Rib and Sea

«Με λόγια Σπαθάτα»!
Δεν είναι δικά μου τα λόγια του τίτλου: Τα πήρα από δύο συνεντεύξεις σε συνεχόμενα Κυριακάτικα φύλλα της εφημερίδας «Το ΒΗΜΑ». Απ’ αυτές εμπνεύστηκα και παρασύρθηκα στη συγγραφή του άρθρου. Η πρώτη (24 Ιουλίου 2016)  ήταν του καθηγητή και προέδρου του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού Κων/νου Τσουκαλά στον δημοσιογράφο Μάρκο Καρασαρίνη, με κεντρικό θέμα την οργάνωση της επετείου των 200 χρόνων από την Ελληνική επανάσταση του 1821 με τίτλο «Η Ελληνική κοινωνία είναι πλέον ώριμη να ξαναδιαβάσει το παρελθόν της»…
Ξέρετε, κύριε Τσουκαλά, το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω το παρελθόν μου, αλλά δεν «γουστάρω» και τη δική σας επιμονή! Δεν ήταν το 1821 αγώνας για τη γέννηση «ενός ακόμα νέου έθνους»! Αγώνας για την αναγέννηση του Ελληνικού έθνους, ναι! Για την ανασυγκρότησή του σε νέα Πολιτεία, ναι!
 Ούτε περιορίζομαι στην εξιδανίκευση μόνον της εθνικής μας παληκαριάς, αλλά δεν μπορώ  και να την αρνηθώ ή να την αγνοήσω!!! Δεν μπορώ, για παράδειγμα, να μην χαρακτηρίζω «Ελληνικό θαύμα» τη νίκη των στρατιωτών μας κατά των Ιταλών στην Αλβανία του 1940, για να κάμω το κέφι στους εκσυγχρονιστές συγγραφείς του ρεύματος Δραγώνα-Φραγκουδάκη και Σία. Τις καταγγέλλω που τολμούν να γράφουν (σελ. 366 του βιβλίου «Τι είν’ η Πατρίδα μας») ότι «καμιά φορά η διατύπωση αποκλείει την ιστορική ερμηνεία»! Και δεν αισθάνονται ίχνος ντροπής,  όταν όλοι οι ξένοι αρχηγοί και ανταποκριτές έκριναν εκείνη τη νίκη απίστευτη! Όταν ακόμα και ο Έλληνας αρχιστράτηγος, ο «άκαπνος» Παπάγος, σύμφωνα με τη διαβεβαίωση του υποστρατήγου Πετρουτσόπουλου, «περίμενε να ρίψωμεν μερικούς πυροβολισμούς μόνον δια την τιμήν των όπλων»…
Μιλήσατε κ. Τσουκαλά, για τη μοναδικότητα της ιδέας «Ελλάδα» και τον διακριτό ρόλο και την τιμή που έχαιρε τότε και αντανακλά σήμερα, ως «κοιτίδας του εν γένει πολιτισμού»!  Αν το Ελληνικό έθνος είχε γεννηθεί το 1821, δεν θα του αποδίδατε τέτοιους τίτλους! Αλλά και η Ευρώπη θα έκανε ό,τι και για τις άλλες, όπως εσείς είπατε σύγχρονες επαναστάσεις, δηλαδή τίποτε!!! Κι αν, όπως λέτε, η Ευρωπαϊκή γνώμη εξιδανίκευσε την Επανάσταση των Ελλήνων αναζητώντας τις δικές της πολιτιστικές ρίζες και αν, γι’ αυτόν τον λόγο, εκφράστηκε με τη μοναδικότητα του φιλελληνικού κινήματος, εγώ ερωτώ: Τι κάνει σήμερα αυτή η Ευρώπη; Γιατί βασανίζει την… «κοιτίδα του εν γένει πολιτισμού»; Γιατί  προκαλεί τόσα μαρτύρια στη χώρα μου;
Άρα, πέραν από τις γεωπολιτικές ισορροπίες που υπηρέτησε η όποια φιλελληνική κίνηση (βλέπε Ναυαρίνο), δεν αξίζει σεβασμός παρά μόνο στην προσφορά κάποιων από την Ευρωπαϊκή διανόηση!!! Για μένα, όσα έκαμαν τότε ήταν ελαχίστη απόδειξη της υποχρέωσής τους, για την οικουμενικότητα των αξιών και των ιδεών που παρήγαγε και παράγει ο τόπος μου μέχρι σήμερα!!!
Καμμία χώρα τόσο μικρή σε έκταση δεν πρόσφερε τόσα πολλά παγκοσμίως!!! Παγκόσμια, λοιπόν, πρέπει να είναι η συμβολή και η συμμετοχή και η προσφορά στον εορτασμό  της επετείου των 200 χρόνων από την Ελληνική επανάσταση (το 2021). Θα πρέπει μάλιστα να μας επιστρέψουν όχι μόνο  «κάποιο» από τα γλυπτά του Παρθενώνα, όπως είπατε… Όλα τα κλεμμένα και σε αρχαιολογικούς θησαυρούς και σε πολεμικές αποζημιώσεις και σε δάνεια, απαιτούμε να τα επιστρέψουν στο λίκνο του πολιτισμού!!!
Τη δεύτερη συνέντευξη, (της 31ης  Ιουλίου 2016) που ήταν επίσης ενδιαφέρουσα, πήρε ο δημοσιογράφος Τάσος Καφαντάρης από τους οργανωτές του 5ου  κατά σειράν διεθνούς συνεδρίου του Πανεπιστημίου Πατρών στην Ολυμπία (28-31/8/2016), για τη σύνδεση της αρχαίας Ελλάδας με τον σύγχρονο κόσμο και με τίτλο: «Νέες φύτρες από αρχαίες ρίζες)!!!
Μήπως αυτοί δεν ζουν στην Ελλάδα; Δεν διαβάζουν όσα γράφονται και γίνονται εδώ και 30-40 χρόνια; Δεν κατάλαβαν ότι τα προγράμματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων για τη χώρα μας, τουλάχιστον, σχεδίασαν όχι ανάμειξη πληθυσμών αλλά πλήρη αντικατάσταση και αφελληνισμό; Αρνούνται ότι Πρωθυπουργοί, υπουργοί στελέχη και συγγραφείς είναι στο κόλπο μέσα;
Ο Κώστας Σημίτης, πριν ακόμη καταργήσει το θρήσκευμα από την ταυτότητά μας, δεν  έγραφε στη σελίδα 75 του εκδοθέντος το 1992 βιβλίου του ότι «… η πολιτική μας είναι να εμποδίσουμε και να αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του έθνους και στη Χριστιανική παράδοση»; Και  η ομάδα των εκσυγχρονιστών  συγγραφέων Δραγώνα –Φραγκουδάκη και Σία προέτρεπε  (σελίδα 197 του βιβλίου «Τι είν’ η Πατρίδα μας)  «…να κοιτάζουμε μόνον εμπρός, γιατί η τυφλή μίμηση προτύπου δεν είναι αναγκαστικά πρόοδος και δεν υπάρχει άλλη Ελλάδα παρά μόνον η σημερινή»; Πώς, λοιπόν, έρχονται σήμερα  οι καθηγητές και δημοσιογράφοι μαζί να μιλούν για… «νέες φύτρες από αρχαίες ρίζες»;
Από τη μία, δηλαδή, ομολογούν πως η Αρχαία Ελλάδα αποτελεί μοναδική πηγή γνώσης και έμπνευσης και ότι αυτά τα αγαθά είναι ανεξάντλητα και πολύτιμα για τη διεθνή κοινωνία και για τη δική μας την πολύπαθη! Από την άλλη, (κατά τον καθηγητή Παϊπέτη) φταίει η κοινωνία που αντιμετωπίζει από αδιάφορα ως εχθρικά τον τεράστιο πλούτο της αρχαιοελληνικής κληρονομιάς; Αγνοεί, δηλαδή, το Πανεπιστήμιο Πατρών τον στόχο της σημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας; Δεν πήραν είδηση πως απομακρύνουν τους μαθητές από τα αρχαία πρότυπα;
Για ποία διαχρονικότητα της Ελληνικής διανόησης και αξιών όπως η «Αρετή» και το «ευ αγωνίζεσθαι» ομιλεί η Κατερίνα Παναγοπούλου, πρόεδρος του ΠΑΣ γυναικών «Καλλιπάτειρα» στο ίδιο άρθρο;  Δεν είναι εμπαιγμός και κοροϊδία να λένε πως θέλουν να συμβάλουν στη δημιουργία ζωντανής και υψηλού επιπέδου παιδείας για την Ελληνική κοινωνία, όταν το σύστημα  έχει βαλθεί να την αποκόψει από τις ρίζες της; Κι αν οι επιστήμονες, Έλληνες και ξένοι, συνειδητοποίησαν πως «η άνθιση των τεχνών και των επιστημών στην Αρχαία Ελλάδα είχε τη φύτρα της στο σύστημα των αξιών που αναπτύχθηκαν σ’ αυτή τη γη, γιατί αντιμετωπίζουν παθητικά το σύστημα ξεπουλήματος της χώρας μας και αφανισμού του Ελληνικού πληθυσμού;
Τέλος, αγαπητοί αναγνώστες, αφού το συμπέρασμα των λόγων του κ. Παϊπέτη είναι  πως: «Αν θέλουμε να ξανάρθει η «Άνοιξη» είναι πεπρωμένο να ξαναβρούμε τις αξίες μας» ερωτώ:  Εμείς, απλοί πολίτες, πιστοί σ’ εκείνες τις αιώνιες αξίες που φύτρωσαν σ’ αυτή τη γη, τι πρέπει να κάμουμε;
Πρέπει να ξενιτευτούμε όλοι και να παραχωρήσουμε τα σπίτια μας στους ξένους; Πρέπει να πεθάνουμε κλεισμένοι χωρίς φροντίδα και να λιμοκτονούμε, ενώ οι μετανάστες επιδοτούνται;
Πρέπει ως Έλληνες, υποτίθεται ασφαλισμένοι, να αγοράζουμε από σεντόνια μέχρι γάζες για το νοσοκομείο, ενώ οι πρόσφυγες και λαθρομετανάστες και πολιτικοί  νοσηλεύονται από τη δική μας φορολογική αφαίμαξη;
Πρέπει να δεχτώ την ίδρυση «Τεμένους» στον χώρο του Ελαιώνα, πάνω από τα αρχαία λείψανα των προγόνων μου, ανάμεσα στην αρχαία γέφυρα του Κηφισού ποταμού, του Δημοσίου Σήματος και του Κεραμεικού;
Πρέπει να ανεχθώ την κατάργηση της προσευχής ή του εθνικού ύμνου ή του σταυρού για να μη διαταράξω, τάχα, τους ισλαμιστές που «καταλαμβάνουν» τη χώρα μου; Μας τους έστειλαν βάσει προγράμματος, κ. Τσουκαλά, για να διαφθείρουν ολότελα αυτό που εσείς αναγνωρίσατε ως «λίκνον του εν γένει πολιτισμού»!!!
Πρέπει το μάτι μου να χορτάσει τη νέα ενδυματολογία γυναικών με μαντήλες και μαύρη μπούργκα, αντί της ακάλυπτης γυναικείας κεφαλής με τους κυματιστούς  βοστρύχους και τις συμμετρικές αναλογίες, που μου δίδαξαν οι  αρχαιοελληνικές μου σπουδές και η κλασσική  μου παράδοση;
Τίποτε περισσότερο, τίποτε πολυτιμότερο δεν διαθέτουν για να μου προσφέρουν, παρά  τον αναγκαστικό προσηλυτισμό και το ξερίζωμα κάθε άλλης πίστης (λέει ο Αλγερινός συγγραφέας Μπουαλέμ Σανσάλ, «Βήμα» της Κυριακής 14/8/2016).
Το «μέτρον άριστον», που με δίδαξε η Αρχαία Ελλάδα είναι εδώ και αυτό διεκδικώ!!! Γι’ αυτό δεν θ’ ανεχθώ ποτέ  και σε κανένα τομέα, δεν θα συμβιβασθώ με τις απαιτήσεις και τα πειράματα της Νέας Τάξης… Θέλουμε πίσω τα παιδιά μας που ξενιτεύτηκαν τα τελευταία χρόνια και θ’ αντισταθούμε μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός μας, για να κερδίσουμε την ελευθερία μας, την εθνική μας κυριαρχία και την ποιότητα της ζωής μας.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι το δίκαιο είναι πάλι όλο δικό μας και, σας δηλώνω, ότι το «Ελληνικό θαύμα» της Αλβανίας μπορεί και σήμερα να επαναληφθεί!
Αθήνα 13 Αυγούστου 2016
Σπαθάτου Αδαμαντία  - Ανδρονίκη, Ιστορικός-Αρχαιολόγος κι Εκπαιδευτικός.