νεαρός κουράστηκε από τις σπουδές του. Ήθελε να εγκαταλείψει το σχολείο και να γίνει γεωργός. Ο πατέρας του τού έστειλε το παρακάτω γράμμα, που μας λέει πολλά για το μεγάλο χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και φτωχούς Αιγυπτίους της εποχής εκείνης.
«Αγαπημένε μου γιέ. Μού είπαν πως άφησες τα γράμματα και περνάς τον καιρό σπίτι γλεντώντας και διασκεδάζοντας. Μου  είπαν ακόμη πως θέλεις να γίνεις γεωργός και να δουλέψεις στα χωράφια. Έχεις μα την αλήθεια αναλογιστεί τί σημαίνει να είσαι γεωργός; Έχεις υπολογίσει τι περνάει ένας γεωργός την εποχή της συγκομιδής; πηγαίνει στο χωράφια του, για να βρει το μισό της σοδειάς του φαγωμένο από τα σκουλήκια και το άλλο μισό από τους ιπποπόταμους. Ολόγυρα πάνω στο χωράφι του τρέχουν ποντίκια και οι ακρίδες ορμούν από ψηλά. Τα ζώα τού τρώνε τα σπαρτά και τα σπουργίτια του κλέβουν το υπόλοιπο. Αλλοίμονο στο γεωργό. Τα λίγα σιτηρά που μένουν για το αλώνισμα του τα αρπάζουν οι κλέφτες. Το χάλκινο δρεπάνι του φθείρεται. Το ζευγάρι των αλόγων του πεθαίνει  από το αλώνισμα και το όργωμα.
Κατόπιν ο  γραφιάς του κράτους καταφθάνει από το ποτάμι για να καταγράψει τη σοδειά. Φέρνει μαζί του αχθοφόρους και δούλους με ραβδιά και κλαδιά χουρμαδιάς. Λέει στο γεωργό. – Δώσε μας τη σοδειά σου. Κι ο γεωργός είναι αναγκασμένος ν' απαντήσει «Δεν υπάρχει τίποτα». Ξαπλώνουν τότε το γεωργό κάτω και τον δέρνουν. Κατόπιν τον δένουν και τον ρίχνουν  στη διώρυγα. Τον αφήνουν να δει που δένουν  τη γυναίκα του και αλυσοδένουν τα παιδιά του. Οι γείτονές του δεν μπορούν να προσφέρουν καμιά βοήθεια. Φεύγουν, για να φροντίσουν τα δικά τους σιτηρά.  Για σκέψου όμως τη ζωή του γραφιά! Διευθύνει την εργασία όλων των άλλων. Δεν πληρώνει καθόλου φόρους. Κανένας δεν του ζητάει τίποτε. Το μόνο που κάνει είναι να γράφει. Σου ζητώ να θυμάσαι αυτό το πράγμα».
Τέτοιο χάσμα μεταξύ των πλούσιων και φτωχών δεν υπήρχε μόνο στην Αίγυπτο. Βρισκόταν σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς και έχουμε πολλές περιγραφές σχετικά με την εκμετάλλευση των πολλών από τους λίγους. Μια από αυτές τις περιγραφές είναι του φημισμένου Έλληνα γιατρού Γαληνού, που ήταν γνωστός ως ο μεγαλύτερος συγγραφέας ιατρικής του Ελληνο-Ρωμαϊκού κόσμου. ΄Εζησε στη Ρώμη στην περίοδο της βασιλείας του Μάρκου-Αυρήλιου (161-180 μ.Χ.) που θεωρείται ο χρυσός αιώνας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Παρόλα αυτά ο Γαληνός περιγράφει πως την εποχή του θερισμού οι πλούσιοι της πόλης πήγαιναν στην επαρχία και έπαιρναν όλο τον αραβόσιτο, το σιτάρι, το κριθάρι, τα φασόλια και τις φακές. Άφηναν στους χωρικούς μόνο τα κατώτερης ποιότητας φρούτα και λαχανικά, που δεν τους αρκούσαν για το χειμώνα. Έτσι την άνοιξη, όπως λέει ο Γαληνός, οι χωρικοί έτρωγαν «βλαστάρια, βολβούς και ρίζες από άγρια και βλαβερά φυτά και λαχανικά... Εγώ με τα ίδια μου τα μάτια είδα σχεδόν όλους τους στην αρχή του καλοκαιρού να προσβάλλονται από πολλά έλκη που κάλυπταν το δέρμα τους... μερικοί υπέφεραν από ερυσίπελας, άλλοι από ερεθισμένους όγκους, άλλοι από σπυριά σε όλο τους το σώμα άλλοι είχαν εξανθήματα που έμοιαζαν με λειχήνες, ψώρα και λέπρα».
Άντε και στους Ολυμπιακούς του 2020 [ένα χρόνο πριν τον εορτασμό 200 ετών από την παλιγγενεσία] με τις παράγκες της Άννας και της κάθε Άννας, προ πάντων δε με την παράγκα του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού την οποίαν ουδείς Δήμαρχος, Περιφερειάρχης, Υπουργός, Πρωθυπουργός θα γκρεμίσει ποτέ. Δουλίτσες!   
 
Υ.Γ. Εγώ θεωρώ εξαίρετο το βιβλίο του Λευτέρη Σταυριανού «Ιστορία του ανθρώπινου γένους». Ενημερώνω, όμως, για τα πυρά που δέχθηκε κατά καιρούς μέχρις ότου αποσυρθεί. Ζήτω το Δημόσιο Χρέος, ζήτω η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ζήτωσαν τα Μνημόνια, ζήτω ο κομμουνιστής  Κατρούγκαλος.
[Το βιβλίο ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ που εισήχθη στη Α' Λυκείου και μετά αποσύρθηκε (1985), αποτελεί ένα σοβαρό παράδειγμα διακλαδικότητας στο χώρο της γενικής και σύγχρονης ιστορίας και της ανθρωπογεωγραφίας (όπως αυτή τη γνωρίσαμε στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ως Ανθρωπογεωγραφία-Γεωγραφία του Πολιτισμού)].
17.9.84: Ο Κ. Γεωργουσόπουλος κατηγορεί από τις στήλες των "Νέων" το βιβλίο, επειδή μιλάει για την ιστορία του ανθρώπινου γένους "έτσι γενικά και αόριστα" και παραλείπει την ιστορία του ελληνισμού. "Οι εφιάλτες βρίσκονται και εντός των Τειχών, κ. Πρωθυπουργέ!" καταλήγει το άρθρο.
29.11.84: Οι βουλευτές της ΝΔ Ι. Βαρβιτσιώτης, Κ. Παπαρρηγόπουλος, Κ. Σημαιοφορίδης και Θ. Χούτας καταθέτουν στη Βουλή ερώτηση για το βιβλίο, που το κατηγορούν ότι "αποβλέπει στον πνευματικό υποσιτισμό των μαθητών, στη διάβρωση των ιστών συνοχής με το εθνικό σύνολο, στην αποξένωσή τους από τη θρησκευτική κοινότητα, στη χαλάρωση και τον αποπροσανατολισμό της ιστορικής και πολιτικής τους συνειδήσεως, ώστε ώριμοι πια καρποί να πέσουν στα χέρια της κομματικής καθοδηγήσεως, η οποία αναλαμβάνει "μεσσιανικά" να τους οδηγήσει στους επιγείους παραδείσους.
30.11.84: Σφοδρή επίθεση της "Βραδυνής" εναντίον του βιβλίου, που χαρακτηρίζεται "γελοίο" και αντιχριστιανικό.
10.1.85: Νέα βίαιη επίθεση της "Βραδυνής" κατά του βιβλίου και του συγγραφέα, που αναφέρεται ως "ο ανεκδιήγητος μαρξιστής Λ. Σταυριανός".
12.1.85: Η "Χριστιανική" καταγγέλλει το βιβλίο ως "δόλιο κι επικίνδυνο" και γεμάτο "σφήνες σιωνιστικής προπαγάνδας".
13.1.85: Ο ιερέας Ιωάννης Διώτης εξαπολύει από τον άμβωνα του Αγίου Παντελεήμονα Αχαρνών σφοδρότατη επίθεση κατά του "αθεϊστικού" βιβλίου και επισημαίνει "το οικτρό κατάντημα της Ελληνορθοδόξου Παιδείας μας".
15.1.85: Με επιστολή του στο "Βήμα", ο επόπτης Μέσης Εκπαιδεύσεως Θεόδωρος Ι. Γεωργούσης προσπαθεί να αποδείξει ότι τα όσα αναφέρονται στο επίμαχο βιβλίο για την καταγωγή του ανθρώπου είναι αστήρικτα και ξεπερασμένα.
19.1.85: Ο Κ. Γεωργουσόπουλος επανέρχεται από τα "Νέα" και επαναλαμβάνει τις κατηγορίες του εναντίον του βιβλίου.
2.2.85: Η "Βραδυνή" εξαπολύει βίαιη επίθεση εναντίον του Λευτέρη Σταυριανού.
3.2.85: Στην Πάτρα, 5.000 οπαδοί χριστιανικών σωματείων και παπάδες κάνουν διαδήλωση εναντίον του "άθεου βιβλίου".
8.2.85: Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφασίζει να ζητήσει τη απόσυρση του βιβλίου από τα σχολεία, με το αιτιολογικό ότι είναι επικίνδυνο για την παιδεία και υποτιμά τη θεϊκή καταγωγή του ανθρώπου.
14.2.85: Η "Καθημερινή", δια γραφίδος του Σπ. Αλεξίου, ενώνει το μελάνι της με τις άλλες αντιδράσεις κατά του βιβλίου, για το οποίο λέει χαριτωμένα ότι είναι γεμάτο κοτσάνες.
18.2.85: Η "Εθνική Οργάνωση Πολυτέκνων Αθηνών" οργανώνει στο Θέατρο Γκλόρια "και στους γύρω χώρους" συγκέντρωση διαμαρτυρίας" για την εισαγωγή στα σχολεία μας αντεπιστημονικών, αντιπαιδαγωγικών, αντεθνικών και αντιχριστιανικών βιβλίων" και για "να ζητήσουμε τη διατήρηση των ελληνορθοδόξων παραδόσεων που ήσαν και είναι ασφαλές στήριγμα του ΄Εθνους μας". Οι συγκεντρωμένοι κάνουν πορεία με σύνθημα "Να καούν τα βιβλία".